Σύντροφοι, όταν η κρίση βαφτίζεται «ευκαιρία», τότε έρχεται στην επιφάνεια εκείνο το επίμονο ερώτημα Qui bono?

Δηλαδή ποιος ωφελείται; Τέτοιες δηλώσεις κι αυτό το ερώτημα αρκούν για ν' αποκαλύψουν τους δημιουργούς αυτής της κρίσης και τους νομιμοποιητές των ωφελημένων, όπως η ελληνική κυβέρνηση. Ομως αυτό που ξέρουν κι οι πέτρες δεν εμποδίζει την ψήφο στους θύτες από τα ίδια τους τα θύματα. Κι έτσι ο Σόρος κι οι όμοιοί του έχουν σωρό ευκαιρίες να εκμεταλλεύονται την επιβεβλημένη ανασφάλεια, φτώχεια, υπερχρέωση των νοικοκυριών όπου γης.

Η τάση εξομοίωσης, του αγρότη που στέκεται μέσ' την παγωνιά και το χιόνι μαζί με τους συναγωνιστές του, με τον όρθιο παλτοφορεμένο Γ.Α.Π. στο προαύλιο του ξενοδοχείου του Νταβός, να παλεύει να βρει φθηνότερα δανεικά, θα μεγαλώσει. Τέχνη παλιά όσο κι η άθλια αστική προπαγάνδα.

Εκεί που περιμένεις να δεις τον αγρότη να εξηγεί γιατί δεν καταθέτει τα όπλα, νάσου ο «πατριώτης» πρωθυπουργός ίσος κι όμοιος, να παλεύει με τα «κερδοσκοπικά» θηρία της παρέας του για πάρτι σου.

Η φίμωση των ΜΜΕ γίνεται με έναν ύπουλο, απατηλό τρόπο προβολής «όλων των πλευρών», «όλης της αλήθειας». Με εντιμότατους ψευταράδες σαν τον Καρχιμάκη κι άλλα τέτοια υπηρετικά λουλούδια που ποτίζονται σε μέρες κρίσης με τόνους προβολής ώσπου να κρυφτεί η πομπή τους.

Μεσ' την πολυφωνική μονοφωνία της φριχτής τρομοκρατικής αστικής προπαγάνδας, μια λύση υπάρχει. Στα λόγια τους οι πράξεις μας. Αντίσταση, ανυποχώρητη. Ωσπου να πληρώσει η σορός του Σόρος.