Ο Μ. Λιάπης της ΝΔ υπερασπιζόταν τον γαλλογερμανικό άξονα με τρόπο απόλυτο, σε αντίθεση με τους φιλοαμερικανούς της ΝΔ, αλλά και με την επίσημη γραμμή, που προσπαθεί να πατάει σε δύο βάρκες.

Ο Γ. Πασχαλίδης του ΠΑΣΟΚ βρήκε ότι ο Μ. Λιάπης τα λέει πολύ καλά, όμως η ελληνική κυβέρνηση έχει την Προεδρία της ΕΕ, γεγονός που την υποχρεώνει να ελίσσεται αναλόγως (δηλαδή να πατάει και αυτή σε δύο βάρκες κυρίως στην αμερικανική). Γεγονός για το οποίο τον συνεχάρη και ο Τ. Μίλερ!

Απουσίαζε εκπρόσωπος του ΣΥΝ, που θα συμπλήρωνε το κυρίαρχο παζλ, αλλά ευτυχώς τον κάλυψε ο Γ. Πασχαλίδης, που υποστήριξε, επιπλέον, ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια, ώστε η ΕΕ να μείνει ενωμένη και να παίξει το δικό της ρόλο...

Να, λοιπόν, το πλαίσιο μέσα στο οποίο επιχειρείται να μείνει εγκλωβισμένη η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων: Η μέγκενη των αντιθέσεων ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις! Το ψεύτικο για το λαό (τους λαούς) δίλημμα, αν θα πάρει το μέρος της Σκύλλας ή της Χάρυβδης! Αν θα είμαστε, όπως είπαν οι παραπάνω συνομιλητές, με την ατλαντική πολιτική, ή με την ευρωατλαντική, ή σκέτα με την ευρωπαϊκή! Και, πάντως, με την ιμπεριαλιστική οπωσδήποτε!..

Τα τσακάλια, λοιπόν, ακονίζουν τα δόντια τους και αλληλοτρώγονται για τη λεία. Με... κίνδυνο, λένε, να κοπεί στη μέση το ΝΑΤΟ! Με... κίνδυνο, λένε, να διαιωνιστεί η διάσπαση της Ευρώπης!

Αυτές οι εξελίξεις δεν είναι αρνητικές για τους λαούς. Αρκεί να τις αξιοποιήσουν σε δικό τους όφελος, υψώνοντας αντιιμπεριαλιστική φωνή κατά του πολέμου και όχι φωνή υπέρ του ενός από τους δύο σφαγείς.