Ηταν αρκετή μια δυναμική κινητοποίηση του ΠΑΜΕ για τα ΒΑΕ την περασμένη Παρασκευή, για να πέσουν οι μάσκες και να αποκαλυφθούν οι συνένοχοι στο πετσόκομμα των δικαιωμάτων 700.000 εργατοϋπαλλήλων, που βγάζουν το μεροκάματο μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες. «Συμπεριφορές τέτοιου είδους, είναι προφανές ότι δεν μπορούν να χαρακτηρίζουν τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις σε μια δημοκρατική κι ευνομούμενη πολιτεία. Οπως είναι επίσης προφανές ότι δεν μπορούν να χαρακτηρίζουν τη γόνιμη διεκδίκηση και τον κοινωνικό διάλογο για την ουσιαστική προάσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων» είπε η υπουργός Απασχόλησης σχολιάζοντας τη διακοπή από συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ της συνεδρίασης της Επιτροπής, που η ίδια η κυβέρνηση διόρισε για να ντύσει με επιστημονικοφάνεια την κατακρεούργηση της λίστας.

Στη «δημοκρατική» και «ευνομούμενη» πολιτεία της κας Πετραλιά, 84 εργάτες έχουν χάσει από το Γενάρη τη ζωή τους σε εργατικά «ατυχήματα», σύμφωνα με τα επίσημα μόνο στοιχεία, με τους εργοδότες να μένουν ανέγγιχτοι. Σ' αυτή την «ευνομούμενη» πολιτεία, το ΙΚΑ καταγράφει δυο δεκάδες κρούσματα επαγγελματικών ασθενειών στη χώρα μας, όταν τα πραγματικά στατιστικά μεγέθη κάνουν λόγο για 2.500 θανάτους ετησίως και εκατοντάδες χιλιάδες νοσούντες κάθε χρόνο. Η «δημοκρατική» πολιτεία της κας Πετραλιά και των συμφερόντων που υπηρετεί είναι μέλος μιας άλλης «ευνομούμενης» κοινότητας, της ΕΕ, όπου κάθε 3,5 λεπτά ένας εργάτης χάνει τη ζωή του από εργατικό «ατύχημα» ή επαγγελματική ασθένεια.

Σ' αυτή την «ευνομούμενη» και «δημοκρατική» πολιτεία, η αντίδραση με κάθε μορφή πάλης στο πολιτικό και φυσικό έγκλημα σε βάρος 700.000 εργαζομένων, δεν είναι απλά δικαίωμα, αλλά υποχρέωση κάθε εργάτη και εργάτριας. Γιατί η κατάργηση της λίστας των ΒΑΕ ισοδυναμεί με μαζική εξόντωση χιλιάδων μεροκαματιάρηδων, που με στατιστική ακρίβεια δε θα προφτάσουν να πάρουν σύνταξη. Και όσοι το καταφέρουν, θα ζουν με σακατεμένη την υγεία τους. Σ' αυτή την ευνομούμενη και δημοκρατική πολιτεία, που τα κέρδη των εισηγμένων στο Xρηματιστήριο εταιρειών ξεπερνούν τα 11 δισ. ευρώ και το μέσο μεροκάματο δεν ξεπερνάει τα 14 ευρώ για τους μισούς μισθωτούς, άλλος δρόμος δεν υπάρχει για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, πέρα από την ένταση της ταξικής πάλης, με κάθε μέσο, με κάθε μορφή, που κάθε φορά θα επιλέγει το μαζικό εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Οσο για τη στενοχώρια της υπουργού Απασχόλησης για τον «κοινωνικό διάλογο», είναι τουλάχιστον αδικαιολόγητη. Το ΠΑΜΕ δεν υπήρξε ποτέ συνομιλητής στα τραπέζια της συναίνεσης και του «κοινωνικού εταιρισμού». Γι' αυτές τις δουλειές η κυβέρνηση έχει τους υποτακτικούς της, την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που την Παρασκευή καταϊδρωμένη έσπευσε να βγάλει ανακοίνωση μετά την κινητοποίηση του ΠΑΜΕ, μην τυχόν και χαθεί από τα κανάλια και ξεμπροστιαστεί για την ουσιαστική της συμφωνία με τη στρατηγική που καταργεί τα ΒΑΕ. Αλλά η γονυκλισία της πλειοψηφίας υπερτερεί ακόμα και της δημαγωγίας της. Γι' αυτό ζητάει από την κυβέρνηση να απορρίψει το πόρισμα της Επιτροπής. Λες και το πρόβλημα είναι με ποιανού το πόρισμα θα δικαιολογηθεί η ήδη ειλημμένη πολιτική απόφαση, να καταργηθούν τα ΒΑΕ. Καθείς εφ' ω ετάχθη...