Ονομάστηκαν «ειρηνευτικές αποστολές». Μια σύγχρονη εκδοχή των «σταυροφόρων» αποστολών του Μεσαίωνα, όταν οι επιδρομές, οι σφαγές και οι λεηλασίες «καθαγιάζονταν» διεξαγόμενες κάτω από τα λάβαρα της θρησκείας και στο όνομά της. Σήμερα το πρόσχημα ακούει στο όνομα «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», «εδραίωση της ειρήνης», «συμβολή στην αποκατάσταση της ασφάλειας». Κάτω απ' αυτές τις «σημαίες» εκστρατευτικά σώματα και της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια αναχωρούν για τα τέσσερα σημεία της Γης, όπου καλούν τα συμφέροντα της ιμπεριαλιστικής, αιμοσταγούς, «νέας τάξης πραγμάτων».

Στην Κορέα, στη Σομαλία, στη Βοσνία, στην Αλβανία, στο Κοσσυφοπέδιο, στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, στο Αφγανιστάν... Οπου γης και πεδίο δόξης λαμπρό για διείσδυση του μεγάλου κεφαλαίου, για την καταλήστευση πλουτοπαραγωγικών πηγών, για ασφυκτικό έλεγχο και απομύζηση κάθε αξίας που μπορεί να παραχθεί. Το ρόλο του επιτηρητή και προστάτη αυτών των συμφερόντων αναλαμβάνουν να διεκπεραιώσουν οι μισθοφόροι της «νέας τάξης». Αυτή είναι η αποστολή τους και όχι βέβαια η ασφάλεια και η ειρήνη. Το γνωρίζουν καλά όλοι, καλύτερα απ' όλους οι λαοί των χωρών που βλέπουν στα εδάφη των πατρίδων τους την μπότα της κατοχής.

Γι' αυτές τις αποστολές επαίρεται η ελληνική κυβέρνηση. Γι' αυτές τις αποστολές το Γενικό Επιτελείο Στρατού διοργανώνει φιέστες διαφημίζοντάς τες κιόλας στην κρατική τηλεόραση, υπό τον εύηχο, αλλά και προκλητικό για κάθε προοδευτικό, δημοκράτη άνθρωπο, τίτλο: «50 χρόνια συμμετοχής σε ειρηνευτικές αποστολές»! Αντί να αισχύνονται που με την πολιτική τους κατέστησαν τη χώρα εξάρτημα της ιμπεριαλιστικής μηχανής που σκορπά αίμα και τρόπο στους λαούς του κόσμου, ικανοποιώντας κάθε απαίτηση των ΗΠΑ, παραχωρώντας «γην και ύδωρ» για τις εκστρατείες τους, αποστέλλοντας Ελληνες στρατιώτες εκεί που κανένα δικαίωμα δεν έχουν να βρίσκονται, το διαφημίζουν κι από πάνω! Είναι κι αυτή μια ένδειξη της κατρακύλας και της ξετσιπωσιάς τους.

Ισως στα πλαίσια αυτών των γιορτασμών, ανανεώνοντας και τα διαπιστευτήρια υποταγής στα πέραν του Ατλαντικού αφεντικά, να εντάσσεται και το ότι καθίζουν εκ νέου στο εδώλιο του κατηγορουμένου τους αγωνιστές της ειρήνης στη Βόρεια Ελλάδα που έβαλαν το σώμα τους φραγμό στις ΝΑΤΟικές φάλαγγες με προορισμό τη Γιουγκοσλαβία και αποστολή να αιματοκυλήσουν όπως και έπραξαν.

Ο ελληνικός λαός, όμως, ξέρει να απαντά στις προκλήσεις. Το έδειξε στους δρόμους της αντιιμπεριαλιστικής πάλης πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν. Θα το ξανακάνει. Γιατί το σύνθημα-αίτημα «Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα» δεν έχασε ούτε λεπτό τη σημασία και την επικαιρότητά του στις λαϊκές συνειδήσεις. Γιατί ο λαός ξέρει πως ειρήνη και ιμπεριαλισμός είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Πως μόνο με αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή πάλη προωθεί την αρμονική συνύπαρξη, τη φιλία και τη συνεργασία των λαών, πως αυτή του η πάλη είναι έμπρακτη έκφραση αλληλεγγύης στους λαούς που υποφέρουν, και όχι η αποστολή στις πατρίδες τους εκστρατευτικών σωμάτων. Και αυτή είναι πάλη που συνεχίζεται και θα συνεχίζεται έως ότου εκλείψει η μήτρα του πολέμου.