Παρασκευή 25 Οχτώβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Αισθητική

Ακούμε συχνά για την κακοποίηση των λέξεων ή έστω την κακή τους χρήση ή την παρερμηνεία τους ή την εσκεμμένη παραποίησή τους.

Τελευταία, ιδιαίτερα, με τις συλλήψεις διαφόρων προσώπων, τις καταθέσεις τους και άλλα, που υπήρξαν η ευκαιρία να βγουν στα «παράθυρα» των καναλιών κατά κανόνα κάποιοι με επαγγελματικούς τίτλους, για να κάνουν αναλύσεις ή να προσθέσουν και τις δικές τους εκτιμήσεις, ακούσαμε ανομολόγητες λέξεις, που απευθύνονταν στους απέναντι των παραθύρων.

Συνήθως, εκτοξεύονταν από συνάδελφο σε συνάδελφο.

Πολλοί από τους θεατές είχαμε τη δύναμη ή να κλείσουμε την τηλεόραση ή να φύγουμε από τα ιδιόκτητα κανάλια και να πάμε στα κρατικά.

Ομως, την άλλη μέρα των εκλογών, άσχετα αν ήταν μετά την πρώτη Κυριακή ή τη δεύτερη, τα κανάλια έβαλαν τα ακριβά τους κοστούμια, λιμάρισαν τα νύχια τους, βούρτσισαν τα δόντια τους, και άρχισαν μια καταπληκτική έκθεση παραθυρικών προσωπογραφιών για μια υψηλού επιπέδου αισθητολογία αναφορικά με τις εκλογές.

Οχι, βέβαια, με τα υπαρκτά προβλήματα του τόπου συνολικά ή διαμερισματικά κατά νομούς και δήμους, αλλά με την αισθητική των υποψηφίων.

Φυσικά, δεν επρόκειτο για την αισθητική του γεωγραφικού χώρου εντός των συνόρων της ελληνικής επικράτειας που κατέρχονταν να καταλάβουν, όχι αγωνιστικά αλλά επικοινωνιακά, αλλά για την αισθητική τους.

Τι κοστούμι φορούσαν, πώς ήταν κουρεμένοι, και ποιος φορούσε μονόχρωμη γραβάτα, αφού δεν είναι πια της μόδας οι γραβάτες με κόκκινες ή μπλε ρίγες.

Ετσι, άρχισα να παρατηρώ την εκλογική αισθητική.

Οι υποψήφιοι, υπακούοντας ταπεινά στα κελεύσματα της μόδας, φορούσαν πράγματι μονόχρωμες γραβάτες.

Η αισθητική δεν περιορίστηκε στις γραβάτες, αλλά προχώρησε και σε άλλα σημεία ένδυσης και εμφάνισης. Ακούγεται κουτσομπολίστικο.

Τότε κατάλαβα ότι τα σκουπίδια και οι χαβούζες όπου ελληνικής γης, η καθημερινή αγανάκτηση του πολίτη για το κυκλοφοριακό και άλλα βρίσκονται εκτός της αισθητικής των νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών.

Από διάφορα κοσμικά περιοδικά, που έπεφταν στα χέρια μου στην αίθουσα αναμονής του οδοντογιατρού, είχα διαμορφώσει την εντύπωση ότι η αισθητική της γραβάτας, μονόχρωμης ή ριγωτής, έβγαινε απ' οπουδήποτε αλλού, παρά από τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αυτής της χώρας.

Ωραία ήταν να βλέπουμε αισθητικά ωραία ντυμένους ανθρώπους, τι θέλαμε δηλαδή αφού επρόκειτο για μελλοντικούς άρχοντες, να συρράψουν τα πολύχρωμα φυλλάδιά τους και να ντυθούν με τα φύλλα τους;

Εξάλλου οι τοπικοί άρχοντες πάνε σε βαφτίσια και άλλες θρησκευτικές και επετειακές γιορτές και καλό είναι ο λαός να νιώθει ότι είμαστε όλοι πλούσιοι και ακριβά ντυμένοι με την αισθητική της τελευταίας λέξης που δείχνει την οικονομική μας επιφάνεια. Οσοι την έχουν, εννοείται.

Ηταν μια εκσυγχρονιστική τηλεοπτική, άνευ νοήματος, παραθυρολογία, εντελώς αποδεκτή, έτσι για να σπάσει η προηγούμενη αισθητική των ύβρεων και των βωμολοχιών περί του χαρακτηρισμού πολιτικού ή μη αδικήματος κάποιων.

Η αισθητική των τελευταίων εκλογών για την Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν ένα μεγάλο πάπλωμα που τα σκέπασε όλα.

Οπως έλεγαν παλιά: Ο γάμος τα σκεπάζει όλα.

Τώρα, τι σχέση έχει η αισθητική της γραβάτας με το γάμο, θα το σκεφτώ.


Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ