Δε γουστάρω... «Ετσι, ένα εκλογικό σύστημα που υποτίθεται ότι κατοχυρώνει τη στοιχειώδη δημοκρατική βούληση των πολιτών, μεταμορφώνεται σε βρόχο και εφιάλτη στον δρόμο για τις κάλπες. Αν ψηφίσεις Παπουτσή, πριμοδοτείς τη νεοφιλελεύθερη λιτότητα. Αν δεν μπεις στον κόπο να ψηφίσεις, θα πριμοδοτήσεις την Ντόρα και πλαγίως την ακροδεξιά. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ούτε μία ψήφο δεν έχω; Ούτε μισή! Μα, ρε φίλε, κανέναν δε γουστάρω» (Δημ. Δανίκας - ΝΕΑ).

Ποια πολιτική; «Υστερα από παρατεταμένη περίοδο υποχώρησης, αν όχι ολικής απονεύρωσης του πολιτικού λόγου και προβληματισμού, η Ελλάδα μοιάζει τους τελευταίους μήνες να ανακαλύπτει και πάλι την πολιτική. Με αφορμή πρώτα τις αποκαλύψεις για το πρόσωπο της ελληνικής τρομοκρατίας και στη συνέχεια τα ζητήματα που τέθηκαν κατά τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, ο ελληνικός δημόσιος λόγος, οσοδήποτε ατελής, είναι πάντως και πάλι στραμμένος προς την πολιτική» (Από το άρθρο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ).

Παραπολιτική η μόνη πολιτική... «Παρακολουθώντας τα πολύ καλά συντονισμένα δημοσιεύματα του φιλοκυβερνητικού Τύπου καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το ΠΑΣΟΚ έχει μετακινηθεί από την πολιτική στην παραπολιτική... Οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες δίνουν την έμφαση στην παραπολιτική γιατί η κυβέρνηση αδυνατεί να δώσει τη μάχη της πολιτικής» (Γ. Κύρτσος -ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ).

Το κλίμα τους... «Το κλίμα των ημερών δείχνει ότι η πολιτική ζωή διολισθαίνει σε έναν κυκεώνα που διαμορφώνουν η καιροσκοπική αντίληψη της πολιτικής, ο τυχοδιωκτισμός των προσωπικών επιδιώξεων και οι αβασάνιστες συνθηματολογίες» (Γ. Λιακόπουλος - ΒΗΜΑ).