«Κατασκεύασμα» της νέας τάξης: «Αν την 1η του ερχόμενου Μαΐου προκύψει μια νέα "ενιαία" Κύπρος, αυτή θα είναι μόνο ένα πρωτότυπο συνταγματικό κατασκεύασμα, το οποίο θα έχει δημιουργηθεί από ισχυρούς παράγοντες της διεθνούς κοινότητας, όχι για να προστεθεί στους κόλπους της μια νέα, μοντέρνα, ελπιδοφόρος Δημοκρατία, αλλά για να ικανοποιηθούν κάποιες "στρατηγικές" ανάγκες τρίτων και ορισμένες ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο. Οδυνηρή για την ελληνική πλευρά διαγράφεται η κατάληξη του «υπ' αριθμόν ένα εθνικού θέματος». Διχοτομικό έτσι κι αλλιώς το μέλλον της νήσου. Το διεθνές δίκαιο έχει προ πολλού παραμεριστεί σ' αυτήν την υπόθεση, ηττημένο από τη δύναμη της τουρκικής παρανομίας και από τις ελεγκτικές "ανάγκες" των HΠA και των Βρετανών στην περιοχή» (Κ. Ι. Αγγελόπουλος - «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»)

«Μάχιμη» Ευρώπη...«Η Ευρώπη μπορεί να δώσει τη μάχη της θέτοντας κατά μέρος τις διαφορές για τον πόλεμο στο Ιράκ, όπως έχουν πράξει τελευταία η Γαλλία και η Γερμανία. Ο κ. Θαπατέρο έχει μπροστά του πολλή δουλειά, ως ηγέτης μιας μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας. Οι διαβουλεύσεις με τους εταίρους του στο ΝΑΤΟ θα τον βοηθήσουν σε καλύτερη κατανόηση των απειλών που παραμένουν πηγή ανησυχίας όχι μόνο για την Ισπανία αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη. Ισως θα έπρεπε να κάνει ένα ταξίδι στο Ιράκ, για να δει τον αξιοθαύμαστο ρόλο που διαδραμάτισαν τα ισπανικά στρατεύματα ως προς την επαναφορά της σταθερότητας και της ελευθερίας σ' αυτή τη χώρα. Η αποχώρηση του κ. Αθνάρ είναι οπωσδήποτε απώλεια για τον πόλεμο που διεξάγεται κατά της τρομοκρατίας, αλλά δεν αποτελεί και το τέλος της "νέας Ευρώπης" όπως κάποιοι προφητεύουν» («ΓΟΥΟΛ ΣΤΡΙΤ ΤΖΟΡΝΑΛ» - «ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ»).