Γεννήθηκε στην Αρτα, αλλά μεγάλωσε στο Κολωνάκι, όπου μεταπολεμικά ζούσαν αρκετοί σημαντικοί εικαστικοί, συγγραφείς, σκηνοθέτες, ηθοποιοί. Αγάπησε όλες τις Τέχνες και τους δημιουργούς τους. Μετά το σχολείο ήθελε να σπουδάσει ζωγραφική. Δεν τόλμησε να δώσει εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών. Σκέφθηκε να γίνει ηθοποιός. Δεν έγινε. Τελικά αποφάσισε: δημοσιογράφος. Ξεκίνησε να δημοσιογραφεί το 1962. Ο λόγος για την συνάδελφο Εμυ Πανάγου και το βιβλίο της «Στη δόξα του εφήμερου» («Κέδρος»). Καλλιεργημένη, με καλλιτεχνική «προδιάθεση» και πολύ δουλευταρού, η Εμυ Πανάγου εργάστηκε σε διάφορες εφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικά κανάλια και εξελίχθηκε σε εξαιρετική πολιτιστική συντάκτρια. Επί τρεις, σχεδόν, δεκαετίες, κάλυψε ρεπορταζιακά αμέτρητα σημαντικά καλλιτεχνικά γεγονότα. Πλήθος συνεντεύξεις πήρε από κορυφαίους Ελληνες και διάσημους, διεθνώς, ξένους καλλιτέχνες, όλων των τομέων της Τέχνης. Εφήμερη η δουλιά του δημοσιογράφου. Εφήμερη και των καλλιτεχνών των ζωντανών τεχνών. Αν και εφήμερες, καταγράφηκαν στο «σκληρό δίσκο» της μνήμης της και αναδύονται ελκυστικά μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της, «απαθανατίζοντας» καλλιτεχνικές και ανθρώπινες «στιγμές» πολλών δεκάδων προσωπικοτήτων του πολιτισμού. Ενδεικτικά, αναφέρουμε λιγοστά ονόματα: Ρίτσος, Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Κουν, Παξινού, Μινωτής, Μόραλης, Τσαρούχης, Λαμπέτη, Χορν, Κατράκης, Μερκούρη, Κούνδουρος, Γ. Χρήστου (ο πρόωρα χαμένος μεγάλος νεωτερικός συνθέτης), Γκάτσος, Κάραγιαν, Νουρέγιεφ, Ιονέσκο, Γκροτόφσκι, Μπράντο, Τζον Λένον, Κ. Ντάγκλας.