Τρεις μόλις μέρες απέμειναν μέχρι την Τρίτη 22 Γενάρη και τα συλλαλητήρια που διοργανώνει το ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα για την Κοινωνική Ασφάλιση και τις Συλλογικές Συμβάσεις. Τρεις μέρες κρίσιμες και καθοριστικές για την έκβαση μιας μάχης που σήκωσε εξ ολοκλήρου στις πλάτες του το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, πρωτοστατώντας στην οργάνωση της πάλης για να εκφραστεί μαζικά η αντίθεση των εργαζομένων στα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα. Η επιτυχία των συλλαλητηρίων θα δώσει ώθηση στη μάχη για την προετοιμασία της απεργίας στις 13 Φλεβάρη. Θα βοηθήσει, ώστε νέες δυνάμεις, ακόμα πιο θαρρετά, να βρεθούν στην όχθη των ταξικών αγώνων, να αντιληφθούν το μέγεθος και το χαρακτήρα της επίθεσης, να απεργήσουν και να διαδηλώσουν μαζικά με το ΠΑΜΕ.

Την αναγκαιότητα την Τρίτη να γεμίσουν οι δρόμοι και οι πλατείες σε όλη τη χώρα κάνει ακόμα πιο επιτακτική η κατάσταση που διαμορφώνεται τις τελευταίες μέρες με την ακατάσχετη σκανδαλολογία. Τα όσα ελεγχόμενα βλέπουν το φως της δημοσιότητας δεν είναι τίποτε άλλο παρά η δυσωδία που αναδίνει μια πολιτική, η οποία στη μια όψη της έχει την οικονομική διαπλοκή του κεφαλαίου με τα κόμματά του και στην άλλη την από κοινού επίθεση στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα εργατών και υπαλλήλων. Αυτή η δυσωδία δεν έχει καμιά σχέση με τις αξίες και τα ιδανικά της εργατικής τάξης. Είναι χαρακτηριστικό μιας τάξης και ενός συστήματος σαπισμένου και ξεπερασμένου, που ζει και αναπαράγεται απομυζώντας τον ιδρώτα των εργαζομένων και μόνο.

Σκάνδαλο ήταν, είναι και θα είναι οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας. Σκάνδαλο είναι τα σχέδια να μετατραπεί το ΙΚΑ σε Ταμείο - Τράπεζα, όπως αποφάσισε η πλειοψηφία στη διοίκησή του καθ' υπόδειξη της κυβέρνησης. Σκάνδαλο είναι το γεγονός ότι εκατομμύρια εργαζόμενοι πληρώνουν από την τσέπη τους για υποβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας. Σκάνδαλο είναι η τεράστια ανεργία, οι χιλιάδες θάνατοι από τα εργατικά ατυχήματα και τις επαγγελματικές ασθένειες, το σακάτεμα, ακόμα και ο θάνατος, πάνω στη σκαλωσιά εργατών που εξαναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι τα 70 και πλέον χρόνια, σ' ένα εκμεταλλευτικό περιβάλλον, που γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνο για τους εργαζόμενους.

Για όλα τα παραπάνω, η σχεδιασμένη, μεθοδική, μαζική δουλιά τις επόμενες μέρες αναδεικνύεται σε καθήκον πρώτης γραμμής. Για κάθε εργάτη και υπάλληλο που βλέπει τον εαυτό του με τα μάτια της τάξης του και όχι με τα γυαλιά της διαστρέβλωσης και του αποπροσανατολισμού, που επιχειρούν να του φορέσουν το κεφάλαιο, οι πολιτικοί και συνδικαλιστικοί του εκπρόσωποι. Μέχρι την Τρίτη, μπορούμε και πρέπει να μετρηθούμε ακόμα περισσότεροι στον αγώνα. Είναι η καλύτερη εγγύηση για την εξέλιξη του αγώνα, η μεγαλύτερη συνεισφορά στην πάλη να μην περάσουν τα νέα μέτρα, να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, να βρεθούν στο προσκήνιο της πάλης αιτήματα που απαντούν στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας.