Η δήλωση αφορά την πρόσφατη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής, που είναι κλειστή. Ο μαρτυριάρης υπουργός όμως - προφανώς για να υπερασπιστεί τις πολεμικές δαπάνες ύψους 28 δισ. ευρώ που αποφάσισε η κυβέρνηση - τους βγάζει ...στον τάκο!

* * *

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Πρώτον, η διαχρονική στάση συνέπειας του ΚΚΕ απέναντι στις εξοπλιστικές δαπάνες που δεν έχουν για προτεραιότητα την άμυνα της χώρας, όπως ισχυρίζονται ο υπουργός και η κυβέρνηση, αλλά τους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. Γι' αυτό, το ΚΚΕ καταψηφίζει, με κλειστές και ανοιχτές τις κάμερες.

Δεύτερον, η υποκρισία και η ΝΑΤΟφροσύνη όλων των άλλων συστημικών κομμάτων. Τα οποία μπροστά στις κάμερες ρίχνουν και κάνα ...τσάμικο για να «αντιπολιτευτούν» την κυβέρνηση (το έκαναν στην πρόσφατη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής), αλλά όταν τα φώτα σβήσουν τρέχουν να στοιχηθούν πίσω από τον αμερικανοΝΑΤΟικό πολεμικό προϋπολογισμό της κυβέρνησης.

Πώς να το κάνουμε... Μ' αυτά τα πράγματα δεν παίζεις. Χώρια που τα λεφτά είναι πολλά, οι ανταγωνιστές στη μοιρασιά της «πίτας» ακόμα περισσότεροι και οι μπροστινοί τους στα διάφορα κόμματα πρόθυμοι να δώσουν μάχη μέχρι τέλους για τα συμφέροντά τους.

* * *

Από τα πολλά που είπαν οι διάφοροι τεχνοκράτες στο Φόρουμ των Δελφών:«Αν υπάρχει η ιδιωτική ασφάλιση στο συνταξιοδοτικό σύστημα, ο κόσμος θα ενδιαφερθεί παραπάνω για την ανάπτυξη».

Δηλαδή, αν η σύνταξη που θα πάρεις εξαρτάται από την απόδοση των ασφαλιστικών εισφορών ως επενδυτικό προϊόν, τότε ο εργαζόμενος θα είναι πιο διατεθειμένος να βάλει πλάτη για την ανάπτυξη. Να αποδεχτεί δηλαδή μέτρα που τον φτωχαίνουν κι άλλο, για να παίρνουν τα πάνω τους οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και τα κέρδη τους.

Αρα: Ζήσε σαν δούλος, με την προσδοκία μιας καλύτερης σύνταξης στα γεράματα, που μόνο εγγυημένη δεν είναι, αφού οι επενδύσεις ενίοτε πέφτουν έξω... Φαλιμέντο δηλαδή των ιδιωτικών ασφαλιστικών, που παρασύρει και τις συντάξεις. Πάντως, σφύζει από ...καινοτόμες ιδέες το Φόρουμ. Τόσο σάπιες όσο και ο καπιταλισμός που τις γεννάει.

* * *

Το 1989 ο Αμερικανός Φουκουγιάμα αναρωτιόταν αν η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά στο «Τέλος της Ιστορίας». Το 1992, μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στην ΕΣΣΔ, έγραψε το γνωστό βιβλίο «Το Τέλος της Ιστορίας και ο τελευταίος άνθρωπος».

Πλέον, το φιλοσοφικό «τοτέμ», που προφήτευε ότι φτάσαμε στο τέλος της «ιδεολογικής εξέλιξης της ανθρωπότητας», η οποία πολιτικά ενσαρκώνεται με την αστική δημοκρατία ως «τελική μορφή της ανθρώπινης διακυβέρνησης», που φέρνει μαζί της το τέλος της ταξικής πάλης και των πολέμων, υποστηρίζει πως βρισκόμαστε σε μια κατάσταση αντίστοιχη της ...δεκαετίας του 1930 στην Ευρώπη, στις παραμονές ενός Παγκοσμίου Πολέμου! Πάλι διάνα έπεσε ο φιλόσοφος - απολογητής της καπιταλιστικής σαπίλας...

* * *

Είπε λοιπόν ο Φουκουγιάμα:«Ο Τραμπ κατευθύνεται ταχέως προς τον κόσμο των μεγάλων δυνάμεων του 19ου αιώνα, όπου όλοι είχαν μια σφαίρα επιρροής. Οι αξίες και οι ιδέες δεν είχαν καμία αξία και δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ φίλου και εχθρού».

Το «τέλος της Ιστορίας» ...μας τελείωσε. Το ιμπεριαλιστικό ξαναμοίρασμα του κόσμου επαναλαμβάνεται σαν φάρσα, στη σκιά της αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο σύστημα. Αυτές ήταν πάντα οι «αξίες» και οι «ιδέες» του καπιταλισμού. Γι' αυτό άλλωστε έχει τον πόλεμο στο DNA του. Ο σάπιος κόσμος εκεί που τονώθηκε ...(ξανα)παρασάπισε, παραφράζοντας το γνωστό τραγούδι.

* * *

Την τιμητική του είχε ο τομέας της Ενέργειας στο Φόρουμ των Δελφών. Τι για Ελλάδα - «διεθνή παίκτη» ακούσαμε, τι «πυλώνας ενεργειακής ασφάλειας», τι «εξαγωγέας πράσινης ενέργειας» και άλλα παρόμοια.

Μεγάλοι παίκτες στο ...κοροϊδιλίκι, αφού κατά τ' άλλα ο λαός ζει στο πετσί του τις συνέπειες από την Ενέργεια - εμπόρευμα, τα «καλά» της «πράσινης μετάβασης» και των μεγάλων ανταγωνισμών. Από τη μια τεράστια κέρδη για τους ομίλους και από την άλλη ενεργειακή φτώχεια, τιμολόγια στα ύψη και κίνδυνοι.

* * *

«Νέο εργασιακό νομοσχέδιο» εξαγγέλλει το υπουργείο Εργασίας, για «μεγαλύτερη ευελιξία», για «μείωση γραφειοκρατίας», για την «εύρυθμη λειτουργία της αγοράς εργασίας», όπως έλεγε την Παρασκευή η υπουργός.

Γνωστά αυτά... Οταν μιλά το υπουργείο Εργοδοσίας για «εύρυθμη λειτουργία», τα κέρδη εννοεί. Σίγουρο είναι ότι ετοιμάζεται νέα επίθεση στους εργαζόμενους, για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο...

Στο μεταξύ, ποιος είδε τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και δεν τους φοβήθηκε στην απεργία της περασμένης Τετάρτης (και στη συγκέντρωση - παρωδία που οργάνωσαν). Για άλλη μια φορά ...ψιχάλισαν τα πεζοδρόμια. Από τη μία κάτι πρωτοκλασάτα συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, και από την άλλη κάτι πανό του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς.

Χαρακτηριστικά ήταν και όσα ακούστηκαν. Για παράδειγμα ο Παναγόπουλος, πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ξεκαθάρισε: «Δεν ζητάμε τίποτα από τον κρατικό κορβανά». Ε, μην έχουμε και καμιά παρεξήγηση με κράτος - κυβέρνηση - ΕΕ. «Αστραψε και βρόντηξε» πάλι ο εργατοπατερισμός...