«Η ιστορία και η πορεία του Ζιντάν διασταυρώνεται με εκείνην ενός άλλου μαρσεγιέζου, του Φαμπιό Μοντιάλ. Μυθιστορηματικός ήρωας ο δεύτερος, γέννημα του Ζαν Κλοντ Ιζό. Είναι δύσκολο να έχεις διαβάσει τον Ιζό, να έχεις περιηγηθεί στη Μασσαλία και στη ζωή της "σε αυτήν την πόλη που βρίσκεται πάντα σε ίση απόσταση από την τραγωδία και το φως" και να μη βλέπεις ότι ο Ζιντάν "αφηγείται" με την μπάλα στα πόδια. "Μιλάει" για τους δρόμους της "όπου παίζονται τα πάντα", για τα μπαρ της με τη γεύση από παστίς και τη μυρωδιά του γλυκάνισου, για τις ματιές που ανταλλάσσεις με τους άλλους. "Θυμίζουν τον μισεμό των πατεράδων μας... Μας καθησύχαζαν όλα αυτά. Δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε αφού ήδη είχαμε χάσει τα πάντα" γράφει ο Ιζό στο "Solea". Στις σελίδες των βιβλίων του, στην ευαισθησία, παραφορά, την πάλη, την άστεγη καθαρότητα και δυσκολία επιβίωσης των ηρώων του Ιζό, εκεί όπου η αξιοπρέπεια συνυπάρχει με το φανατισμό και τη διαφθορά, εκεί όπου η ζωή έχει τη δική της δύναμη και δυναμική, χωρίς ετικέτες και καθωσπρεπισμούς, εκεί "χωράει" και η κεφαλιά του Ζιντάν. Σαν μια υπόμνηση ότι "όπου υπάρχει θυμός, υπάρχει και ζωή"» (η Μαρία Κατσουνάκη στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

«Πήρα έναν χρόνο άδεια από τη δουλειά μου, για να κάνω αυτό το ταξίδι που ήταν συναρπαστικό. Τα βράδια έβγαινα με τη βάρκα, όπου έβρισκα, στα λιμάνια, τους όρμους, τις παραλίες. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους και καταστάσεις. Η βάρκα, ηλικίας 76 ετών και μήκους 5,85 μέτρα, είναι κατασκευασμένη από έλατο. Η ρότα μου, Νορβηγία - Δανία - Γερμανία - Ολλανδία - Βέλγιο - Γαλλία - Μασσαλία - Νότιος Ιταλία - Κέρκυρα, Πάτρα, Κορινθιακός, πορθμός του Ευρίπου, Παγασητικός» (ο 56χρονος Νορβηγός Ιβάρ Σάμουελσεν / «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).