«Σοκαρίστηκα όταν, πριν από λίγες εβδομάδες που βρισκόμουν στις ΗΠΑ, μίλησα χωριστά με δύο θρησκευτικούς ηγέτες και μου είπαν και οι δύο κάτι του στιλ "θα πιστέψω στην εξέλιξη όταν δω μια μαϊμού με ουρά να γεννάει έναν άνθρωπο"... Πρόκειται για τρομακτική άγνοια... Πώς μπορεί μια πολιτισμένη χώρα να έχει ενήλικους ανθρώπους σε ηγετικές θέσεις που ξέρουν τόσο εντυπωσιακά λίγα σχετικά με την κορυφαία έννοια της βιολογίας; (...) Η παρατήρηση του μεγέθους και της κλίμακας του σύμπαντος, του βάθους του γεωλογικού χρόνου, της πολυπλοκότητας της ζωής, όλα αυτά εμένα με εμπνέουν. Η μελέτη τους κάνει τη ζωή μου να αξίζει... Και φυσικά υπάρχουν κι άλλα πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την επιστήμη - η μουσική, η ποίηση, το σεξ, ο έρωτας. Ολα αυτά είναι πράγματα που, για μένα, κάνουν τη ζωή εξαιρετικά πολύτιμη (...) Δεν είναι υπέροχο να πιστεύεις σε κάποιον φανταστικό φίλο που ακούει τις σκέψεις σου, ακούει τις προσευχές σου, σε παρηγορεί, σου δίνει ζωή μετά θάνατον, μπορεί να σου δίνει συμβουλές; Φυσικά και η θρησκεία παρηγορεί, αν μπορείς να πιστέψεις. Αλλά ποιος θέλει να πιστεύει ένα ψέμα; Είναι ύστερα το γεγονός ότι αυτή είναι η μοναδική ζωή που έχουμε. Μη ξεγελιέστε ότι θα ζήσετε ξανά αφού πεθάνετε. Αυτό δεν θα συμβεί. Γι' αυτό, κάντε ό,τι καλύτερο μπορείτε με τη ζωή που έχετε. Ζήστε την στον μέγιστο βαθμό» (ο Βρετανός βιολόγος Ρίτσαρντ Ντόκινς / «ΤΑ ΝΕΑ»).

«Στρατό από ανθρώπους - πιθήκους επιθυμούσε να φτιάξει η Σοβιετική Ενωση την εποχή του Στάλιν. Το σχέδιο είχε εγκρίνει η Κεντρική Επιτροπή το 1926» (η «είδηση» στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

«Με έναν διαφορετικό τρόπο τελείωσε η χθεσινή Θεία Λειτουργία που τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος. Τέλεσε το μνημόσυνο για τα εκατομμύρια Ουκρανών που έπεσαν θύματα της σταλινικής θηριωδίας (...) Ο εν Αθήναις πρεσβευτής της Ουκρανίας, που ήταν παρών, παρουσίασε με αριθμούς το μέγεθος της ανθρώπινης τραγωδίας μαζί και της βαρβαρότητας: Το ένα τέταρτο του ουκρανικού πληθυσμού εξολοθρεύτηκε» (το ρεπορτάζ, επίσης, στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).