Ηδεκαετία του 1990, που αποτελεί πια παρελθόν, ήταν η δεκαετία που οι κυβερνώντες -ΝΔ και ΠΑΣΟΚ- με πρόσχημα τη «σύγκλιση» της Ελλάδας με τις άλλες πιο ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ, εξασφάλισαν τις κατάλληλες συνθήκες για τη θεαματική αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων. Ετσι, με αυτόματο πιλότο τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και κεντρικό το επιχείρημα ότι η «σύγκλιση είναι μονόδρομος για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ», εφαρμόστηκαν δέσμες και δεσμίδες αντιλαϊκών μέτρων, που είχαν σαν αποτέλεσμα την ένταση της εκμετάλλευσης, με τη βίαιη απόσπαση ακόμη μεγαλύτερου μέρους του παραγόμενου από τους εργαζομένους πλούτου, από τις μεγάλες επιχειρήσεις. Στην ίδια κατεύθυνση, της αύξησης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, αξιοποιήθηκαν και τα κοινοτικά κονδύλια, όπως το Β΄ πακέτο Ντελόρ ή Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Τα «επιτεύγματα» των πολιτικών της περασμένης δεκαετίας, είναι γνωστά, με κυρίαρχο στοιχείο την προκλητική αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων, σε ποσοστά που αγγίζουν ή και ξεπερνούν το 3.000%! Στην ουσία δηλαδή, με τις πολιτικές της δεκαετίας του 1990, δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες συνθήκες, ώστε οι μεγαλοεπιχειρηματίες, να τρώνε με «χρυσά κουτάλια».
Αλλά και με το ξημέρωμα της δεκαετίας του 2000 οι «καλύτερες μέρες» για τους εργαζόμενους γίνονται χειρότερες. Μειώθηκαν βεβαίως ο πληθωρισμός, τα ελλείμματα, τα επιτόκια και εκπληρώθηκε ο «εθνικός στόχος» - που ήταν η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Η χώρα λένε ότι μπήκε με το ένα πόδι στη λέσχη των «πλουσίων της Ευρώπης», αλλά η Ελλάδα παραμένει η φτωχότερη χώρα, με το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων να αντιπροσωπεύει μόλις το 70% της ΕΕ. Οσοι πίστεψαν στις κάλπικες διακηρύξεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ - καθώς και όλων εκείνων που υπερψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και το Σύμφωνο Σταθερότητας αργότερα - ότι με την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ τερματίζονται οι πολιτικές λιτότητας, ξέχασαν τη λαϊκή παροιμία που λέει «τρώγοντας ανοίγει η όρεξη».
Αν η ολιγαρχία του πλούτου στήριξε την κυβέρνηση Σημίτη έμπρακτα και έβαλε πλάτες για να ξανακερδίσει πέρσι το ΠΑΣΟΚ τις εκλογές, δεν το έκανε τυχαία. Οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου στήριξαν το ΠΑΣΟΚ, γιατί εκτιμούσαν πως θα καταφέρει να περάσει πιο ανώδυνα και με λιγότερους τρανταγμούς την πολιτική που χαράσσεται από το Διευθυντήριο των Βρυξελλών, με γνώμονα την καλύτερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ευρωπαϊκών πολυεθνικών μαζί και των Ελλήνων επιχειρηματιών. Και το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να εφαρμόζει την πολιτική που με κάθε τρόπο κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
Με στόχο την ενίσχυση της καπιταλιστικής Ελλάδας, η κυβέρνηση Σημίτη αξιοποίησε το σύνολο των οικονομικών πολιτικών που εξάγγειλε και εφαρμόζει για το 2000 (δημοσιονομική, εισοδηματική, νομισματοπιστωτική, εργασιακά, ιδιωτικοποιήσεις κλπ). Στην ίδια κατεύθυνση, προτίθεται -και ανακοίνωσε ήδη την απόφασή της- να αξιοποιήσει και τα κοινοτικά κονδύλια από το Τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (το γνωστό Γ΄ ΚΠΣ). Ο ίδιος ο αρμόδιος υπουργός Εθνικής Οικονομίας αποκάλυψε, προχτές, ότι τη μερίδα του λέοντος από τον μποναμά των 17,5 τρισεκατομμυρίων δραχμών του Γ΄ ΚΠΣ, θα την καρπωθούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, σαν «ανταμοιβή τους» για να γίνουν πιο ισχυρές οι επιχειρήσεις τους (με συγχωνεύσεις και εξαγορές), για να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων τους, να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας κλπ.
Στην ουσία δηλαδή, η κυβέρνηση Σημίτη, προτίθεται να αξιοποιήσει το Γ΄ ΚΠΣ ώστε οι μεγαλοεπιχειρηματίες να ξεζουμίζουν ακόμη πιο εντατικά τους εργαζόμενους και να τρώνε στο εξής όχι απλά με χρυσά κουτάλια, αλλά με χρυσές κουτάλες...
Feeds
