Σάββατο 11 Γενάρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Μακρόνησος

Οτι και να πεις, ότι και να γράψεις λίγο είναι. Είναι μόνο ένα μικρό μέρος, ενός συνόλου απέραντου. Είναι ένα τεράστιο παζλ που μόνο λιγοστά ψηφία προσπαθούν να προσδιορίσουν. Φυσικά μιλώ για τη Μακρόνησο.

Παλαιότερα ο «902» με μια σειρά εκπομπών από τον Δημ. Χαλιβελάκη, τον Θ. Κοΐνη και τον υποφαινόμενο προσπάθησαν να προσεγγίσουν το μέγα θέμα προσκαλώντας στην εκπομπή μερικούς από τους μάρτυρες που επιμένουν να ζουν ακόμα. Οι μαρτυρίες ήταν πράγματι άμεσες και συγκλονιστικές. Η εκπομπή είχε τεράστια επιτυχία και τα τηλεφωνήματα συγχαρητηρίων πολλά. Αργότερα πάλι από τον «902» με πρωτοβουλία αυτή τη φορά του ακούραστου συντρόφου Διον. Γεωργάτου και του δημοσιογράφου Γ. Ευσταθίου έγινε ακόμα μια προσπάθεια προβολής του.

Ο κατάλογος ήταν τεράστιος. Αλλά πώς να το πεις και να το γράψεις; Λόγια ήταν, λόγια στον αέρα και χάθηκαν...

Το γραπτό είναι εκείνο που μένει. Εκείνο που γράφει Ιστορία! Ετσι η πρωτοβουλία των συντρόφων που πρωτοστάτησαν είναι άξια χιλίων συγχαρητηρίων και επαίνων. Ενα όραμα ζωής, μια προσπάθεια πέντε χρόνων - με πίστη, υπομονή κι επιμονή, με αγώνα και πάθος - πήρε σάρκα και οστά. Την έκδοση του Α΄ τόμου (Εκδ. «Συγχρ. Εποχή») του βιβλίου -ντοκουμέντου με τον τίτλο «ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ, Ιστορικός τόπος»!

Λέγοντας σεμνά «ότι η προσπάθεια αυτή είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής, στις χιλιάδες νεκρούς και βασανισμένους της Μακρονήσου. Μια μικρή συμβολή στη μνήμη του λαού και την ιστορία της πατρίδας. Αλλά και μια πρόκληση - πρόκληση ζωής για τις γενιές που ακολουθούν - να διδαχθούν την αληθινή ιστορία και το μεγαλείο του ηρωικού αγώνα, ενός ολόκληρου λαού και ιδιαίτερα των κομμουνιστών».

Το Μακρονήσι. Μνημείο αγώνα, θυσίας και ηρωισμού, πλάι στο Μπιζάνι, στον Υμηττό, τα μπλόκα, το Γοργοπόταμο και πολλά άλλα μετερίζια αγώνων. Αμπάρι γιομάτο θύμησες και πείρα. Λήθη σ' αυτά, σημαίνει προσβολή στην περηφάνια και την αξιοπρέπεια. Σημαίνει πισωγύρισμα στην Ιστορία και εύκολα θύματα μοιρολατρίας και υποταγής.

Πώς από μακριά το Μακρονήσι θ' αντικρίσω; Χωρίς σύγκρυο; Πώς να σταθώ αντικριστά το πόδι να πατήσω σε ύψος που ταιριάζει; Τι να ντυθώ; Τι να βάλω; Οπως κι όπως δεν μπορείς να πας στο Μακρονήσι! Τόπος ιερός... Κρανίου τόπος... Γυμνός. Κοτρώνια κι αφάνες κι ασπάλαθοι. Αγέρηδες και φίδια και γυμνοσάλιαγκες. Υμνος και θρήνος... και βόγκος και κόλαση. Δεμένα κεφάλια, σπασμένα χειροπόδαρα. Τσακισμένα κορμιά. Ενα γύρω χιλιάδες μάτια, χιλιάδες στόματα. Κι όλοι τα ίδια. Σαν δε σκύψεις. Σε περνάνε απέναντι τρελό ή πεθαμένο. Ανθρωπομάζα άφωνη αγριεμένη. Ανοίγει το πέρασμα για τη Χαράδρα. Κολαστήριο και Βάραθρον και Αβυσσος, Ολυμπος ήταν και Προμηθέας. Κι ανάλγητος Δίας με τους γκρεμούς. Και Λόγος και Πίστη και Ιδέα. Κι αλμύρα κι ήλιος καυτός και βάσανο. Τιτάνα και Γίγαντα Λαέ. Αυτό είναι το Μακρονήσι. Στάσου σεμνά και προσκύνησε. Τόπος ιερός. Κρανίου τόπος. Και ύμνος και θάνατος. Τα Μακρονήσια της Γης να μην ξαναγίνουν..!


Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ