ΣΗΜΕΡΑ, Κυριακή 25 Μάη, στις 12 το μεσημέρι στον Αϊ-Λια στο Παλιοζογλώπι Ραχούλας, στης Πίνδου τα ψηλά βουνά, σκύβουμε πάνω στον τάφο που χιλιάδες αγωνιστές απ' όλα τα σημεία της χώρας σκαρφαλώνουν για να χαιρετίσουν το σύντροφο Χ. Φλωράκη, για να στολίσουμε το μνήμα με λουλούδια της Πίνδου. Να του πούμε πως είμαστε έτοιμοι και συνεχίζουμε στους δρόμους του αγώνα.

Ο ΛΟΓΟΣ ο παροιμιακός, που έρχεται την ώρα της ομιλίας και της συζήτησης, είναι λαμπερό αστέρι, που λαμποκοπά στα κρυστάλλινα νερά. Ο Χ. Φλωράκης στις ομιλίες του, σε μεγάλες εκδηλώσεις με άνεση χρησιμοποιούσε τον παροιμιακό λόγο την ώρα που ταίριαζε.

ΕΝΑΣ πλούτος παροιμιακού υλικού έρχεται να ενισχύσει το λόγο. Η παροιμία δε μαθεύεται στα σχολικά θρανία και τα διαβάσματα. Δεν είναι συνταγολόγιο και κατά περίπτωση του κάνουμε χρήση...

Ο ΦΛΩΡΑΚΗΣ βρέθηκε μέσα στον κόσμο του βουνού και του κάμπου κι έτσι ο διάλογος αποκτούσε ζωντάνια και αμεσότητα.

ΣΥΧΝΑ σε μεγάλες συγκεντρώσεις οι ακροατές άνοιγαν ανοιχτή κουβέντα, έβαζαν ερωτήματα. Κι η απάντηση του Χ. Φλωράκη καθαρή, απλή και τεκμηριωμένη. Και στις συγκεντρώσεις, αλλά και στη Βουλή είχε αυτό το χάρισμα να διανθίζει την ομιλία με σοφά λόγια που είχε καταγράψει η μακρόχρονη εμπειρία και παρατήρηση.

ΜΙΑ του κλέφτη, δυο του κλέφτη... Ηταν στο 11ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», μπροστά στη μάχη για τις δημοτικές εκλογές, που έλεγε: «Ο λαός στις εκλογές αυτές θα αγωνιστεί για δήμους και κοινότητες φρούρια για τα λαϊκά προβλήματα της ανεργίας και της ακρίβειας, της προστασίας του περιβάλλοντος κι όχι για δήμους χειροκροτητές της κυβέρνησης ή οργανωτές δημαγωγίας της δεξιάς. Ο λαός λέει μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις του νοικοκύρη».

ΛΟΓΑΡΙΑΖΑΝ, τότε, πως θέλοντας και μη στο 2ο γύρο θα ψηφίζονταν οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ. Τους προειδοποιούμε πως θα βγουν γελασμένοι. Ντόμπρος στις σχέσεις του δεν άφηνε να περάσουν απαρατήρητα. Μια φορά, που είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση αύξηση στις τιμές του ψωμιού ο Φλωράκης έκανε παρέμβαση κι όταν ορισμένοι θεωρούσαν το ψωμί ξεπερασμένο για τη διατροφή του λαού μας θύμιζε τον παροιμιακό λόγο που λέει: «Το ψωμί τα δάκρυα σταίνει, το ψωμί και τ' ανασταίνει». Είχαμε την πρωτιά, ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες, πως είμαστε οι πιο «ψωμοφάγοι». Και τότε και τώρα στήριγμα του σπιτιού το ψωμί κι ο ξωμάχος ξέρει πανάρχαιη εμπειρία ότι «Αρχή ζωής άρτος».

Ο Χ. ΦΛΩΡΑΚΗΣ είχε ζεστασιά, είχε χαμόγελο, που απλόχερα το πρόσφερε σ' όλους εκείνους που περπάτησαν στις βουνοκορφές και στους κάμπους. Μαζί με αγαπημένους συντρόφους που πέρασε τις ατέλειωτες ώρες της φυλακής και της εξορίας. Πολλά τ' ανταμώματα τα αγραφιώτικα, αγκαλιάσματα με τους συγχωριανούς, που είχε χρόνια στερηθεί.

ΤΑ αιωνόβια πλατάνια και τα ψηλόκορμα έλατα τον υποδέχτηκαν με όλη τη μεγάλη συγκίνηση που έχει του ξενιτεμένου ο γυρισμός. Κι ο Φλωράκης εκεί κάτω από τα πλατάνια να ξετυλίγει θύμησες κι ιστορία.

ΜΕΣΑ στη Βουλή όταν ένας βουλευτής άρχισε να αγορεύει για το ΚΚΕ και την πολιτική που ακολουθεί πετάχτηκε ο Χαρίλαος και του είπε: «Είναι μπρούσκο το κρασί μας». Κι ένα πλήθος παροιμιακών φράσεων διάνθιζαν τις ομιλίες, τις παρεμβάσεις που έκανε.

ΣΧΕΣΕΙΣ καθαρές, ντόμπρες με τους δημοσιογράφους, τους οποίους ενημέρωνε για την πολιτική του ΚΚΕ. Δεν έλειπαν κι οι φουρτούνες, που σαν έμπειρος καπετάνιος τις ξεπερνούσε.

ΕΙΧΕ και τους παλιούς φίλους του, γνωριμίες στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης.

ΝΑ ΠΟΥΜΕ, λοιπόν, σήμερα στον αγαπημένο σύντροφο, καθώς πορευόμαστε στους μεγάλους αγώνες, στον Αϊ-Λια στο Παλιοζογλώπι: «Γεια Χαρίλαε... Είσαι πάντα κοντά μας. Στα 90χρονα του ΚΚΕ είσαι το λαμπερό μήνυμα για τη ζωή, για τους αγώνες. Μας άνοιξες τις σελίδες της μεγάλης ελπίδας. Κι έδωσες στα νιάτα το μεγάλο δίδαγμα».