Κονδύλια για την πλουτοκρατία | Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Κονδύλια για την πλουτοκρατία

Μετά το παζάρι που προηγήθηκε την Πέμπτη και την Παρασκευή, τα ξημερώματα του Σαββάτου οι είκοσι πέντε ηγέτες των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης κατέληξαν σε απόφαση για τον Κοινοτικό Προϋπολογισμό της περιόδου 2007- 2013. Αυτοί που, μέχρι πριν από λίγες ώρες, έσερναν τα εξ αμάξης ο ένας εναντίον του άλλου, εμφανίστηκαν θριαμβολογούντες και αλληλοσυγχαιρόμενοι. Τι μεσολάβησε;

Από τις δηλώσεις που ακολούθησαν, προκύπτει ότι ο κάθε ηγέτης έβαζε τον πήχη των προσδοκιών του στο ύψος εκείνο, που του επέτρεπε να θεωρεί τον εαυτό του νικητή στην τελική έκβαση. Οπως έκανε και ο Ελληνας πρωθυπουργός.

Ο κ. Καραμανλής εμφανίστηκε ιδιαίτερα ικανοποιημένος, γιατί, όπως είπε, κατάφερε να αποσπάσει 20 δισ. ευρώ από τον προϋπολογισμό για λογαριασμό της χώρας. Αποσιώπησε, βέβαια, το γεγονός ότι ο ίδιος και το κόμμα του υπόσχονταν στον ελληνικό λαό (πριν από τις εκλογές του 2004) ένα πακέτο με 25-28 δισ. ευρώ. Οπως, εξάλλου, έκανε και το ΠΑΣΟΚ. Μπροστά, όμως, στον κίνδυνο, να απολέσει πολύ περισσότερα, το ότι πήρε τα 20 δισ. εμφανίστηκε ως «νίκη». Το ίδιο είχε κάνει και ο κ. Σημίτης το 1999 στη Σύνοδο του Βερολίνου και τα κονδύλια της «Ατζέντας 2000». Η λογική του «χατζηαβατισμού».

Ομως, τι σημασία έχει για τους εργαζομένους και τα λαϊκά στρώματα της χώρας μας αυτό το παζάρι και τα αποτελέσματα του; Μια ματιά στο πώς διατέθηκαν τα κονδύλια των δύο προηγούμενων «πακέτων» της ΕΕ, σε συνδυασμό με τους όρους που διατίθενται τα κοινοτικά κονδύλια, είναι αρκετή για να βγάλουμε τα συμπεράσματα.

Ο «πακτωλός» από τα ταμεία των Βρυξελλών είναι βέβαιο ότι δεν είχε την παραμικρή επίπτωση στη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων, αφού οι Ελληνες εργαζόμενοι παρέμειναν στην τελευταία θέση (της ΕΕ των «δεκαπέντε») ως προς το κατά κεφαλήν εισόδημα, η ανεργία σημείωσε άνοδο, οι φτωχότερες περιφέρειες της ΕΕ είναι ελληνικές.

Τα κονδύλια της ΕΕ διατέθηκαν για το θάψιμο της αγροτικής παραγωγής της χώρας, για έργα που εξυπηρετούν τις ανάγκες των μονοπωλίων στην πρόσβασή τους στις αγορές της ευρύτερης περιοχής, για τη χειραγώγηση της «κοινής γνώμης» υπέρ της ευρωενωσιακής πολιτικής, για την εξαγορά συνειδήσεων. Τελικά, διατέθηκαν για να αποκτήσουν τα μονοπώλια μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους.

Το ίδιο θα συμβεί και με τα 20 δισ. ευρώ του προϋπολογισμού 2007-2013, αν, βεβαίως, τα εισπράξει, τελικά, η κυβέρνηση. Με την προσθήκη, μάλιστα, μιας ιδιαίτερα δυσμενούς εξέλιξης για τη μικρομεσαία αγροτιά, αφού προαναγγέλλεται, ουσιαστικά, το τέλος των επιδοτήσεων από το 2009.

Η ολιγαρχία στη χώρα μας, όπως και στις υπόλοιπες χώρες - μέλη της ΕΕ, μπορεί να «θριαμβολογεί» για το παζάρι των Βρυξελλών. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, όχι μόνο δεν έχουν λόγο συμμετοχής σ' αυτό το «πανηγύρι», αλλά έχουν έναν επιπλέον λόγο να ανατρέψουν αυτήν την πολιτική.