Αν για το μέσο πολίτη η απόδραση από την Αθήνα (και τις άλλες μεγαλουπόλεις) είναι μια ανάσα ζωής από την καθημερινή προσπάθεια για επιβίωση, εξαιτίας των άθλιων συνθηκών που έχουν επιβληθεί, το οξυγόνο αυτό μετατρέπεται σε δηλητηριώδες αέριο στις λεωφόρους της αθλιότητας, οι οποίες αν δε σε οδηγούν στο θάνατο σίγουρα υφίστασαι πολλαπλές ...ψυχικές απώλειες. Τα τροχαία ατυχήματα είναι πλέον τόσο συνηθισμένα, που λες κι έχουν περάσει στο DNA μας. Αποτέλεσμα; Κανείς σχεδόν δε δίνει την παραμικρή σημασία για όσα συμβαίνουν καθημερινά και τα οποία δε συγκινούν τους υψηλά ιστάμενους, οι οποίοι αρκούνται σε δηλώσεις πριν τις μεγάλες εξόδους και ευχές για «αναίμακτα» ταξίδια. Τέτοια υποκρισία...