Τίποτα δε θυμίζει στη δημόσια ζωή ότι σε είκοσι έξι (26) μέρες έχουμε ευρωεκλογές. Η ευθύνη για την κατάσταση αυτή ανήκει στις ηγεσίες των συνεταίρων του δικομματισμού. Είναι προφανές ότι ούτε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ούτε το ΠΑΣΟΚ, επιθυμούν μια ουσιαστική συζήτηση ενόψει των εκλογών για τα σοβαρά θέματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των επιπτώσεών τους στη χώρα μας και τους εργαζόμενους.

Την ώρα που η Ευρωπαϊκή Ενωση με ταχύτατους ρυθμούς ενισχύει όλα τα αντιδραστικά χαρακτηριστικά της και επιχειρεί την πολιτική της θωράκιση με το περιβόητο «Ευρωσύνταγμα», τα δύο κόμματα αρνούνται να ανοίξουν τη συζήτηση, αφού συμφωνούν σε όλα. Αυτό που φαίνεται να τα ενδιαφέρει είναι μια ακόμη καταγραφή των εκλογικών τους ποσοστών, λίγους μήνες μετά τις εκλογές της 7ης Μάρτη και στις συνθήκες μιας «χαλαρής» αναμέτρησης.

Και μόνο η απαρίθμηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα και έχουν άμεση σχέση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τη φύση και το χαρακτήρα της, είναι αρκετή για να γίνει κατανοητή η σημασία και το διακύβευμα των ευρωεκλογών. Η επίθεση κατά του εισοδήματος και των δικαιωμάτων στην εργασία και την Κοινωνική Ασφάλιση, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», συνιστά τη μεγαλύτερη πρόκληση - απειλή για εκατομμύρια εργαζόμενους στις χώρες - μέλη. Δε συνιστούν όμως μικρότερη απειλή για τους λαούς η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, η δημιουργία του αστυνομικού «ευρωκράτους», όπου ποινικοποιούνται ακόμη και τα φρονήματα των πολιτών.

Για όλα αυτά δεν ακούγεται κουβέντα στα μέσα ενημέρωσης, ειδικά τα τηλεοπτικά, τα οποία ανάγουν σε μείζον θέμα το διαγωνισμό της Γιουροβίζιον. Συνωμοσία σιωπής, παραπλάνησης και αποπροσανατολισμού. Ετσι υπολογίζουν, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, ότι θα φθάσουμε στις κάλπες με μοναδικά θέματα το αν τα οικονομικά τους στοιχεία είναι αληθινά ή ψεύτικα, αν η κυβέρνηση κυβερνά όσο πρέπει και η αντιπολίτευση αντιπολιτεύεται επαρκώς. Δηλαδή, «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε»...

Στις συνθήκες αυτές το ΚΚΕ προσπαθεί να φέρει στο επίκεντρο της δημόσιας ζωής τα μεγάλα θέματα ενόψει των ευρωεκλογών. Στις μέρες που απομένουν η υπόθεση αυτή πρέπει να γίνει υπόθεση όσο το δυνατόν περισσότερων εργαζόμενων. Να σπάσουμε το τείχος της σιωπής και της αδιαφορίας που προστατεύει τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου αφήνοντας στο απυρόβλητο την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κυβερνήσεων που τη συνυπέγραψαν και τη συνυπογράφουν. Να μην αφήσουμε να κρυφτούν πίσω από το κλίμα της προεκλογικής αφασίας αυτοί που ευθύνονται για τα τεράστια προβλήματα του ελληνικού λαού, αλλά και αυτοί που συνεχίζουν να σπέρνουν αυταπάτες για μια «καλύτερη Ευρωπαϊκή Ενωση».