Οτι το άδικο γίνεται δίκαιο και το ψέμα αλήθεια, αν έτσι εξυπηρετείται ο ιμπεριαλισμός και τα σχέδιά του, δεν είναι τίποτα καινούριο. Μόνο, που κάθε φορά που επαναλαμβάνεται αυτή η πρακτική είναι φυσικό, όχι να ανακαλύπτουμε αυτό το σχεδόν αυτονόητο πλέον, αλλά, να ανησυχούμε για το τι χειρότερο σχεδιάζεται ενάντια στους λαούς.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι «σοφοί» διαπίστωσαν πως το ΝΑΤΟ έπληξε «μόνο στρατιωτικούς στόχους, με μόνη εξαίρεση την επίθεση κατά της πρεσβείας της Κίνας...», όπου και πάλι διαπιστώνουν πως «ο βομβαρδισμός της ήταν αποτέλεσμα σφάλματος»... Τίποτα δεν άκουσαν φαίνεται για τους χωρίς έλεος βομβαρδισμούς σε πυκνοκατοικημένες περιοχές και πολυκατοικίες, για αφανισμό χωριών με βόμβες διασποράς, για ρουκέτες σε καραβάνια αθώων πολιτών, για πυραύλους σε τρένα με αμάχους, για βομβαρδισμό νοσοκομείων, βρεφοκομείων, ραδιοτηλεοπτικών κτιρίων.

Δηλαδή, αυτοί οι υποτιθέμενοι αρμόδιοι δεν «ανακάλυψαν» ούτε αυτά τα εγκλήματα, που πλέον και οι ίδιοι οι ΝΑΤΟικοί, για λόγους παραπέρα εκφοβισμού και προετοιμασίας της κοινής γνώμης για τα χειρότερα, τα έχουν παραδεχτεί ευθαρσώς, σαν να μας λένε «έτσι μας άρεσε...» και ταυτόχρονα «... να δεις τι σου έχω για μετά». Για παράδειγμα, τίποτα δεν άκουσαν αυτοί οι «ειδικοί» για τις συνεντεύξεις του Τζ. Σι πριν από λίγο καιρό, όπου ανέλυε ακριβώς τις δυσκολίες που είχε όταν έπρεπε να δικαιολογήσει αυτά τα εγκλήματα κατά των αμάχων, που ήξερε απαρχής ότι θα γίνουν; Ολες οι τηλεοράσεις έπαιξαν αυτές τις παραδοχές και όλες οι εφημερίδες τις κατέγραψαν. Οι 44 σύμβουλοι του Ειδικού Δικαστηρίου της Χάγης, αν δεν τις είδαν, ή δεν τις διάβασαν, δεν είχαν κανέναν γνωστό να τους τις πει;

Τέτοιες «Εκθέσεις», εκτός από προειδοποιητικές καμπάνες για το τι περιμένει τους λαούς, αν αφεθεί ο ιμπεριαλισμός να κάνει τα δικά του, πρέπει να λειτουργούν και για να διαλύουν μια και καλή τις αυταπάτες σε ορισμένους που περιμένουν να βρουν τα δίκαια τους στα λεγόμενα Διεθνή Δικαστήρια, όταν είναι δεδομένο πως το μαχαίρι του ιμπεριαλισμού κόβει τις μερίδες... Αλλο πράγμα σε ειδικές περιπτώσεις να χρησιμοποιείς και τέτοια μέσα σαν άλλο ένα βήμα προβολής -αποκάλυψης και άλλο πράγμα, να καταπίνεις αμάσητο το υποτιθέμενο δίκαιό τους.

Οταν ακόμα και με τέτοιες αποφάσεις οι ιμπεριαλιστές αποκαλύπτουν τις προθέσεις τους, οι λαοί με κάθε τρόπο πρέπει να επαγρυπνούν. Αποδείχτηκε πλέον πως «αν δώσεις του ιμπεριαλισμού δάκτυλο σου τρώει χέρι» και αντί για «θέση» στα σχέδιά του, χρειάζεται οργανωμένη ποικιλόμορφη αντίσταση για την ανατροπή τους.