Την άμεση απόσυρση του αντικομμουνιστικού «μνημονίου», απαιτεί η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας. Καλεί την εργατική τάξη της χώρας, πριν απ' όλους τα σωματεία - μέλη της, σε επαγρύπνηση και δράση. Σε μαζική έμπρακτη δράση ενάντια σ' αυτό το «μνημόνιο», για την ανατροπή αυτής και άλλων παρόμοιων αντιδραστικών εξελίξεων.

Οπως υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή της: «Τα ηγετικά επιτελεία του ιμπεριαλισμού έχοντας πλήρη συνείδηση των αδιεξόδων του συστήματός του και της απόλυτης χειροτέρευσης της κατάστασης των λαών, που συνεπάγεται η πολιτική τους, προετοιμάζονται ενάντια στις δυνάμεις που αμφισβητούν την παντοδυναμία τους και την πολιτική τους, πριν απ' όλα ενάντια στους κομμουνιστές και τη δράση τους.

Πριν λίγες μέρες η Πολιτική Επιτροπή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης αποφάσισε να φέρει προς ψήφιση στην Ολομέλεια του Συμβουλίου ένα σχέδιο απόφασης με τίτλο: "Για την ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων"».

Η Ομοσπονδία καταγγέλλει ότι «μέσω αυτής της απόφασης επιχειρείται η καταδίκη της δράσης του κομμουνιστικού κινήματος, η δράση των λαϊκών κινημάτων τις προηγούμενες 10ετίες, η κατασυκοφάντηση του αγώνα των κομμουνιστών και κάθε προοδευτικού ανθρώπου, το ξαναγράψιμο της ιστορίας, η ποινικοποίηση και απαγόρευση κάθε σημερινής και αυριανής δραστηριότητας ενάντια στους εκμεταλλευτές.

Δεν πρόκειται για ζήτημα που αφορά στενά τα κομμουνιστικά κόμματα, αλλά είναι ζήτημα που αφορά πρώτα απ' όλα την εργατική τάξη και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και αυτό γιατί:

Στόχος τους είναι να υποχρεώσουν σε υποταγή όσους δεν έχουν σκύψει το κεφάλι στα σχέδια του ιμπεριαλισμού.

Να υποχρεώσουν όσα κόμματα δεν προσκυνούν τη μονοκρατορία του κεφαλαίου να την αναγνωρίσουν.

Οσοι συνεχίζουν να είναι ανυπάκουοι, να θεωρούνται παράνομοι και εχθροί της κοινωνίας, άρα να έχουν και ανάλογη μεταχείριση.

Να δυναμώσουν την τρομοκρατία ενάντια στο λαϊκό κίνημα, στους πρωτοπόρους συνδικαλιστές, να σταματήσουν κάθε φωνή αντίστασης, διαμαρτυρίας, ανυπακοής.

Να βγάλουν στην παρανομία και να φυλακίσουν κάθε κίνημα που αμφισβητεί την κυριαρχία του κεφαλαίου, κάθε κίνημα που παλεύει για την ανατροπή της βαρβαρότητας του κεφαλαίου».

Τονίζει ότι: «Η εργατική τάξη της Ελλάδας γνωρίζει καλά και είναι νωπά στη μνήμη της τα πιο μαύρα χρόνια, όπου όποτε το ΚΚΕ ήταν στην παρανομία, παράλληλα ήταν παράνομο και το ταξικό, διεκδικητικό, εργατικό κίνημα.

Αυτή η περίοδος γέννησε εκατοντάδες κυβερνητικούς συνδικαλιστές που ήταν σε μόνιμη σύγκρουση με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και λιβάνιζαν τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Αυτή την περίοδο φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, στήθηκαν στον τοίχο πολλά παλικάρια της εργατικής τάξης.

Γι' αυτό κανείς δε δικαιούται να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε, δεν άκουσε, δε διάβασε. Η καταδίκη του σοσιαλισμού και των κομμουνιστικών κομμάτων που επιδιώκει σήμερα ο ιμπεριαλισμός, γιατί δεν προσκυνούν την παντοκρατορία του έχουν στόχο σαφή και μας καλούν:

Να προσκυνήσουμε και να αποδεχτούμε την παντοδυναμία του σημερινού συστήματος, να αποδεχτούμε το τέλος των ιδεολογιών, την κατάργηση της ταξικής πάλης, άρα και της κοινωνικής απελευθέρωσης της εργατικής τάξης, της απαλλαγής της από την εκμετάλλευση.

Να φτύσουμε στο παρελθόν μας, να καταδικάσουμε τους νεκρούς ήρωες της τάξης μας.

Να αποδεχτούμε ότι η δολοφονία του γενικού γραμματέα της ΓΣΕΕ Μήτσου Παπαρήγα στην Ασφάλεια ήταν πράξη μεγαλοσύνης για την εργατική τάξη.

Να αποδεχτούμε ότι η Μακρόνησος ήταν πράγματι Παρθενώνας και χώρος εκπολιτισμού της εργατικής τάξης.

Να αποδεχτούμε ότι σωστά βασάνιζαν τον συνδικαλιστή ναυτεργάτη Μ. Τατάκη 33 μέρες και νύχτες στον ξερόβραχο της Μακρονήσου.

Να αποδεχτούμε ότι σωστά οι Γερμανοί έστησαν 200 κομμουνιστές στον τοίχο, την 1η Μάη του '44, στην Καισαριανή.

Να αποδεχτούμε ότι η σύγκρουση της εργατικής τάξης με το κεφάλαιο δεν έχει ταξικό περιεχόμενο, αλλά είναι σύγκρουση που την προκάλεσαν εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου»...

Και καταλήγει: «Προειδοποιούμε και δηλώνουμε ανυπακοή στα κηρύγματα του ιμπεριαλισμού.

Στο χρηματιστήριο αξιών του κεφαλαίου δεν πρόκειται να καταθέσουμε την ιστορία της τάξης μας, τους ήρωες της παγκόσμιας εργατικής τάξης, τους λαϊκούς ήρωες που ξεπήδησαν στην πάλη με τον ιμπεριαλισμό.

Δεν πρόκειται να καταθέσουμε τις ιδέες μας, δεν πρόκειται ούτε στιγμή να ταλαντευτούμε από τη νομοτελειακή μας πεποίθηση ότι η εργατική τάξη θ' αποκτήσει την εξουσία της, ανεξάρτητα από τα εμπόδια που βάζει το σύστημα»!