Στον ύπνο μου, όμως, ο μπαγάσας σχεδίαζε! Μόλις έφτασε στο αεροδρόμιο μου έκλεισε πονηρά το μάτι. «Οπα», είπα, «εδώ θα γίνει πανηγύρι»! Πράγματι, στον ύπνο μου πάντα, γυρίζει σε όλη αυτή τη σκυμμένη ουρά, σε όλες αυτές τις ιδρωμένες μασχάλες, αυτά τα αχαμνά ανθρωπάκια, που πήγαν να τον προϋπαντήσουν, σαν να ήταν, τουλάχιστον ο Κωνσταντίνος και η Αννα - Μαρία μαζί, και διατάζει αυστηρά: «Τον Αλογοσκούφη»! «Μα»!.. «Φεύγω»!
Σκέφτεστε να έφευγε ο Ροναλντίνιο; Πώς θα έβγαζαν φωτογραφία όλες αυτές οι περιπτώσεις, που στήθηκαν δίπλα του περήφανα, όπως θα στήνονταν κάποιος αν του έκανε τη χάρη να φωτογραφεί μαζί του ο ...Πάπας (ο παλιός, γιατί ο καινούριος δεν «έπιασε»). Ολοι αυτοί που φόρεσαν τα καλά τους και κρεμάστηκαν από τα χείλη του. Στο αεροδρόμιο και ο Καραμανλής. Και πίσω του όλη η ομάδα. Γιακουμάτος, Φλωρίδης, Ρουσόπουλος, Πρωτόπαπας, Μάνος, Μητσοτάκης, Ρέππας, Δούκας. «Στα πούλμαν», φωνάζει ο Ροναλντίνιο, κλείνοντας πάλι το μάτι, πιο πονηρά -και πιο καθοριστικά - αυτή τη φορά.
Η επιθυμία του, είναι διαταγή! Πώς θα γινόταν αλλιώς; Ο Ροναλντίνιο είναι θεός! Θεός που κοστίζει. Στα πούλμαν, λοιπόν. Μπαίνει αυτός στο πρώτο, και στο άλλο που ακολουθούσε, η «άλλη» ομάδα. Κόρνες, κακό, βεγγαλικά και μέσα από πανό, υποδοχές και συνθήματα, φτάνουν στο Ολυμπιακό Στάδιο. Εκεί κατεβαίνουν. Ολοι μαζί γονατίζουν ευλαβικά μπροστά στη στέγη του Καλατράβα. Στη συνέχεια, σε πομπή, μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο. Το τέρμα προς το Μαρούσι πέφτει στην ελληνική ομάδα. Το άλλο προς τη δύση στον Ροναλντίνιο. Διαιτητής ο γνωστός Κολίνα.
Με τον «ντριιι», της σφυρίχτρας, πού σε πονάει και πού σε σφάζει. Τσαλίμια, τακουνάκια, κεφαλιές, προσποιήσεις. Μόνος αυτός, ένδεκα οι άλλοι. Και η μπάλα, να μη φεύγει από τα πόδια του. «Παίξτε μπάλα, ρε», να φωνάζει. Και εκείνοι να τρέχουν. Πότε από εκεί και πότε από εδώ. Η μπάλα, όμως, να μη τους κάθεται. Κυρίαρχος αυτός στο παιχνίδι. Σταμάτημα με το στήθος, η μπάλα στο γόνατο, από εκεί στο χορτάρι, σουτ και ...γκολ. Πριν συμπληρωθεί το ημίχρονο η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση, χάνει με 6-0! Ιδανικό σκορ, για διαπραγματεύσεις στα αποδυτήρια...
«Κύριε Ροναλντίνιο να τα κάνουμε 600». «Δεν άκουσα το νούμερο»; «Είπαμε Εννιακόσια». «Δυο διακόσια, άκουσα καλά»; «Είπαμε, τρία»! Τα τρία γίνανε, έξι, τα έξι δώδεκα. Στα είκοσι εκατομμύρια ευρώ ακούστηκε ο Κολίνα. «Ολοι στη σέντρα»!
Στο δεύτερο ημίχρονο έγινε της ...πανωλεθρίας! Το σκορ ανέβαινε, όπως ο τιμάριθμος. Στήθος, γόνατο, κουντεπιέ, γκολ. Και το αντίστροφο. Κουτεπιέ, γόνατο, κεφαλιά γκολ! Και, σε κάθε γκολ, ο θεός να δείχνει στους φιλάθλους τη φανέλα. Τη φανέλα, που με το σφύριγμα της λήξης, πέταξε ...με σημασία - στην εξέδρα.