Είναι γνωστό πως η 9η Μάη, μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των λαών, επιλέχθηκε απ' τα ευρωενωσιακά επιτελεία και ανακηρύχτηκε σε «Μέρα της Ευρώπης». Ετσι λοιπόν από χτες ξεκίνησαν οι γιορτασμοί για τα 50χρονα της ιμπεριαλιστικής ΕΕ. Η επιλογή της μέρας κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Από μόνη της συνιστά βάναυση προσβολή στους χιλιάδες νεκρούς και θύματα του αγώνα κατά του φασισμού - ναζισμού. Η πρόκληση ωστόσο παίρνει κολοσσιαίες διαστάσεις όταν αναλογίζεται κανείς τι ακριβώς επέλεξαν να γιορτάζουν αυτή τη μέρα: Ολα εκείνα εναντίον των οποίων αγωνίστηκαν και έδωσαν το αίμα τους χιλιάδες πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών - μελών σήμερα της ΕΕ:

Την αναβίωση του φασισμού: Στην Εσθονία και τη Λετονία οι συνεργάτες των ναζί απολαμβάνουν τιμές και προνόμια. Στήνονται ακόμα και ανδριάντες προς τιμήν τους. Οι απόγονοί τους, αναθρεμμένοι στις μητροπόλεις του καπιταλισμού, κυβερνούν και επιχειρούν να ξαναγράψουν την ιστορία αποκαθιστώντας την - οριστικά χαμένη ωστόσο - τιμή των προγόνων τους. Τα μνημεία της Αντιφασιστικής Νίκης απομακρύνονται, όπως ο μπρούτζινος Αλιόσα από το κέντρο του Ταλίν, διά της βίας, τόσης βίας που στοίχισε τη ζωή ενός νέου ανθρώπου.

Τον πιο ωμό αντικομμουνισμό: Στις προαναφερθείσες χώρες τα κομμουνιστικά κόμματα και τα σύμβολά τους είναι παράνομα. Οι ηγέτες τους, ήρωες του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, φυλακισμένοι. Στη Ρουμανία αθωώθηκε ο φασίστας πρωθυπουργός Αντονέσκου, συνεργάτης της φασιστικής Γερμανίας, εγκληματίας πολέμου. Είχε προηγηθεί, πριν ένα χρόνο περίπου, η ψήφιση από τη Γερουσία νομοσχεδίου που απαγόρευε σε όλα τα πρώην μέλη του ΚΚ και της Κομμουνιστικής Νεολαίας, να κατέχουν θέσεις στο δημόσιο τομέα. Στην Πολωνία έχει τεθεί σε ισχύ ο νόμος για την «αποκομμουνιστικοποίηση» της χώρας, με τον οποίο θα διερευνηθούν τα φρονήματα χιλιάδων ανθρώπων στη διάρκεια της σοσιαλιστικής διακυβέρνησης και όσοι κριθούν «ένοχοι» αντιμετωπίζουν την πιθανότητα απόλυσης και τον αποκλεισμό τους από δημόσιες θέσεις για 10 χρόνια. Στην Τσεχία, η Κομμουνιστική Νεολαία κηρύχτηκε εκτός νόμου. Αλλά και στην Πορτογαλία το ΚΚ, τρίτη σε μέγεθος πολιτική δύναμη, αποκλείεται από ενημερωτικές εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης, ενώ καλούνται άλλα μικρότερα κόμματα. Σ' αυτό το θερμοκήπιο «άνθισε» πέρυσι η πρωτοβουλία του Συμβουλίου της Ευρώπης να συγγράψει το κατάπτυστο αντικομμουνιστικό μνημόνιο.

Τον αυταρχισμό και την αντίδραση: Στη Βαλτική, με τις ευλογίες της ΕΕ, διατηρείται ένα σύγχρονο «απαρτχάιντ», καθώς εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες στερούνται κάθε δικαιώματος (ιθαγένεια, πολιτικά δικαιώματα) επειδή τυγχάνει να είναι ρωσόφωνοι. Και σε όλη την υπόλοιπη Ευρωένωση των μονοπωλίων, εκατομμύρια σπρώχνονται στο περιθώριο από την ανέχεια, τη φτώχεια, την εξαθλίωση.

Αυτή την Ευρώπη γιορτάζουν. Κι έχουν κάθε λόγο γιατί είναι συνειδητό δημιούργημά τους. Η αντίδραση, ο αυταρχισμός και η καταστολή κατά των λαών και της ιστορίας τους είναι σύμφυτα της αντιλαϊκής πολιτικής, της πολιτικής που μόνο στόχο έχει τη διασφάλιση των μονοπωλιακών συμφερόντων. Αυτή η πολιτική θρέφει και θρέφεται απ' την αντίδραση, από τον αγοραίο αντικομμουνισμό, από το χτύπημα κάθε τι του προοδευτικού. Είναι όμως η ίδια που θρέφει και την οργή, δυναμώνει την αποφασιστικότητα και την πάλη που θα τη συντρίψει. Οριστικά αυτή τη φορά.