Το κρασί το ξίνισαν οι νοθευτές της λαϊκής κυριαρχίας που επιτροπεύουν από τις Βρυξέλλες τους ιθαγενείς σκλάβους και οι μάνατζερ, τα στελέχη των πολυεθνικών που αυτοκτονούν (;) στον Καιάδα των ιδιωτικών και ιδιοτελών συμφερόντων, αφήνοντας γονείς και ΜΜΕ στις υπόγειες διαδρομές των ανακρίσεων και των εκταφών.

Οι εργαζόμενοι στα Λιπάσματα, οι αγρότες στην Πέλλα και τη Λακωνία, οι αποδέκτες της γενναιόδωρης (!) αύξησης του 2,8% υπάλληλοι κι εργάτες υπόδουλοι του ΣΕΒ, οι φοιτητές που θα πάνε στις κάλπες να ψηφίσουν πάλι, στην πλειονότητά τους, τους φονιάδες του μέλλοντός τους, στέκονται άφωνοι μπροστά στην ευρωγκιλοτίνα που τους περιμένει.

Ηρθε η ώρα το «killers go home», το φονιάδες στα σπίτια σας, στα κελιά σας κοινωνικά και πολιτικά ν' αποκτήσει και την ιθαγενή δυναμική του. Να γίνει πολιτική πράξη. Πρώτη και ύστατη της ελληνικής σκηνής, που ταλανίζεται από την αλλοτριωμένη προσέγγιση των αντικειμενικών δυσκολιών επιβίωσης ενός λαού.

Του δικού μας λαού που δικαιούται μια καλύτερη τύχη από την προδιαγεγραμμένη αιχμαλωσία του σ' έναν ψευδολαμπρό, ψευδοβολεμένο, τρομοκρατημένο μικροαστισμό που πνίγεται στην απολίτικη λάσπη της μιντιοκρατίας.

Τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας δε δικαιούνται πια ούτε κατ' ευφημισμόν τον τίτλο. Διαχειρίστηκαν και συνεχίζουν να διαχειρίζονται την υποκλαπείσα λαϊκή κυριαρχία ως λαθρέμποροι ιδεών, δήμιοι πολιτικών, ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.

Καταχραστές του απέραντου οικονομικού και πολιτισμικού πλούτου που παράγει η εργατική τάξη, την εγκλώβισαν σε διπολικές «παράγκες» με αμφίσημες υποσχέσεις και προθέσεις.