Γιατί γίνεται τόσος θόρυβος για την ενδεχόμενη αλλαγή του Κ. Σημίτη με τον Γ. Παπανδρέου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ;

Ο ΘΟΡΥΒΟΣ αυτός δημιουργήθηκε από το ΠΑΣΟΚ, όχι τυχαία, όπως και η επιλογή της προεκλογικής περιόδου για να φουντώσει. Οι αντιπαραθέσεις μέσα στο ΠΑΣΟΚ, που δεν έχουν σχέση μόνο με τη διαδοχολογία στην ηγεσία του, αλλά κατά καιρούς έχουν εκφραστεί με διαφορετικές απόψεις ηγετικών στελεχών του ως προς τις αιτίες που το κυβερνών κόμμα χάνει από την εκλογική του δύναμη, ή με απόψεις όπως να ξαναβρεί το ΠΑΣΟΚ τις κοινωνικές αναφορές του γιατί με τους «εκσυγχρονιστές» τις έχασε, με άλλα λόγια το «καλό» και «κακό» ΠΑΣΟΚ έχουν αιτία και στόχο.

Η ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕΝΗ αντιλαϊκή πολιτική μεγαλώνει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, γεγονός που αντανακλάται και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Από δω και οι όποιες απώλειες εκφράζονται σχετικά με την εκλογική του βάση. Ας μην ξεχνάμε ότι τα αστικά κόμματα της σοσιαλδημοκρατικής χροιάς πάντα διακρίνονταν για την ικανότητά τους να εφαρμόζουν αντιλαϊκή πολιτική, αλλά με ταχτική που να ενσωματώνει λαϊκές μάζες σ' αυτήν ή να τις κάνει να την ανέχονται. Αυτό το ρόλο τους σε συνδυασμό με την ένταση των κάλπικων διλημμάτων του στιλ «δεξιά - αντιδεξιά», μακριά και έξω από την ουσία της πολιτικής τους (αυτή πρέπει να συγκαλύπτεται επιμελώς, διαφορετικά δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην αποστολή τους) φαίνεται ότι σήμερα δεν μπορεί να τον εκπληρώσει το ΠΑΣΟΚ αποτελεσματικά. Η φθορά είναι φανερή.

ΕΠΟΜΕΝΩΣ χρειάζεται να υπάρξει μια δήθεν αντιπαράθεση στο εσωτερικό του, μια δήθεν αλλαγή που να καλλιεργεί προσδοκίες σε δυσαρεστημένες λαϊκές μάζες, τόσο άμεσα λόγω εκλογών, όσο και μακροπρόθεσμα, προκειμένου να αποπροσανατολίζει λαϊκές μάζες από τις αιτίες των προβλημάτων τους και την αντιλαϊκή πολιτική, να εμποδίζει την τάση απεγκλωβισμού δυνάμεων και ριζοσπαστικοποίησής τους. Και σε συμπαιγνία με το άλλο κόμμα της άρχουσας τάξης, να συμβάλλει στην υποταγή όσο γίνεται μεγαλύτερων τμημάτων από τα λαϊκά στρώματα στην πολιτική της πλουτοκρατίας. Και προβάλλεται ως καθοριστικός ο ρόλος των προσώπων και όχι η πολιτική που υπηρετούν. Η αλλαγή αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ λοιπόν, προβάλλεται ως η λύση μεσσία όχι για το κόμμα αλλά για το λαό! Η ΝΔ αντιπαραβάλλει ότι αφού στο ΠΑΣΟΚ υπάρχει ζήτημα αλλαγής αρχηγού, μην το εμπιστεύεστε, ψηφίστε ΝΔ. Ετσι φουντώνει και μ' αυτό το θέμα ο δικομματικός αποπροσανατολιστικός καβγάς.

ΑΛΛΑ ΜΗΠΩΣ ο Γ. Παπανδρέου θα ακολουθήσει διαφορετική πολιτική, επομένως και το ΠΑΣΟΚ, από τον Κ.Σημίτη, φιλολαϊκή; Αυτός δεν είναι ως τώρα υπουργός της κυβέρνησης και μάλιστα υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο την εξωτερική πολιτική για την πλουτοκρατία, για την ολοένα και πιο βαθιά ενσωμάτωση στο ΝΑΤΟ, στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, στη νέα τάξη, στη συμμαχία της με τις ΗΠΑ; Δε συναποφασίζει ως μέλος της κυβέρνησης την αντιλαϊκή πολιτική; Μήπως έχει ριζικές διαφωνίες και οραματίζεται αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική ρότα και δεν το 'χουμε πάρει χαμπάρι; Ποιον κοροϊδεύουν;

ΑΥΤΗ Η επιδίωξη του ΠΑΣΟΚ να καλλιεργήσει φρούδες ελπίδες για αλλαγή πολιτικής και άπιαστες προσδοκίες στο λαό με τη διαδοχολογία, να εμποδίσει τον απεγκλωβισμό δυνάμεων από την πολιτική του, πρέπει να πάρει απάντηση. Με την ακόμη μεγαλύτερη πολιτική αποδυνάμωσή του. Με την αποδυνάμωση συνολικά του δικομματισμού. Με την ενίσχυση του ΚΚΕ.