Οσοι επιλέγουμε να υπηρετήσουμε τη στρατιωτική μας θητεία στην Κύπρο, όταν παρουσιαζόμαστε στα κέντρα, βλέποντας το βίντεο που μας δείχνουν για τη ζωή στα στρατόπεδα της ΕΛΔΥΚ και όσα μας λένε στη συνέχεια, πιστεύουμε όλοι ότι μιλάμε για το ιδανικό περιβάλλον να υπηρετήσουμε τη θητεία μας.

Οσα μας λένε, όπως οι νέες εγκαταστάσεις, σύγχρονοι χώροι που μπορούμε να περνάμε τον ελεύθερό μας χρόνο, βιβλιοθήκες, γυμναστήρια, πλυντήρια αλλά και κλιματιστικά σε όλους τους χώρους, φαντάζουν μακρινό όνειρο για την πλειοψηφία των στρατοπέδων.

Ακόμη το «αστρονομικό» ποσό των 273,39 ευρώ (οπλίτης)/μήνα ή 364,51 ευρώ (δεκανέας)/ μήνα που μας παρουσιάζουν σαν κάτι καλό, δεν φτάνουν ούτε για τα βασικά, την ώρα που πολλοί από εμάς είχαμε υπολογίσει ότι από την πρώτη μέρα στην Κύπρο θα πληρωθούμε ώστε να μην επιβαρύνουμε τις οικογένειές μας κι άλλο. Οχι μόνο δεν πληρωνόμαστε αμέσως αλλά περιμένουμε μέχρι τις 15 του επόμενου μήνα.

Αλλά και όταν πληρωθούμε, το ποσό αυτό γίνεται καπνός, αφού αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε από την τσέπη μας ένα τουλάχιστον αεροπορικό εισιτήριο, αλλά και αγοράζοντας πολλές φορές ωτοασπίδες, φούμο, σήματα αλλά και ό,τι άλλο χρειαστούμε για την εκπαίδευσή μας, αντί να μας χορηγούνται όπως θα έπρεπε.

Πολλοί από εμάς δεν μπορούμε να πάρουμε δεύτερη άδεια και αναγκαζόμαστε να παραμείνουμε στο στρατόπεδο, λόγω οικονομικών δυσκολιών, αφού το κόστος των αεροπορικών εισιτηρίων πολλές φορές είναι 100 ευρώ το λιγότερο, όταν ο μισθός μας είναι 273 ευρώ. Ειδικά τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, το κόστος αυξάνεται κατά πολύ, φτάνοντας πάνω από τον μισό μηνιαίο μισθό μας, την ώρα που θα έπρεπε όλα να είναι δωρεάν χωρίς να επιβαρυνόμαστε εμείς και οι οικογένειές μας για το κόστος.

Εν έτει 2022 υπάρχουν κτίρια ετοιμόρροπα, όπου πέφτουν σοβάδες, ενώ σε πολλές μονάδες δεν υπάρχει πόσιμο δωρεάν νερό - ψύκτης, με αποτέλεσμα να βάζουμε το χέρι στην τσέπη ακόμη και για το νερό, που ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες η κατανάλωση είναι μεγαλύτερη. Την ίδια ώρα πληρώνουμε ακόμη και για να πλύνουμε τα ρούχα μας, αφού δεν υπάρχουν πλυντήρια για δωρεάν χρήση και απορρυπαντικά.

Ολα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν, όταν την ίδια ώρα εμείς και οι οικογένειές μας κάθε χρόνο τα βγάζουμε όλο και πιο δύσκολα, την ίδια ώρα που όλοι μιλάνε για έναν δύσκολο χειμώνα με τις αυξημένες τιμές στο ρεύμα, στο αέριο, στα βασικά είδη κατανάλωσης να τα βιώνουμε στο πετσί μας.

Την ίδια ώρα που δεν δίνουν λεφτά ούτε για τις απαραίτητες απεντομώσεις, υπάρχουν φυλάκια και θάλαμοι γεμάτοι κοριούς και κατσαρίδες, βλέπουμε να δίνονται 8,6 δισ. ευρώ για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς για το ΝΑΤΟ.

Σε όλα τα παραπάνω η απάντηση δίνεται μέσα στα στρατόπεδα, με την αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια που εκφράζουμε ο ένας για τον άλλον, για να μην νιώθει κανένας φαντάρος μόνος και αδύναμος.

Δεν ξεχνάμε τα δικαιώματά μας, διεκδικούμε τα αναγκαία και αυτονόητα με αύξηση του μισθού μας και πληρωμή από την πρώτη μέρα στην Κύπρο, σύγχρονες υποδομές, ποιοτικό ελεύθερο χρόνο με βιβλιοθήκες, γυμναστήρια κ.λπ., πλυντήρια με δωρεάν χρήση, κλιματισμό σε όλους τους χώρους, δωρεάν μετακίνηση των στρατιωτών από και προς τα σπίτια τους όποτε έχουν άδεια.

Στρατιώτες ΕΛΔΥΚ

Γράφω αυτό το κείμενο ως νεοσύλλεκτος, που όπως και χιλιάδες άλλοι στρατιώτες σε όλη την Ελλάδα βιώνουμε πολλά προβλήματα από την πρώτη μέρα της θητείας μας. Βασική κοινή συνισταμένη των περισσότερων προβλημάτων μας είναι το οικονομικό βάρος και η ανάγκη αντίστοιχα να αυξηθεί εδώ και τώρα ο μισθός των φαντάρων. Ορισμένα προβλήματα αφορούν και την ίδια την υγεία μας.

Ενδεικτικά κάποια παραδείγματα από στρατόπεδα της Αλεξανδρούπολης:

Σε κάποια στρατόπεδα δεν υπάρχει πόσιμο νερό και αρκετοί στρατιώτες είναι αναγκασμένοι να αγοράζουν 4-6 μπουκαλάκια νερό τη μέρα.

Ελλειψη πλυντηρίων ή και απορρυπαντικού εκεί που υπάρχουν εγκαταστάσεις. Με αποτέλεσμα πολλοί φαντάροι να αναγκάζονται να πληρώσουν 6-7 ευρώ σε καθαριστήρια.

Η έλλειψη αναλώσιμων όπως γάντια για τις καθαριότητες/λάντζα είναι συχνή, όπως και η έλλειψη υποτυπώδους φαρμακείου - κουτιού πρώτων βοηθειών, με αποτέλεσμα να ψάχνουμε από θάλαμο σε θάλαμο ένα Ντεπόν. Ενώ ακόμα και μετά από κρούσματα κορονοϊού δεν γίνονται τα υποτυπώδη, όπως ράπιντ τεστ σε όλους.

Πολλές φορές κάνουμε μπάνιο με κρύο νερό, γιατί δεν έχει ανάψει ο θερμοσίφωνας. Αν πάρουμε υπόψιν μας την ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ για μέτρα εξοικονόμησης Ενέργειας, εύκολα μπορούμε να φανταστούμε το σενάριο του κρύου μπάνιου στη βαρυχειμωνιά ιδιαίτερα της Βόρειας Ελλάδας.

Αν υπολογίσει κανείς όλα αυτά τα φαινομενικά «μικρά» έξοδα, αθροιστικά η θητεία φτάνει να κοστίζει 3.000-3.500 ευρώ, απ' ό,τι μας λένε οι «παλιοί» που ετοιμάζονται να απολυθούν. Ετσι αρκετοί είναι αυτοί που σκέφτονται ακόμα και όταν έχουμε «έξοδο» να μην βγουν γιατί δεν έχουν λεφτά, χάνοντας μια πολύτιμη και απαραίτητη ανάσα για κάθε στρατιώτη.

Αυτό το τεράστιο οικονομικό βάρος της θητείας καλούνται να το πληρώσουν οι οικογένειές μας, πράγμα ακατόρθωτο σε πολλές περιπτώσεις, ειδικά σε μια περίοδο που η ακρίβεια οδηγεί τις οικογένειές μας σε αδιέξοδα.

Αυτοί που μιλάνε για «τον δυσκολότερο χειμώνα στην Ευρώπη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο» ή υπουργοί της κυβέρνησης που λένε πως «όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει», είναι οι ίδιοι που έχουν μπουκώσει έναν σκασμό λεφτά ορισμένες επιχειρήσεις και μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της χώρας, από τους φόρους μας, την ίδια στιγμή που για τους φαντάρους δίνουν την κοροϊδία των 8,62 ευρώ τον μήνα!

Είναι οι ίδιοι, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και όλοι αυτοί που πίνουν νερό στο όνομα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ μπλέκοντας τη χώρα στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο της Ουκρανίας, αλλά και τους ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή που μυρίζουν μπαρούτι, για την αναβάθμιση των επενδύσεων και την εξασφάλιση κερδών των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων. Για αυτούς τους επιχειρηματικούς ομίλους που μετά από απολύσεις, μειώσεις μισθών και τρομοκρατία στους εργαζομένους τους, παρουσιάζονται ως πρότυπα «υγιούς επιχειρηματικότητας», βραβεύονται για την «καινοτομία» και την «εταιρική κοινωνική τους ευθύνη» και την «εθνική προσφορά» τους!

Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί πως αφού η χώρα μας δαπανά 7,5 δισ. ευρώ τον χρόνο για τις Ενοπλες Δυνάμεις κατακτώντας την πρώτη θέση στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, όλο και κάτι θα πήγαινε στις ανάγκες των στρατιωτών. Ομως τελικά όλα αυτά τα λεφτά πηγαίνουν στον εξοπλισμό του ΝΑΤΟ, στα πλαίσια του ανταγωνισμού του με Ρωσία και Κίνα. Εναν ανταγωνισμό που πλέον παίρνει ολέθριες διαστάσεις με την προσάρτηση εδαφών της Ουκρανίας από τη Ρωσία, την απειλή της Ρωσίας για χρήση πυρηνικών, την αίτηση της Ουκρανίας για άμεση ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ταυτόχρονη ενίσχυση ακόμα παραπάνω της ουκρανικής κυβέρνησης από ΝΑΤΟ, ΕΕ αλλά και τη χώρα μας.

Σε αυτό το σκηνικό οι στρατιώτες που υπηρετούμε στα στρατόπεδα της Αλεξανδρούπολης έχουμε διπλή αγωνία, καθώς είναι γνωστός ο ρόλος του λιμανιού της στη μετακίνηση ΝΑΤΟικών εξοπλισμών και στρατιωτών προς την Ουκρανία, όπως και το ότι κάποια στρατόπεδα φιλοξενούν Αμερικανούς στρατιώτες. Κάπως έτσι δεν είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς πως τα στρατόπεδα της Αλεξανδρούπολης όπως και άλλα ανά την Ελλάδα μπαίνουν στο στόχαστρο της Ρωσίας.

Για αυτό χρειάζεται να δυναμώσει η καταδίκη της παρουσίας των αμερικανικών στρατευμάτων στην Αλεξανδρούπολη. Να φύγουν οι ΝΑΤΟικοί από όλα τα στρατόπεδα. Να κλείσουν οι βάσεις των ΗΠΑ. Να σταματήσει η χώρα μας να στηρίζει την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ στη σύγκρουση με τη Ρωσία, να απεμπλακεί συνολικά από τους επικίνδυνους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ που βάζουν τον ελληνικό λαό στο στόχαστρο.

Και ταυτόχρονα όλοι οι φαντάροι με την αλληλεγγύη μας στηρίζουμε ο ένας τον άλλον σε κάθε δυσκολία της θητείας.

Βάγιας Βάγιας, στρατιώτης ΠΒ