«Συναίνεση» σημαίνει υποταγή | Επωνύμως | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

«Συναίνεση» σημαίνει υποταγή

Αέρα στα πανιά» της έχει η κυβέρνηση στην επίθεση διαρκείας, που επιχειρεί κατά των εργαζομένων. Με την αξιωματική αντιπολίτευση, επί της ουσίας, να συμφωνεί με όλες τις βασικές κυβερνητικές επιλογές και με τον κυβερνητικό, εργοδοτικό συνδικαλισμό να δηλώνει: «Τραβάτε με κι ας κλαίω», δε θα μπορούσε να έχει ευνοϊκότερες συνθήκες για την προώθηση των αντεργατικών μέτρων.

Ομως, για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την αντιπαράθεση, τη ρήξη με μια πολιτική που απειλεί να εκμηδενίσει δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών ταξικής πάλης.

Σε αυτή τη σύγκρουση, που είναι καθημερινή (και το αποτέλεσμά της κρίνεται κάθε φορά από το συσχετισμό της δύναμης), δεν υπάρχει θέση για «συναίνεση». Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι δύο κόσμοι, δηλαδή οι εργάτες και οι κεφαλαιοκράτες, δεν μπορούν να έχουν κανένα «κοινό συμφέρον». Το συμφέρον του ενός αντιστρατεύεται το συμφέρον του άλλου.

Και όμως, οι αντιπολιτευτικές κορόνες του ΠΑΣΟΚ δεν εστιάζονται στην αντεργατική επίθεση, αλλά στο ότι δεν προωθείται με συναίνεση. Αλλωστε, συμφωνεί με την ουσία των μέτρων, αφού ως κυβέρνηση με τους νόμους Παπαϊωάννου το 1998 και Γιαννίτση το 2000 άνοιξαν το δρόμο της κατάργησης του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, αλλά με συναίνεση. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος του ΣΥΝ μιλά για ανατροπή των μέτρων με συναίνεση! Οι προσπάθειες των εργοδοτών, της κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ και των πλειοψηφιών των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, θεωρούν τους στόχους και τις επιδιώξεις του κεφαλαίου «εθνικούς στόχους».

Ετσι, την ώρα που είναι σε πλήρη εξέλιξη η πιο σκληρή αντεργατική επίθεση των τελευταίων δεκαετιών, κάθονται στο τραπέζι της «συναίνεσης», για να καταστρώσουν το «Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισαβόνας». Δηλαδή, με δύο λόγια, για να τοποθετήσουν στην προκρούστεια κλίνη της «ανταγωνιστικότητας» την εργατική τάξη και τα δικαιώματά της. Για να συμφωνήσουν τι θα κόψουν και πόσο θα κόψουν, ώστε να τη φέρουν στα μέτρα που ορίζει το μέγιστο επιχειρηματικό κέρδος.

Για να γίνει, μάλιστα, κατανοητό το περιεχόμενο που θέλει να δώσει η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ ακόμα και σ' αυτήν την 24ωρη απεργία της ερχόμενης Τετάρτης, σημειώνουμε την παρουσία των εκπροσώπων της στην προχτεσινή συζήτηση για το «Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων...». Είναι, σα να λένε στους εργοδότες και την κυβέρνηση: «Κόψτε ό,τι είναι να κόψετε, αλλά κάντε το με ...τρόπο και αφήστε κάτι για να 'χετε να κόβετε και στο μέλλον». Σ' αυτή την κατεύθυνση υποτάσσεται και η άλλη πρότασή τους: Να προχωρήσουν οι διευθετήσεις, αλλά να γίνει αυτό με διάλογο, έτσι που να εξασφαλίζεται η κοινωνική συναίνεση.

Για τους εργαζόμενους δε θα πρέπει να υπάρχει καμιά αυταπάτη. Η συμμετοχή στην απεργία της Τετάρτης μπορεί να γίνει αφετηρία για μια ελπιδοφόρα πορεία σύγκρουσης, με την προϋπόθεση ότι θα εγκαταλείψουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και θα οργανώνουν το δικό τους κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης, ενισχύοντας το ΚΚΕ. Θα στρέψουν τα νώτα στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό και κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ θα παλεύουν να ανατρέψουν τα αντεργατικά σχέδια.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ