Κατοχή και επιθέσεις...
«
Δεν περιμέναμε τόση ένταση και τόση διάρκεια στις επιθέσεις εναντίον μας», είπε ο Κ. Πάουελ, με αφορμή τις απανωτές επιθέσεις από την ιρακινή αντίσταση. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ δε λειτουργεί παρορμητικά, ούτε του «ξεφεύγουν κουβέντες»... Μπορεί να ήθελε να κατευνάσει τις εσωτερικές αντιδράσεις. Μπορεί να πήρε υπόψη του το προεκλογικό κλίμα. Πάντως, αποκλείεται «να μην το περιμένανε...».
Αποκλείεται να έχουν πιστέψει οι ίδιοι τα ψέματά τους. Αποκλείεται να έχουν πάρει στα σοβαρά αυτοί οι δολοφόνοι των λαών τα παραμύθια για «απελευθερώσεις, δημοκρατία, ασφάλεια...» και με ό,τι άλλο ντύνουν τη σκληρή στρατιωτική κατοχή, που έχουν επιβάλει. Αποκλείεται να μην έχουν συναίσθηση πως είναι αυτοί, που καθημερινά δημιουργούν το άδικο. Αποκλείεται να μη γνωρίζουν στοιχειώδες μάθημα της ιστορίας, πως όταν στριμώχνεις τόσο άγρια ένα λαό, θα βρει τρόπο, όποιο τρόπο, να αντισταθεί.
Επειδή ακριβώς το γνωρίζουν πολύ καλά, γι' αυτό και από την πρώτη στιγμή επιχειρούν να εφαρμόσουν το πολύ σκληρό «μαστίγιο με το καρότο» ή την πολύ σκληρή κατοχή με το λεγόμενο «απαλό ιμπεριαλισμό». Μόνο που, μέχρι τώρα, αν δεν ήταν οι νεκροί, οι συλληφθέντες και τα άλλα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, μάλλον γέλιο θα προκαλούσε η κατοχική τακτική τους. Για παράδειγμα, την ώρα που τρομοκρατούν, δολοφονούν, κάνουν πογκρόμ συλλήψεων, κλέβουν την περιουσία του ιρακινού λαού, την ίδια ώρα ιδρύουν τεράστιο «μποντι-μπιλντάδικο» γυμναστήριο στο κέντρο της Βαγδάτης, που το ονομάζουν «Αρνολντ», με την ελπίδα να εμπνεύσουν στην ιρακινή νεολαία τα «ιδανικά» του Σβαρτσενέγκερ... Είπαμε, έχουν τη δύναμη να δημιουργούν «εικονική πραγματικότητα», να αποσιωπούν ειδήσεις, να μην αναφέρουν όλες τις απώλειές τους, αλλά πάνω στη βιασύνη τους αγγίζουν πλέον τη γελοιότητα.
Με τέτοια φούμαρα, δεν είναι δυνατό να ξεγελαστεί ο ιρακινός λαός και κανένας λαός στον κόσμο, όταν η πραγματικότητα είναι ο ιμπεριαλιστικός στρατός κατοχής. Ούτε με την τακτική «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης», που εφαρμόζει ο Μπους και η παρέα του, πρόκειται ποτέ, να σταματήσει ο ιρακινός λαός να αντιστέκεται. Για παράδειγμα, από πού κι ως πού είναι «τρομοκράτες και σπέρνουν το φόβο», όπως ισχυρίστηκε ο Μπους, εκείνοι, που υπερασπίζονται το σπίτι τους, την πατρίδα τους, τον τρόπο ζωής τους και δεν είναι αυτός, που με το ζόρι πάει να τους τα αφαιρέσει;
Λογικά επιχειρήματα, που οι λαοί σε όλο τον κόσμο τα έχουν απαντήσει. Ομως, η σκέτη αγανάκτηση, για τον παραλογισμό που πάει να περάσει για λογική, δε φτάνει. Η ευχή, να ξεκουμπιστούν οι δυνάμεις κατοχής από το Ιράκ, δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται μαζική πάλη ενάντια σε όλα τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και στις παραλλαγές τους. Για παράδειγμα, να μην επιτραπεί ποτέ σε Ελληνα στρατιώτη, να βρεθεί στο πλευρό των δυνάμεων κατοχής κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες ή «νόμιμα» άλλοθι δημιουργηθούν...
Παύλος ΑΛΕΠΗΣ