Η κωμική σκηνή από τον παραδοσιακό Καραγκιόζη έχει περάσει και στις παλιές ελληνικές κωμωδίες. Ομως, όταν την εφαρμόζουν οι ΗΠΑ, για να επιβάλουν τη νέα ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, δεν είναι καθόλου για γέλια, παρά το γεγονός ότι περιέχει τον ίδιο παραλογισμό. Ο παραλογισμός φαίνεται στην επιφάνεια ακριβώς, γιατί επιχειρούν να καμουφλάρουν τα αληθινά κίνητρά τους, που πηγάζουν πάντα από την ιμπεριαλιστική φύση του συστήματος.

Ο καθένας, για παράδειγμα, καταλάβαινε, από την πρώτη στιγμή, πως το παραμύθι περί όπλων μαζικής καταστροφής «δεν έχει δράκο». Ολοι ήξεραν πως μια μερίδα της κυρίαρχης τάξης των ΗΠΑ είχε βάλει στο μάτι τον υλικό πλούτο και τη γεωστρατηγική θέση του Ιράκ. Παρ' όλα αυτά, με περισσή σοβαροφάνεια και οι άλλοι ιμπεριαλιστές ποτέ δε μίλησαν για τα αληθινά κίνητρα. Επειδή, μάλιστα, έτυχε η ελληνική κυβέρνηση να ασκεί αυτήν την περίοδο την Προεδρία της ΕΕ, όλοι θυμόμαστε τον πρωθυπουργό της χώρας και τον υπουργό Εξωτερικών να κλίνουν τη λέξη «αφοπλισμός» σε όλες τις πτώσεις! Τώρα τι έγινε; Κατάπιαν τη γλώσσα τους; Ολοι επίσης θυμόμαστε την πρόταση του λεγόμενου γαλλογερμανικού άξονα, να μετατραπεί το Ιράκ σε προτεκτοράτο και να αναλάβουν οι ιμπεριαλιστές σε συνεργασία «τον αφοπλισμό του...».

Κάπως έτσι είναι όλα τα ιμπεριαλιστικά προσχήματα, περί «τρομοκρατίας, ειρήνης, δημοκρατικών δικαιωμάτων, άξονα του κακού, κ.ά.» Ολοι ξέρουν πως τόσο χοντροφτιαγμένα δε θα τα έλεγε ποτέ η Χαλιμά και, παρ' όλα ταύτα, τα παίρνουν τάχατες στα σοβαρά και στο όνομά τους επεμβαίνουν σε χώρες, σκοτώνουν ανθρώπους και καταστρέφουν πολιτισμούς. Ανάλογη αξιοπιστία έχει, για παράδειγμα, ο καημός των ιμπεριαλιστών για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» στην Κούβα. Ακόμα και να αφαιρούσαμε το πόσο «σέβονται» τα ανθρώπινα δικαιώματα στις χώρες τους, πάλι υπάρχουν ατέλειωτα ράμματα για τις γούνες τους στη Βοσνία, στο Κόσσοβο, στο Αφγανιστάν, στην Παλαιστίνη, στο Ιράκ... Δεν τελειώνει αυτός ο κατάλογος.

Επειδή το εκμεταλλευτικό σύστημα προχωρά μαζί με τις αντιθέσεις του, ήρθε η ώρα, κατά την οποία κάποιοι «ανακαλύπτουν» πως τα όπλα μαζικής καταστροφής, για να βρεθούν, πρέπει να τοποθετηθούν τώρα απ' αυτούς που τα χρησιμοποίησαν για πρόσχημα. Αλλιώς δε βρίσκονται με τίποτα. Δεν αποκλείεται να έχουν έτοιμη και την επιχείρηση και γι' αυτό η προχτεσινή βεβαιότητα της Κοντολίζα Ράις. Δεν αποκλείεται, από την άλλη, να επιδιώξουν τώρα να επιβάλουν το «ό,τι θέλουμε κάνουμε, χωρίς να δίνουμε λογαριασμό» και γι' αυτό οι τοποθετήσεις του Ράμσφελντ και του Γούλφοβιτς. Τώρα, μετά το συγχωροχάρτι, που έδωσαν οι άλλοι ιμπεριαλιστές με το αζημίωτο.

Τίποτα απ' όλα αυτά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για τους λαούς, παρά μόνο τα αληθινά ιμπεριαλιστικά κίνητρα, που είναι αδύνατο πλέον να κρυφτούν με κανένα πρόσχημα. Εκεί, πέρα από τις αυταπάτες και τους αποπροσανατολισμούς, βρίσκεται και ο πραγματικός εχθρός όλων των λαών του κόσμου. Εύκολη, μάλλον, η αποκάλυψή του. Οι ίδιοι έρχεται η ώρα που αυτοαποκαλύπτονται. Το ζητούμενο βρίσκεται στη μαζική κοινωνικοπολιτική δράση για την ανατροπή τους.