Η τοποθέτηση του υπουργού Απασχόλησης στη συνεδρίαση των Επιτροπών της Βουλής για το Ασφαλιστικό δεν αφήνει κανένα περιθώριο αναμονής και εφησυχασμού. Η κυβέρνηση έχει σκοπό να στραπατσάρει τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών, και των εργαζόμενων μητέρων. Η κυβέρνηση της ΝΔ «σταυρώνει» τις γυναίκες. Αυτό είναι το συμπέρασμα των όσων ειπώθηκαν προχτές στη Βουλή από τα κυβερνητικά στελέχη.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δώσουν καμιά εμπιστοσύνη στις δήθεν διαβεβαιώσεις των κυβερνώντων. Ο στόχος τους είναι σαφής, όσο άλλωστε και το αντιασφαλιστικό τους έργο στο πρόσφατο παρελθόν. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε το πρώτο αποφασιστικό χτύπημα στα δικαιώματα των γυναικών αυξάνοντας κατά πέντε χρόνια τα γενικά όρια ασφάλισης για τις εργαζόμενες που μπήκαν στην παραγωγή μετά το 1993, «εξισώνοντάς» τες με τους άνδρες. Με τον ίδιο νόμο αυξήθηκαν παράλληλα και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για τις άλλες κατηγορίες, όπως γυναίκες με ανήλικα παιδιά, και για τις πρόωρες - μειωμένες συντάξεις. Και δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το κατάπτυστο νομοθέτημα κράτησε σε ισχύ το ΠΑΣΟΚ και το συμπλήρωσε με τον αντιασφαλιστικό νόμο Ρέππα.

Τώρα η ΝΔ ξαναγυρίζει στον τόπο του εγκλήματος. Επιστρέφει για να ολοκληρώσει αυτό που άρχισε. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι για την παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αυτή τη φορά για την «εξίσωση» των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στο δημόσιο, έχει βάλει και η κυβέρνηση το χεράκι της..! Τώρα η κυβέρνηση αμφισβητεί ευθέως το δικαίωμα των εργαζόμενων μητέρων να συνταξιοδοτούνται νωρίτερα με ολόκληρη ή μειωμένη σύνταξη. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενες τα πραγματικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης θα αυξηθούν από πέντε μέχρι δέκα χρόνια, ενώ ενδέχεται για ορισμένες κατηγορίες η τιμωρία αυτή να φτάσει μέχρι τα 15 χρόνια.

Η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για τη γυναίκα εργαζόμενη, ούτε για τη μητρότητα. Και πλασάρει το δημογραφικό για να πάρει μέτρα εναντίον του συνόλου των ασφαλιστικών ταμείων. Ο κοινωνικός ρόλος της γυναίκας, η συνεισφορά της εργαζόμενης και δη της εργαζόμενης μητέρας στην κοινωνία και στην οικογένεια είναι που απαιτούν και επιβάλλουν όχι αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης αλλά δραστική μείωση. Αυτή της η προσφορά γίνεται ακόμα πιο πολύτιμη αν αναλογιστούμε τις συνθήκες στις οποίες εργάζεται η σημερινή γυναίκα, μέσα στη βάρβαρη αγορά της «ευελιξίας» που έχουν επιβάλει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου.