Και μην πει κανείς ανόητος πως δεν είμαστε έτοιμοι να παράγουμε. Πως έπεσε, τάχα, ξηρασία και δεν μπορούμε να γεννήσουμε. Πως πάθαμε ομαδική μαλάκυνση και δεν μπορούμε να σκεφτούμε. Πως γίναμε οκνηροί και αδιάφοροι. Χαραμοφάηδες και κομπιναδόροι. Το μάτι μας - και το μυαλό μας και την καρδιά μας - κολλημένο στη μηχανή το έχουμε. Και στα προβλήματα. Σε όλες τις βαθιές επιθυμίες και ανησυχίες των ανθρώπων. Σε όλα τα μικρά και μεγάλα έργα του κόσμου. Στην αλήθεια. Και στην ομορφιά. Μόνο που το «μοτέρ» δεν το λέμε εμείς, εσύ το λες Μαντλίν. Εσύ και οι ανά τη Γη υποτακτικοί σου. Ολοι αυτοί οι μικροί «yes men». Αυτά τα φτωχά υπάκουα όργανα, που βάζουν τη δυστυχισμένη καμπούρα τους για να πατήσεις πάνω και να περάσεις εσύ και τα - πραγματικά - αφεντικά σου. Ολοι εσείς που φοβάστε τη δημιουργία. Ολοι εσείς που θέλετε τον κόσμο τρομοκρατημένο γι' αυτό τον χαρακτηρίζετε τρομοκράτη!
Εγώ, προσωπικά, θέλω πράγματι να σας συντρίψω. Να μην αφήσω τίποτα όρθιο από εσάς και το σάπιο σύστημά σας. Να εξαφανίσω οριστικά, το είδος σας. Είδος ανθρώπων (;) που η ιστορία το κατέγραψε με τα μελανότερα χρώματα! Θέλω να βάλω βόμβες στα θεμέλια των χρηματιστηρίων σας. Εκεί που αγοράζετε και πωλείτε τον άνθρωπο και τις αξίες του. Εκεί που διαμορφώνετε τις τιμές και σκορπάτε τη φτώχεια. Εκεί που υπογράφετε τα συμβόλαια για τους πολέμους. Εκεί που μαχαιρώνετε τα μωρά στερώντας τους τις βιταμίνες. Εκεί που καλλιεργείτε την αμάθεια, την ηττοπάθεια, την υποταγή. Εκεί που φτιάχνετε αδύναμα πλάσματα.
Ελάτε, λοιπόν, να με συλλάβετε. Ναι, εγώ - ομολογώ - καλλιεργώ το μίσος. Ενα μίσος βαθύ χωρίς καμιά υποχώρηση. Εγώ ξεσηκώνω τον κόσμο εναντίον σας. Εγώ τους παροτρύνω να μπούνε μέσα στα απέραντα super market σας και να πάρουν ό,τι φαγητό επιθυμεί η ψυχή τους να φάνε. Τους παροτρύνω να ξαπλώσουν στις απέραντες πολυθρόνες σας και να αναπαυθούνε. Να μπούνε στα καλά καταστήματα και να ντυθούν. Στις ιδιωτικές κλινικές για να καθαρίσουν τα νύχια τους. Στα κουρεία σας και να κουρευτούνε. Στις θαλαμηγούς σας για να ταξιδέψουνε! Ναι, εγώ παροτρύνω τον κόσμο να πάρει αυτά που του ανήκουν. Τα πάντα! Και να σας διώξει!
Ελάτε, λοιπόν, να με συλλάβετε. Να μας συλλάβετε όλους. Ολους τους καλλιτέχνες που καλλιεργούμε το ταξικό μίσος. Που αποκαλύπτουμε στους ανθρώπους το ρόλο σας. Που δείχνουμε με τα έργα μας τις δολοφονίες σας, τις δολοπλοκίες σας. Τη συμπεριφορά σας απέναντι στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Που δείχνουμε πού κρύβετε τα πυρηνικά σας. Τον τρόπο που κλέβετε. Τον τρόπο που σκοτώνετε. Που σας ξεσκεπάζουμε...
Ελάτε, λοιπόν, να μας συλλάβετε. Ελάτε μαζί με τους τοποτηρητές σας. Μαζί με τους γενίτσαρους. Μαζί με τα αντιτρομοκρατικά όργανα και συστήματά σας. Μαζί με τους υπουργούς Ασφαλείας, τους υπουργούς Παιδείας, τους υπουργούς Πολιτισμού. Με όλο το μηχανισμό σας... Ποιος σας φοβάται;
Το πρόβλημά μου δεν είστε εσείς. Το πρόβλημά μου - και το πρόβλημα της ανθρωπότητας - είναι πώς να συμβεί αυτό το «κλικ» στα μυαλά των ανθρώπων. Αυτό το «κλικ» που θα κάνει τους τρομοκρατούμενους τρομοκράτες. Αυτό το «κλικ» που θα βάλει μπροστά το «μοτέρ» και θα αλλάξει τους ρόλους!
Επί του πιεστηρίου, με γνωστό πια το εκλογικό αποτέλεσμα, υπήρξε η δυνατότητα προσθήκης ορισμένων παραγράφων στο σημείωμα της σύνταξης. Επίσης, συμπεριελήφθη η πρώτη σχετική ανακοίνωση της ΚΕ στην ύλη του τεύχους.
Μέσα στην προεκλογική αντιπαράθεση αποκαλύφθηκε το σκοτεινό μέλλον που υπόσχεται για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη νεολαία και τις γυναίκες η εντός ΟΝΕ εποχή. Η πολιτική γραμμή του Κόμματος για τους δυο δρόμους εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας, η πολιτική πρόταση για τη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου, αποδείχτηκε και μέσα από την εκλογική μάχη ότι είναι ορθή. Τα ενωτικά αγωνιστικά ψηφοδέλτια του ΚΚΕ εκφράσανε τον πόλο της συνεπούς, αδιάλλακτης αντιπαράθεσης με τη στρατηγική της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και τη νέα ιμπεριαλιστική τάξη, την προοπτική του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού αγώνα. Πλατύτερες μάζες από την εργατική τάξη, τη μικρομεσαία αγροτιά, τα φτωχά λαϊκά στρώματα των πόλεων, μεγάλο τμήμα της νεολαίας και των γυναικών πλησίασαν τους κομμουνιστές, προβληματίστηκαν, έβαλαν το θεμέλιο στην αναγνώριση του ταξικού τους συμφέροντος.
Το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε ότι η αναγνώριση της όξυνσης των λαϊκών προβλημάτων και η δυσαρέσκεια, ακόμη και η ως ένα βαθμό αναγνώριση της ταξικής ουσίας της κυρίαρχης πολιτικής, δεν αρκεί για να γίνει μια ριζική στροφή στην πολιτική συνείδηση και εκλογική συμπεριφορά. Δεν ήταν αρκετή για να κάμψει το υψηλό ποσοστό που συγκεντρώνουν τα κόμματα της κυβερνητικής εναλλαγής. Η ωρίμανση της ταξικής συνείδησης της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων έχει ως κύριο μέτρο την αναγνώριση και υιοθέτηση της προοπτικής διεξόδου. Αυτή η κοινωνική γνώση προσεγγίζεται και κατακτάται μέσα στην ταξική πάλη.
Γι' αυτό εξάλλου και η αντοχή του ΚΚΕ, μέσα σε τέτοιες συνθήκες, που δημιουργούν εύφορο έδαφος για μοιρολατρία και αποπροσανατολιστικά διλήμματα, είναι στοιχείο θετικό για την πιο αποφασιστική συνέχιση του αγώνα, του οποίου μια μόνο μάχη ήταν οι εκλογές. Δείχνει ότι ο σπόρος, η ιδέα για την οικοδόμηση του λαϊκού μετώπου πάλης ενάντια στα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, στην προοπτική του σοσιαλισμού έχει βρει έδαφος βαθιά στη συνείδηση λαϊκών δυνάμεων, θα επεκταθεί και θα καρπίσει.
Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παρόλη την επί της ουσίας συναίνεση της ΝΔ, θα περάσει δύσκολες μέρες. Η σκληρή μετεκλογική πραγματικότητα θα ωθήσει και τους ψηφοφόρους αυτών των κομμάτων από τα λαϊκά στρώματα να ξαναδούν την επιλογή τους και ένα μεγάλο μέρος να συμμετέχει στην ταξική πάλη.
Σε επόμενα τεύχη οι αναγνώστες και αναγνώστριες της ΚΟΜΕΠ θα έχουν την ευκαιρία να διαβάσουν άρθρα και αναλύσεις που θα γραφτούν μετά από μια πιο λεπτομερή και εμπεριστατωμένη μελέτη και συζήτηση των εκλογικών αποτελεσμάτων, σε όλη την κλίμακα του Κόμματος.
Στο άρθρο «"Ολοκληρωτισμός": Η επιστροφή της μυθολογίας του ψυχρού πολέμου» ανασκευάζεται η θεωρία περί ολοκληρωτισμού ως έκφραση της αστικής ιδεολογικής επίθεσης ενάντια στη σοσιαλιστική οικοδόμηση κατά τον 20ό αιώνα και γενικότερα το εργατικό επαναστατικό κίνημα.
Στο άρθρο «Ιδεολογήματα χειραγώγησης της εργατικής τάξης» προσεγγίζονται κριτικά ορισμένα επίκαιρα ιδεολογήματα που στοχεύουν να ενσωματώσουν την εργατική τάξη στη στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και γίνεται αναφορά σε μηχανισμούς χειραγώγησης του εργατικού κινήματος.
Στο άρθρο «Εξελίξεις στη συγκέντρωση της εργατικής τάξης στην Ελλάδα» γίνεται, μέσα από στοιχεία, μια προσέγγιση των τάσεων στη γεωγραφική και κλαδική συγκέντρωση της εργατικής τάξης.
Στο άρθρο «Η κατάσταση των γυναικών της μισθωτής εργασίας» αναδεικνύονται μέσα από πολλές πλευρές οι σύγχρονες εκφράσεις της διπλής καταπίεσης που υφίσταται η γυναίκα της εργατικής τάξης μέσα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Στο άρθρο «Το ολλανδικό μοντέλο» αποκαλύπτεται ο ταξικός χαρακτήρας, οι προϋποθέσεις επιβολής και οι συνέπειες για τους εργαζόμενους του λεγόμενου «ολλανδικού μοντέλου», που αναγορεύεται στη χώρα μας σε υπόδειγμα καταπολέμησης της ανεργίας.
Στο άρθρο «Από την ιστορία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος» γίνεται μια παρουσίαση της αντιπαράθεσης μεταξύ των συνεπών ταξικών δυνάμεων και του ρεφορμισμού στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα, από την οποία μπορεί ο αναγνώστης να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα.
Στο άρθρο «Η γένεση και οι όροι διαμόρφωσης της εργατικής τάξης» αναλύονται οι όροι εμφάνισης της εργατικής τάξης και η αθέατη πλευρά της εποχής της Αναγέννησης, αυτή που δεν καταγράφεται στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας, η οδυνηρή κατάσταση των φύτρων της εργατικής τάξης, αλλά και τα πρώτα σκιρτήματά της, κυρίως στο μέρος που πρωτοεμφανίστηκαν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, στις εμπορικές πόλεις της Β. Ιταλίας.
Συμπεριλήφθηκαν στα ιστορικά θέματα κάποιες σελίδες από το «Κεφάλαιο» του Καρλ Μαρξ και συγκεκριμένα από το 24ο κεφάλαιο που επιγράφεται: «Η λεγόμενη πρωταρχική συσσώρευση», διότι δίνει στον ιστορικό, και όχι μόνο, πολύτιμα μεθοδολογικά εργαλεία, αλλά και ιστορικά στοιχεία, αποδίδοντας με εκπληκτικό τρόπο τη διαδικασία γέννησης της εργατικής τάξης, κυρίως στην Αγγλία. Εχουμε τη βεβαιότητα ότι ο αναγνώστης, η αναγνώστρια θα παρακινηθούν να ανατρέξουν στο προαναφερόμενο πολύ γλαφυρό κεφάλαιο του μεγάλου αυτού έργου.
Από το αρχειακό υλικό που υπήρχε στη διάθεση της Συντακτικής Επιτροπής, δημοσιεύεται ένα μέρος της μελέτης «Η πάλη των τάξεων εν Ελλάδι», που εκδόθηκε από το εκδοτικό τμήμα του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Ελλάδος (Κομμουνιστικού) το 1921.
Τέλος, δημοσιεύονται τα τρέχοντα κομματικά ντοκουμέντα.