Εχει ο κατήφορος πάτο; | Επωνύμως | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Εχει ο κατήφορος πάτο;

Είπε πολλά και διάφορα ο Αλ. Αλαβάνος στη Βουλή. Αλλα ήταν απλώς γλαφυρά, προκαλούσαν γενική θυμηδία ενίοτε και γέλια. Συνολικά, όμως, η ομιλία του δε θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με τη δικαιολογημένη αστειότητα, που έτσι κι αλλιώς αυτή προκαλεί, ακόμα και σε καλοπροαίρετους φίλους του ΣΥΝ, με τους οποίους έτυχε να παρακολουθούμε την ομιλία από την τηλεόραση. Αυτό όμως που δε σηκώνει καθόλου καλαμπούρι και είναι πολύ σοβαρό, τόσο που ο πρόεδρος του ΣΥΝ οφείλει να δώσει εξηγήσεις, είναι η σχετική αναφορά του στις θέσεις του κόμματός του για το Μάαστριχτ, το ΚΚΕ και τον παράλληλο συσχετισμό που επιχείρησε με το αντικομμουνιστικό μνημόνιο.

Χωρίς, όπως πάντα, ο Αλ. Αλαβάνος να πει τα πράγματα με το όνομά τους, ότι δηλαδή ο ΣΥΝ τάχτηκε από κοινού με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ υπέρ της Συνθήκης του Μάαστριχτ, αναφέρθηκε σε μεταγενέστερες περιόδους που «όλα τα αριστερά κόμματα στις πολύχρονες διαβουλεύσεις της Ευρώπης που δημιούργησαν το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, πέρα από τις θέσεις τις οποίες είχαν, τάχθηκαν υπέρ της κατάργησης του Συμφώνου Σταθερότητας που προβλέπει το Μάαστριχτ», προσθέτοντας αμέσως ότι όταν κάποιο κόμμα αλλάζει θέσεις, πρέπει να τις καλοδεχόμαστε, αφού «δεν έχει νόημα να φέρονται οι πολιτικές δυνάμεις μεταξύ τους, ζητώντας πιστοποιητικό προγενέστερου έντιμου βίου».

Ας αφήσουμε κατά μέρος το γεγονός ότι οι πολιτικές θέσεις των κομμάτων και η υπενθύμισή τους δεν έχουν τίποτα κοινό με τα «πιστοποιητικά προγενέστερου εντίμου βίου» που επικαλείται για ευνόητους λόγους η προπαγάνδα του ΣΥΝ και του προέδρου της. Αλλωστε, στα όρια της πολιτικής επιχειρηματολογίας και αντιπαράθεσης, είναι «ένα το κρατούμενο» να γίνεται γνωστό ποιος, ιστορικά, τάσσεται υπέρ της μιας ή της άλλης επιλογής και όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού.

Εκείνο, όμως, που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση, ερωτηματικά και προβληματισμό για το βηματισμό που ακολουθεί ο ΣΥΝ και ο πρόεδρός του, είναι η καταληκτική αποστροφή των σχετικών διατυπώσεων του κ. Αλαβάνου, ο οποίος, αναφερόμενος στις σχέσεις των κομμάτων και των επιχειρημάτων που ανταλλάσσουν μεταξύ τους, και αμέσως αφότου είπε όλα τα παραπάνω, έκλεισε το θέμα ως εξής:

«Αυτό νομίζω ότι πρέπει να το προσέξουμε ιδιαίτερα στις σημερινές πονηρές εποχές, όπου έχουμε την προσπάθεια απόφασης από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης που καταδικάζει τα κομμουνιστικά κόμματα».

Ο Αλέκος Αλαβάνος οφείλει να δώσει συγκεκριμένη και πειστική απάντηση για το τι ακριβώς εννοεί. Πού το πάει; Τι σκέφτεται: Τι είδους ζυγαριές χρησιμοποιεί; Τι συμψηφισμούς έχει στο νου του;

Τελικά, ναι. Ο κατήφορος για τον ΣΥΝ, τον πρόεδρό του και τους ΣΥΝ αυτώ δεν υπάρχει περίπτωση, ούτε μία στο εκατομμύριο, να έχει πάτο...

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ