Αντικείμενο εκμετάλλευσης από την ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, για την εξυπηρέτηση των σχεδίων παραπέρα εμπλοκής της χώρας στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και εξασφάλισης λαϊκής συναίνεσης στις αναπροσαρμογές που απαιτείται να γίνουν στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, για το σκοπό αυτό, αποτελεί η κλοπή των όπλων από στρατόπεδο της Κω.
Ισως το ποιος έκλεψε τα όπλα στην Κω να είναι ερώτημα που επιδέχεται απάντηση περισσότερο αστυνομικού χαρακτήρα. Εκτός, όμως, από τους δράστες της κλοπής των όπλων και τους όποιους υπεύθυνους, που με πράξεις ή παραλείψεις τους διευκόλυναν τους πρώτους, υπάρχουν και οι δράστες της εκμετάλλευσης αυτής της κλοπής. Αυτοί που άρπαξαν την ευκαιρία, για να προβάλουν την, κατόπιν ΝΑΤΟικής παραγγελίας, ανασυγκρότηση του Ελληνικού Στρατού ως μέσον για την καλύτερη φύλαξη των αποθηκών όπλων και πυρομαχικών αλλά και την ιδιωτικοποίηση -αποεθνικοποίηση λειτουργιών των Ενόπλων Δυνάμεων, αφού ανακοινώθηκε η ανάθεση μελέτης σε ξένη ιδιωτική εταιρία(!) για τα μέτρα ασφάλειας των αποθηκών.
Η λύση, λένε, βρίσκεται στην επιτάχυνση της εφαρμογής της νέας δομής των Ενόπλων Δυνάμεων και ειδικότερα της ανασυγκρότησης του Στρατού Ξηράς. Πρόκειται για τη «συνταγή» της περισσότερης ΝΑΤΟποίησης, που εδώ και ένα διάστημα έχουν αρχίσει να εκτελούν, ώστε η χώρα να μπει πιο ενεργά στους νεοταξικούς πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς. Η συνταγή αυτή προβλέπει καταργήσεις και συγχωνεύσεις μονάδων, ανασυγκροτήσεις στρατοπέδων, με τελικό σκοπό τη μετατροπή του Ελληνικού Στρατού σε ευέλικτες και ταχυκίνητες μονάδες, σύμφωνα με τα ΝΑΤΟικά πρότυπα, που απαιτούν στρατιωτικές δυνάμεις ικανές σε φέρουν σε πέρας αποστολές νεοταξικού τύπου, δηλαδή διεθνούς επιθετικού κατασταλτικού μηχανισμού. Η αλλαγή αυτή σηματοδοτεί την εγκατάλειψη του δόγματος της Εθνικής Αμυνας και της προστασίας των συνόρων και την αντικατάστασή του από το νεοταξικό δόγμα περί «διεθνούς ασφάλειας και σταθερότητας».
Αυτό που τους απασχολεί δεν είναι η ενίσχυση και ο εκσυγχρονισμός των μέτρων ασφάλειας και φύλαξης των αποθηκών όπλων και πυρομαχικών. Εξάλλου, το πρόβλημα δεν είναι καινούριο και όποιοι δηλώνουν ότι το ανακάλυψαν μετά το συμβάν της Κω είναι συνένοχοι.
Είναι γεγονός ότι η διάταξη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, στο βαθμό που αυτές είναι προσανατολισμένες στην υπεράσπιση των συνόρων, δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ. Οπως, επίσης, είναι γεγονός ότι από το 1974 και μετά, ένα μεγάλο τμήμα του Ελληνικού Στρατού λειτουργεί κάτω από συνθήκες εκστρατείας, στη Θράκη και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και ανάλογη είναι η διασπορά των αποθηκών όπλων και πυρομαχικών. Ομως, όλα αυτά τα χρόνια σχεδόν κανένα μέτρο βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης και ασφαλείας των μονάδων αυτών δεν έχει ληφθεί. Οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες πηγαίνουν για εξοπλισμούς και έργα που εντάσσονται πιο άμεσα στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς.
Το πραγματικό πρόβλημα, λοιπόν, εντοπίζεται στην επιτάχυνση της ΝΑΤΟποίησης των Ενόπλων Δυνάμεων. Μια πολιτική που ακυρώνει εκ των πραγμάτων κάθε έννοια Εθνικής Αμυνας. Εδώ πρέπει να εντοπιστούν οι πραγματικοί ένοχοι και για γεγονότα όπως αυτό της κλοπής στην Κω. Υπάρχει πολιτική ευθύνη που επικεντρώνεται στη ΝΑΤΟική ενσωμάτωση και τη συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς της «νέας τάξης».
Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ
Feeds
