Σάββατο 17 Φλεβάρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Το «φαρμάκι» της ιδιωτικής ασφάλισης

Πλάτες στην ιδιωτική ασφάλιση και έδαφος στους επιχειρηματίες, για να αναπτύξουν απρόσκοπτα τη δράση τους στον τομέα των συντάξεων και της Υγείας έδωσε με την ομιλία του στην Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής. Η παρέμβαση αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία. Ο στόχος για αύξηση του μεριδίου των ασφαλιστικών εταιρειών από το 2% του ΑΕΠ της χώρας, στο 8,5% του ΑΕΠ, δηλαδή στο μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο, δείχνει την τεράστια προσπάθεια από τους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου, ώστε ελληνικοί, αλλά και διεθνείς επιχειρηματικοί όμιλοι, να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους.

Και όλ' αυτά με την ταυτόχρονη υπονόμευση του δημοσίου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης. Γιατί, ένα καλό δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης καθιστά περιττή, ή στην καλύτερη περίπτωση «είδος πολυτελείας», την ιδιωτική ασφάλιση. Γι' αυτό η ανάπτυξη των ιδιωτικών ασφαλίσεων προϋποθέτει την υποβάθμιση του δημοσίου χώρου. Τη συρρίκνωση και αποδιάρθρωση των δημόσιων ασφαλιστικών ταμείων.

Η ιδιωτική ασφάλιση δεν είναι «συναρωγός» στο δημόσιο σύστημα, όπως θέλησε να την παρουσιάσει ο πρωθυπουργός. Η ιδιωτική ασφάλιση είναι άκρως ανταγωνιστική προς τη δημόσια. Οσο αποσυντίθεται η δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, όσο μειώνονται οι δημόσιες συντάξεις, όσο υποβαθμίζονται οι παροχές Υγείας μέσα από την κάλυψη των ασφαλιστικών ταμείων, τόσο προσφέρεται έδαφος για τη δράση του κεφαλαίου και στον τομέα αυτό. Να γιατί, απαραίτητος όρος, προϋπόθεση για να πολλαπλασιαστεί ο τζίρος και τα κέρδη των ασφαλιστικών εταιρειών, είναι η προώθηση των αντιασφαλιστικών ανατροπών που θα περικόψουν ασφαλιστικά δικαιώματα, θα μειώσουν τις συντάξεις ακόμα πιο κάτω από τα σημερινά επίπεδα και θα δημιουργήσουν τους «νέους πελάτες» για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Το ιδεολόγημα ότι η ιδιωτική ασφάλιση έρχεται απλώς να συμπληρώσει τη δημόσια είναι και παραπλανητικό. Γιατί, για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, σημαίνει επιπλέον δυσβάστακτο κόστος πέραν των ασφαλιστικών εισφορών για τη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση. Γεγονός, που περιέργως θέλουν να ξεχνούν οι κυβερνητικοί ειδήμονες, αλλά και γενικότερα οι θιασώτες της ιδιωτικής ασφάλισης. Τέτοιος θερμός θιασώτης έχει αποδειχτεί και το ΠΑΣΟΚ. Με το νόμο, μάλιστα, για τα λεγόμενα επαγγελματικά Ταμεία, άνοιξε δρόμο για την είσοδο μέσα στο σώμα της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης των διαφόρων εταιρειών και των τραπεζών που δραστηριοποιούνται σε αυτούς τους τομείς. Διότι και τα επαγγελματικά Ταμεία είναι μια παραλλαγή της ιδιωτικής ασφάλιση, αφού καταργούν τον όποιο αναδιανεμητικό ρόλο έχει η δημόσια ασφάλιση, επιβάλλουν νέες πρόσθετες εισφορές στους εργαζόμενους και εισάγουν τις αρχές του κεφαλαιοποιητικού συστήματος.

Ανεξάρτητα, πάντως, από τη μέθοδο που το κάθε κόμμα, ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, επιλέγει να προωθήσει τους στόχους του ασφαλιστικού και τραπεζικού κεφαλαίου, η επιδίωξη παραμένει η ίδια. Να δοθεί χώρος στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες όπως έγινε ήδη και στον τομέα της Παιδείας και της Υγείας. Γι' αυτό, για τους εργαζόμενους, για να μη βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να εξασφαλίζουν στα γεράματά τους μια στοιχειώδη σύνταξη, για το δικαίωμά τους στη δημόσια σύγχρονη καθολική Κοινωνική Ασφάλιση, δε μένει άλλος δρόμος παρά η πάλη για αποκλειστικά δημόσια καθολική Κοινωνική Ασφάλιση που σημαίνει να αντιπαλέψουν και να ανατρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική. Διαφορετικά, το «φάρμακο» της ιδιωτικής που τους πλασάρουν θα αποδειχτεί πικρό φαρμάκι.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ