Τη μέρα της απεργίας, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος, με δηλώσεις του, στήριζε την κυβέρνηση δίνοντας άλλοθι στην πολιτική εφαρμογής άγριων αντεργατικών μέτρων: «Η κυβέρνηση πρέπει να θυμηθεί ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού την ψήφισε για να υλοποιήσει το αναπτυξιακό της πρόγραμμα και όχι για να ενδίδει στις πιέσεις των αγορών». Λες και το αναπτυξιακό πρόγραμμα της κυβέρνησης δεν είναι ταυτισμένο με τις ίδιες τις αγορές, τα κέρδη των μονοπωλίων και τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Μια μέρα πριν την κρίσιμη απεργιακή αναμέτρηση, ο ίδιος σουλατσάριζε στα αστικά ΜΜΕ και υπονόμευε την απεργία, λίγη ώρα πριν ξεκινήσει η μάχη της περιφρούρησής της. Τι έλεγε; Καλούσε τους εργάτες να συμμετέχουν στην απεργία, όχι για να μπορούν να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους μια καλύτερη ζωή (σ.σ. το στοιχειώδες δηλαδή), αλλά να παλέψουν για να ...ενισχυθεί η διεθνής θέση και διαπραγματευτική ικανότητα της αστικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για να εξυπηρετηθούν καλύτερα τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Αυτά που είπε και στην ομιλία του τη μέρα της απεργίας. Ο ίδιος χαρακτήριζε «θετικές διαθέσεις» τα κυβερνητικά μέτρα, όπως: Το πάγωμα των μισθών, το πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο, ταφόπλακα στο Ασφαλιστικό, τις ιδιωτικοποιήσεις. Δεν απηχούσε τις προσωπικές του απόψεις, αλλά την πολιτική της πλειοψηφίας των εργοδοτικών κυβερνητικών στο κίνημα.

Κάθε μέρα που περνά, αποκαλύπτεται ο ρόλος τους. Δουλεύουν κόντρα στην ανάπτυξη του ταξικού αγώνα. Δίνουν μάχη για να διαπαιδαγωγήσουν τους εργάτες, ώστε να αποδέχονται ή να ανέχονται τα όποια μέτρα παίρνονται σε βάρος τους. Αλλωστε, τους παραπλανούν από τις αρχές της 10ετίας του '90, όταν ξεκινούσε η αντεργατική λαίλαπα, χειραγωγώντας τους στο σύστημα. Οχι μόνο δεν αποκάλυψαν τις στρατηγικού χαρακτήρα αντεργατικές αναδιαρθρώσεις, αλλά τις στήριξαν. Παραδίδουν μαθήματα στους εργάτες για το πώς πρέπει να σκύβουν το κεφάλι απέναντι στους πλουτοκράτες. Στην απεργία της 10ης Φλεβάρη, η ηγεσία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) έσπευσε να χαρακτηρίσει την απεργία παράνομη.

Η απάντηση που έδωσαν οι εργαζόμενοι σε όλη την Ελλάδα την Τετάρτη είχε ως αποδέκτες και τις συμβιβασμένες ηγεσίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Ηταν μια μαχαιριά στην καρδιά, ήταν το ξεγύμνωμα όλων όσοι καπηλεύονται την εργατιά για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Από τους 10 εργάτες που κατέβηκαν στις απεργιακές κινητοποιήσεις, οι 7 συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ και ένωσαν τη φωνή τους με τις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις. Οι εργάτες δεν έχουν θέση δίπλα στην εργατική αριστοκρατία με τα πανάκριβα κουστούμια και οι εργάτριες δεν έχουν θέση δίπλα σε κυρίες με τα ομπρελίνα (τέτοιοι φιγουράριζαν στη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ), που βλέπουν την απεργία περίπου σαν γκαλά στο πεζοδρόμιο που μπορεί να τους χαλάσει την επιδερμίδα...

Από την προχτεσινή απεργία αναδείχθηκε πως όλο και περισσότερα τμήματα της εργατικής τάξης συσπειρώνονται με τον ταξικό πόλο του συνδικαλιστικού κινήματος, με το ΠΑΜΕ. Αναδείχτηκε πως υπάρχει ανάγκη να δυναμώσει ακόμα περισσότερο η ιδεολογική πάλη και η αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Οι εργάτες πρέπει να κάνουν πέρα τις ηγεσίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Και να επιλέξουν το δρόμο του ταξικού αγώνα απέναντι σε όσα τσακίζουν τη ζωή τη δική τους και των παιδιών τους.