«Κάρα κατάφορτα (...) όλο επίδειξη ματαιοδοξίας / όλο επιθανάτια πολυτέλεια, που το 'ξερε η θάλασσα ως πέρα στον ορίζοντα: - επιθανάτια/ (...) τίποτα δεν μπορεί να κάνει όλος αυτός ο πλούτος - περιττός. / τίποτα δεν μπορεί να κρύψει» («Χειμερινή διαύγεια», Γιάννης Ρίτσος) Μέρες που 'ναι, απ' τη μια για να ξαποστάσεις, κι απ' την άλλη για να δεις γνωστούς και φίλους, που στο καθημερινό τρέξιμο χαθήκατε. Μα, πιότερο για να σκύψεις, ξανά, κοντά σε φίλους πραγματικούς, ανεξίτηλους, ξέρεις, αυτούς τού «ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει»... Που και την υπογραφή τους ξέραν πού τη βάζανε και την ευθύνη για τη συνέπεια την αναλάβανε ως το τέλος. Κι έρχεσαι ξάφνου από δίπλα εσύ, να ανακαλύψεις την...