ΗΤΑΝ στην ουσία μια ενημερωτική αγωνιστική ανακοίνωση η παρουσία χιλιάδων νέων σπουδαστών, φοιτητών, εκπαιδευτικών, γονιών στην καρδιά της Αθήνας την περασμένη Πέμπτη 18 του Οκτώβρη. Ηταν μια βεβαίωση για την καινούρια αγωνιστική παρουσία που ξεκίνησε για να πετύχουν επίλυση των αιτημάτων τους.

ΠΑΝΤΑ τα νιάτα έχουν χρώμα και με τη φλόγα τους, με το τραγούδι τους σε τέτοιους ξεσηκωμούς γίνονται ο μαγνήτης που τραβάει τους μεγαλύτερους.

ΜΕ της νιότης τη χρυσή πανοπλία, χιλιάδες νέοι και νέες σπουδαστές, φοιτητές, εκπαιδευτικοί έδωσαν το δικό τους μαχητικό μήνυμα παρουσίας στο κέντρο της Αθήνας στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου της πρωτεύουσας. Μήνυμα πως ο αγώνας για τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία συνεχίζεται, δυναμώνει και συντονίζεται.

ΜΕ τα συνθήματα να προσφέρουν την ενημέρωση που δε θέλει τυπώματα, την ενημέρωση που βγάζει στο φως τις αλήθειες που κρύβουν, που αποσιωπούν. Τα πλακάτ που πλαισιώνουν τη μεγάλη εκδήλωση έχουν κιόλας δώσει στους περαστικούς το στίγμα της νιότης και του λαού, που παλεύει για μια άλλη Παιδεία, Παιδεία που θα 'ναι δική του, για τις ανάγκες του, για τη ζωή του.

ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ του Δ. Γληνού: «Οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά σας, δεν είναι πολλοί, είναι δυο. Είτε θελήσετε να τους αναγνωρίσετε είτε όχι, είτε προσπαθήσουν να σας τους κρύψουν μέσα στην ομίχλη ιδεαλιστικών σοφισμάτων, οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά σας είναι και μένουνε δυο: ή θα πάτε με το μέρος της συντήρησης και της αντίδρασης ή θα πάτε με το μέρος της επανάστασης. Tertium non datur. Μα θα μου πείτε: Τι δουλιά έχουμε μεις με την αντίδραση ή με την επανάσταση; Πολιτικάντηδες ήρθαμε να γίνουμε; Ηρθαμε να σπουδάσουμε μιαν επιστήμη και να ζήσουμε με την άσκηση της επιστήμης αυτής. Τι δουλιά έχει η μελέτη της επιστήμης μας με την πολιτική;

ΑΛΗΘΕΙΑ, απαντά ο Γληνός, υπάρχουν άνθρωποι που θα σας μιλήσουν με φρίκη και αηδία και με έσχατη περιφρόνηση για την "πολιτική" και θα σας ξορκίσουνε να μην έχετε καμιά σχέση με την κατάρα του καιρού μας, την "πολιτική" που χώνει σαν το Μεφιστοφελή την ουρά της στην "καθαρή φιλοσοφία", στην "καθαρή επιστήμη", στην "καθαρή τέχνη" και τα μολύνει όλα. Και όμως, και όμως!.. Δεν πιστεύω να σας ξέφυγε, αγαπητοί μου νέοι, πως και άλλοι συμβουλάτορες, που προηγήθηκαν από μένα, ας αναφέρω τους κ.κ. Λούβαρι, Θεοδωρακόπουλο και Κανελλόπουλο και κάτω από τις βαθυστόχαστες φιλοσοφοντυμένες συμβουλές, που σας έδωσαν, δεν έκαναν τίποτε άλλο από πολιτική, απ' αυτή την καταραμένη πολιτική».

Ο Δ. ΓΛΗΝΟΣ κλείνοντας το γράμμα του προσθέτει: «... Αλήθεια, σκεφτείτε λιγάκι. Το μεγαλύτερο πλήθος από σας είναι φτωχά παιδιά. Η αστική τάξη βέβαια υψώνει μπροστά στα μάτια όλων σας το τίμημα της προδοσίας: Θέσεις κρατικές, πελατεία, αξιώματα, τίτλους για να γίνετε οι πνευματικοί στυλοβάτες της. Ενα τραγικό παιδομάζωμα. Ετσι και οι γενίτσαροι γίνονται οι πιο φανατικοί διώχτες των χριστιανών, όπως τα παιδιά των φτωχών που σπουδάζουν στα πανεπιστήμια και αλλάζουν κοινωνική κατάσταση, γίνονται οι πιο φανατικοί αντιδραστικοί. Αν όμως, ακούσετε κατάβαθα το αίμα σας, δε θα αλλαξοπιστήσετε, δε θα προδώσετε την τάξη σας. Θα πάτε με το μέρος των φτωχών και θα αγωνιστείτε και σεις για να θεμελιώσετε τη νέα ζωή. Και τότε θα βαδίσετε με βήμα ακλόνητο και στο μονόδρομο που αληθινά ανοίγεται».