Τα συγκεντρωτικά στοιχεία για τις συντάξεις του 2007 που δημοσιεύτηκαν προχτές αποδεικνύουν περίτρανα την απόλυτη περιφρόνηση της κυβερνητικής πολιτικής προς εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους της χώρας. Τα κάποτε «περήφανα γηρατειά» επιβίωναν και συνεχίζουν να επιβιώνουν με συντάξεις πείνας. Τουλάχιστον 700 χιλιάδες συνταξιούχοι, χωρίς να υπολογιστούν οι συνταξιούχοι αγρότες που έχουν ακόμα μικρότερη σύνταξη, ζουν με λιγότερα από 500 ευρώ. Μάλιστα, περίπου 250 χιλιάδες απ' αυτούς λαμβάνουν σύνταξη κάτω από 400 ευρώ.

Οι συντάξεις αυτές επί της ουσίας δε διαφέρουν από κάποια προνοιακά βοηθήματα, δεν αντέχουν σε καμία σύγκριση, σε καμία λογική. Ποιες ανάγκες, ποιο επίπεδο ζωής μπορεί να ικανοποιήσει κάποιος συνταξιούχος του ΙΚΑ, του ΤΕΒΕ, του ΤΑΕ με 400 και 500 ευρώ; Τα στοιχεία αυτά, όμως, καταρρίπτουν και έναν άλλο μύθο. Το μύθο των «ρετιρέ». Τον θυμάστε! Από τη δεκαετία του 1980, είχε γίνει το σλόγκαν προκειμένου να ετοιμαστεί το έδαφος για τις αντιασφαλιστικές ανατροπές που έγιναν στη συνέχεια. Τι διαπιστώνουμε τώρα; Μόλις το 3,8% των συνταξιούχων παίρνουν σύνταξη πάνω από 1.500 ευρώ. Μιλάμε, δηλαδή, για καμιά πενηνταριά χιλιάδες ανθρώπους σε σύνολο 1.357.627 συνταξιούχων. Αν σ' αυτούς προσθέσουμε και περί τους 800 χιλιάδες αγρότες, τότε η πραγματική εικόνα έχει μόνο ένα όνομα: Ζόφος!

Η κατάσταση αυτή, κατάσταση που χειροτερεύει αντί να βελτιώνεται, δεν ήρθε από τον ουρανό. Εχει τις αιτίες της. Είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής που έχει ονοματεπώνυμο. Είναι η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που εναλλάξ τα δύο κόμματα ψήφισαν την τελευταία δεκαπενταετία και που με συνέπεια εφαρμόζουν. Πυρήνας των νομοθετημάτων αυτών, που βαραίνουν στη διαμόρφωση των χαμηλών συντάξεων, είναι η μείωση του συντάξιμου μισθού, η μείωση του συντελεστή υπολογισμού της σύνταξης, η αποδέσμευση των συντάξεων από τις αυξήσεις στους μισθούς, αλλά και η αποδέσμευση των κατώτερων συντάξεων από τον κατώτερο μισθό, με αποτέλεσμα τεράστιες απώλειες στις συντάξεις. Σημαντικές αιτίες επίδρασης στο ύψος των συντάξεων είναι η ανασφάλιστη εργασία, στην οποία υποχρεώνουν τους εργάτες πολλοί εργοδότες, καθώς και οι κατά τεκμήριο χαμηλοί μισθοί. Γιατί, όσο δεν αυξάνονται οι μισθοί είναι σίγουρο ότι και οι επόμενες γενιές θα συνεχίζουν να λαμβάνουν συντάξεις πείνας.

Παρά τις πάγιες προεκλογικές υποσχέσεις από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τις φιλεύσπλαχνες δηλώσεις τους στο πρόσωπο των συνταξιούχων, η πραγματική πολιτική τους είναι ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση. Για τα κόμματα της δικομματικής εναλλαγής οι συντάξεις είναι κόστος. Οι συνταξιούχοι αλλά και συνολικά το ασφαλιστικό σύστημα είναι βάρος για το κεφάλαιο και για τους κυβερνώντες που εξυπηρετούν τα συμφέροντά του.