1658 Πεθαίνει ο Αγγλος στρατιωτικός και πολιτικός Ολιβερ Κρόμγουελ, ηγέτης στον Εμφύλιο Πόλεμο κατά του βασιλιά Καρόλου του Α' και «Λόρδος Προστάτης» της Μ. Βρετανίας το 1653-1658.

1783 Η Βρετανία αναγνωρίζει την ανεξαρτησία των πρώην αποικιών της, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (Συνθήκη του Παρισιού).

1843 Ξεσπά στην Αθήνα το κίνημα της 3ης του Σεπτέμβρη, που εξαναγκάζει τον βασιλιά Οθωνα να παραχωρήσει Σύνταγμα.

1929 Η Ασφάλεια συλλαμβάνει δύο συντάκτες, δύο τυπογράφους και έναν διορθωτή του «Ριζοσπάστη» με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.

1939 Δύο μέρες μετά την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία, η Βρετανία και η Γαλλία της κηρύσσουν τον πόλεμο, δίχως ωστόσο να ρίξουν τουφεκιά. Είναι ο λεγόμενος «παράξενος πόλεμος», ο οποίος στην πραγματικότητα δεν ήταν καθόλου παράξενος, αφού οι ιμπεριαλιστές ευελπιστούσαν σε μια προέλαση της φασιστικής πολεμικής μηχανής προς ανατολάς (δηλαδή προς τη Σοβιετική Ενωση).

1943 Μετά την ολοκληρωτική κατάληψη της Σικελίας, αρχίζει η απόβαση των Συμμαχικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Βρετανίας και Καναδά) στην κυρίως Ιταλία.

1943 Γενική απεργία κηρύσσεται στη Βέροια κατά της ομηρίας, της τρομοκρατίας και της υποχρεωτικής εργασίας. Ολοι οι χώροι δουλειάς νεκρώνουν, ενώ οι δρόμοι της πόλης γεμίζουν από διαδηλωτές.

1954 Πεθαίνει η ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη.

1954 Η κυβέρνηση Παπάγου ανακοινώνει τη σύλληψη πάνω από 60 στελεχών του ΚΚΕ (μεταξύ των οποίων ο Χαρίλαος Φλωράκης, ο Λεωνίδας Τζεφρώνης, ο Κυριάκος Τσακίρης κ.ά.). Ο Γ. Παπανδρέου συγχαίρει τα Σώματα Ασφαλείας.

1974 Ιδρύεται το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ).

1984 Πεθαίνει ο κομμουνιστής ηθοποιός Μάνος Κατράκης. Στα δύσκολα χρόνια της γερμανικής Κατοχής και στα χρόνια του Εμφυλίου, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της Αντίστασης. Απολύεται από το Εθνικό Θέατρο για τις ιδέες του, συλλαμβάνεται, του ζητούν να υπογράψει δήλωση, αρνείται και εξορίζεται στην Ικαρία, στη Μακρόνησο και τον Αη Στράτη, μέχρι το 1952. Αλλά και αργότερα ήταν πάντα από τους πρώτους σε όλους τους λαϊκούς αγώνες και πάντα μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, μέχρι τον θάνατό του. Σε εποχές γενικού ξεπουλήματος, ο Μάνος Κατράκης, είτε με το λόγο του «Προμηθέα», είτε με τη συμμετοχή του στην Αντίσταση, στο συνδικαλιστικό κίνημα, στις διεκδικήσεις του ΚΚΕ, τίποτε άλλο δεν επιζητούσε από το να υπηρετήσει τον άνθρωπο. «Η ζωή άρχισε από τότε που μπήκα στο Κόμμα μου», είχε πει ο ίδιος. «Διάλεξα να είμαι κομμουνιστής. Αισθάνομαι υπερηφάνεια για το κόμμα, για τις εκατοντάδες χιλιάδες τους συντρόφους, που αποτελούν τον κορμό του μεγάλου δέντρου του μέλλοντος. Από αυτό αντλούμε όλη τη δύναμη για την τελική δικαίωση των αγώνων και θυσιών του λαού μας. Από τη ζωοδότρα πηγή αυτού του λαού παίρνουμε εμείς οι καλλιτέχνες το υλικό, που το κάνουμε λόγο, εικόνα, ποίηση, μουσική, θέατρο και ό,τι άλλο βοηθά στην καλυτέρευση του νου και της ψυχής».