Δεν είναι η πρώτη φορά που η Γκ. Αρόγιο κηρύττει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, προσπαθώντας να κρατηθεί στην εξουσία και να συνεχίσει να επιβάλλει αντιλαϊκές πολιτικές. Στην ουσία η κυβέρνηση ενεργεί ως επιστάτης των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Αυτές οι αντιλαϊκές πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων και της εμπορευματοποίησης των πάντων έχουν οδηγήσει το λαό στη φτώχεια, την ανέχεια, την ανεργία και τη γενικότερη απόγνωση. Πολλές βιομηχανίες και βιοτεχνίες έχουν κλείσει, με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι να μείνουν χωρίς δουλιά, ενώ σε παρόμοια κατάσταση βρίσκονται και οι αγρότες.
Δεν είναι επίσης καθόλου τυχαίο ότι τα περί «απόπειρας πραξικοπήματος» συμπίπτουν με την 20ετή επέτειο από την εξέγερση του λαού, που οδήγησε στην πτώση της στυγνής χούντας του Φερντινάντι Μάρκος στις 25 Φλεβάρη του 1986 και ενώ δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν βγει στους δρόμους, συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις μνήμης αλλά και αγώνα, απαιτώντας την άμεση παραίτηση της Προέδρου Αρόγιο, εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής της.