Με το προσχέδιο για τον προϋπολογισμό, η κυβέρνηση προσπαθεί να θολώσει τα νερά. Ετσι, ο Γ. Αλογοσκούφης στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης στο σύνολό της, κάνει λόγο για «ορθότητα των επιλογών», που επιβεβαιώνεται - όπως είπε - από τη «σημαντική βελτίωση των δημοσιονομικών μεγεθών, τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και τη μείωση της ανεργίας», αλλά και την ανάδειξη του «κοινωνικού χαρακτήρα του κράτους, με στόχο το μεγαλύτερο δυνατό όφελος για τον πολίτη»!

Γνωστή η τακτική, να ανακατεύουμε μισές αλήθειες και απροκάλυπτα ψεύδη. Μπορεί να μην είναι ψέμα ότι επίσημα βελτιώθηκαν τα δημοσιονομικά μεγέθη, διατηρήθηκε ο υψηλός ρυθμός ανάπτυξης και - ακόμα - μειώθηκε το ποσοστό των επίσημα εγγεγραμμένων ανέργων, αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή δείχνει ότι τα σπασμένα, για να υπάρχουν αυτοί οι δείκτες, τα πλήρωσαν οι ίδιοι οι άνθρωποι, του μόχθου και της δουλιάς. Οσο για τη μείωση της ανεργίας, αυτή είναι εντελώς εικονική, καθώς οφείλεται κυρίως στο ότι τώρα τη μια θέση πλήρους απασχόλησης τη ...μοιράζονται 2 ή και 3 ημιαπασχολούμενοι και απασχολήσιμοι.

Μεγάλο ψέμα, όμως, είναι και ο κοινωνικός χαρακτήρας του κράτος και ότι ...μεγιστοποιήθηκαν τα οφέλη για τον πολίτη. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το ότι στα 2,5 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ, συνεχίστηκε η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, ενισχύθηκε η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, «πέρασαν» οι Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα, είχαμε παραπέρα σφαγιασμό των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, οι εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτωποι με τις εισοδηματικές πολιτικές λιτότητας, τη φορολογική επέλαση στα λαϊκά εισοδήματα κλπ., ενώ παράλληλα μειώθηκε η φορολογία των κερδών, αυξήθηκαν οι κάθε είδους επιδοτήσεις προς τους επιχειρηματίες, ενισχύθηκε ο ρόλος του κατασταλτικού κράτους - υπηρέτη των συμφερόντων των κεφαλαιοκρατών. Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά, καθώς η βελτίωση της «ανταγωνιστικότητας» (διάβαζε κερδοφορία επιχειρήσεων) και η στρατηγική της Λισαβόνας (το ιερό ευαγγέλιο για ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΕΒ και άλλους θιασώτες του ευρωμονόδρομου) προϋποθέτει την ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Οσο για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, που - εκ του πονηρού - σπεύδει να μιλήσει για «κοινωνικά άδικο» και «αντικοινωνικό» προϋπολογισμό της κυβέρνησης της ΝΔ, παριστάνει να ξεχνά ότι αυτός ο προϋπολογισμός δε διαφέρει σε τίποτα από τους αντίστοιχους του ΠΑΣΟΚ. Και ο νέος προϋπολογισμός παίρνει τα πολλά από τους πολλούς και φτωχούς, για να τα προσφέρει απλόχερα στους λίγους και πλούσιους. Οι πρώτοι, μισθωτοί, συνταξιούχοι, ημιαπασχολούμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, θα δουν το βιοτικό τους επίπεδο να υποβαθμίζεται παραπέρα. Οι δεύτεροι, βιομήχανοι, τραπεζίτες και άλλοι μεγαλοεπιχειρηματίες, θα συνεχίσουν να μοιράζονται τα αυξημένα - ελέω «ανταγωνιστικότητας» - κέρδη και υπερκέρδη.

Μπροστά σ' αυτήν την πραγματικότητα, που θέλει και το νέο προϋπολογισμό να προωθεί μέτρα και πολιτικές παραπέρα αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος με στόχο την ικανοποίηση των απαιτήσεων του μεγάλου κεφαλαίου, η διέξοδος για τους εργαζόμενους είναι μία. Να εγκαταλείψουν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μαζικά. Να ξεπεράσουν την παγίδα της αναμονής, να αντεπιτεθούν. Να απαιτήσουν την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Τόσο με τους καθημερινούς κοινωνικοπολιτικούς αγώνες όσο και με την υπερψήφιση, στη μάχη των τοπικών εκλογών των ψηφοδελτίων που στηρίζει το ΚΚΕ στις Νομαρχιακές και Δημοτικές εκλογές της 15ης Οκτώβρη.