Το κόλπο ήταν στημένο εδώ και καιρό. Τα όσα ανήγγειλε χτες ο υπουργός Ανάπτυξης για άνοιγμα των μαγαζιών εφτά Κυριακές το χρόνο, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Οπως δεν είναι παρακινδυνευμένο να προβλέψει κανείς ότι πραγματικός στόχος της κυβέρνησης είναι η πλήρης απελευθέρωση του ωραρίου, επτά μέρες τη βδομάδα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθώντας κατά πόδα την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, ένα από τα πρώτα μέτωπα, τα οποία επιδίωξε να ανοίξει και να ...ξεκαθαρίσει είναι αυτό του ωραρίου των καταστημάτων. Και ξεκαθάρισμα για την κυβέρνηση είναι η πλήρης απελευθέρωση, να ικανοποιήσει απολύτως την πάγια αξίωση των εκπροσώπων του κεφαλαίου. Και στις σημερινές συνθήκες, όταν γίνεται λόγος για κεφάλαιο, δεν αναφέρεται κανείς μόνο στις φίρμες και τις αλυσίδες των μεγάλων καταστημάτων που λυμαίνονταν μέχρι τώρα την αγορά, αλλά και - κυρίως πια - στα μεγαθήρια των πολυεθνικών επιχειρηματικών ομίλων που εγκαθίστανται το ένα μετά το άλλο και τα οποία προβάλλουν επιτακτικά την αξίωσή για «ελεύθερο» ωράριο λειτουργίας. «Ελεύθερο» και σε ώρες και σε μέρες.

Το ότι η κυβέρνηση θα έφτανε στο σημείο να μιλάει για άνοιγμα των καταστημάτων εφτά μέρες τη βδομάδα, η εφημερίδα μας το είχε προβλέψει απ' όταν ακόμα «μαγειρευόταν» ο νόμος για τη διεύρυνση του ωραρίου μέσα στη βδομάδα, που ψηφίστηκε πρόσφατα. Τότε, δηλαδή, που ο υφυπουργός Ανάπτυξης διερρήγνυε τα ιμάτιά του ότι δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης να αγγίξει την Κυριακή. Οπως και τότε έτσι και σήμερα θεωρούμε απόλυτα βέβαιο ότι οι εφτά Κυριακές το χρόνο αποτελούν για την κυβέρνηση την απαρχή για την πλήρη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Το να προσπαθεί να επιχειρηματολογεί κανείς, λέγοντας ότι με την «απελευθέρωση» του ωραρίου θα τονωθεί η κίνηση στην αγορά, είναι ένα μεγάλο ψέμα, μεγάλη κοροϊδία. Ο καθένας γνωρίζει, είτε από τη σκοπιά του εργαζόμενου, είτε από εκείνη του αυτοαπασχολούμενου, του αγρότη, του συνταξιούχου, ότι το πρόβλημα των άδειων ταμείων των καταστημάτων δεν έχει να κάνει με το ότι οι ώρες λειτουργίας των μαγαζιών δεν είναι αρκετές. Συνδέεται αποκλειστικά με το γεγονός ότι τα εισοδήματα των εργαζομένων δεν επαρκούν για να «ζεστάνουν» την αγορά.

Το μόνο που εξυπηρετούν οι ρυθμίσεις που αποβλέπουν στην «απελευθέρωση» του ωραρίου είναι να διευκολύνουν τα εμπορικά μεγαθήρια να περιθωριοποιήσουν ακόμα πιο επιθετικά τις δεκάδες χιλιάδες των μικρών και αυτοαπασχολούμενων εμπόρων, να ολοκληρώσουν την «απελευθέρωση» των εργασιακών σχέσεων για τις δεκάδες χιλιάδες των εργαζομένων στο εμπόριο, να ενδυναμώσουν τα κέρδη των πολυεθνικών.

Το ΚΚΕ και οι οργανώσεις των εργαζομένων από την πρώτη στιγμή έχουν προτείνει συγκεκριμένο πλαίσιο για τη λειτουργία των καταστημάτων. Και αυτό είναι ένα ωράριο που θα εξασφαλίζει πλήρη και σταθερή εργασία για τους μισθωτούς (επτάωρο, πενθήμερο, τριανταπεντάωρο), θα είναι υποχρεωτικό για όλα τα καταστήματα, θα καθορίζει την Κυριακή υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα, θα προβλέπει τρία απογεύματα κλειστά και συνεχές ωράριο λειτουργίας που δε θα υπερβαίνει τις 48 ώρες τη βδομάδα.