Οι ανταγωνισμοί αυτοί, ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία, καθώς και άλλες περιφερειακές δυνάμεις στην ιμπεριαλιστική «πυραμίδα», εκτυλίσσονται για την αύξηση των υπερκερδών των μονοπωλίων από τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών αποθεμάτων, των αγωγών ενέργειας, των μεριδίων των αγορών και των σφαιρών επιρροής.
Κλιμακώνεται έτσι μια επικίνδυνη αντιπαράθεση για την περιοχή που αποκαλούν «Μεγάλη Μέση Ανατολή». Οι εξελίξεις αυτές, που σχετίζονται με την κατοχή του Ιράκ - Αφγανιστάν, αλλά και τις πολεμικές προετοιμασίες σε βάρος του Ιράν, μπορούν να δημιουργήσουν φαινόμενα «ντόμινο», που θα επηρεάσουν και την περιοχή μας, ακόμη και τη χώρα μας.
Η ΕΕ και οι περισσότερες χώρες - μέλη της, που είναι και μέλη του ΝΑΤΟ, από τη μια συμπορεύονται με τις ΗΠΑ κι από την άλλη ανταγωνίζονται τις ΗΠΑ για τη μοιρασιά της «λείας» και προσπαθούν οι ίδιες να αναλάβουν τα «ηνία» σε μια σειρά περιοχές, όπως έδειξε και η ενεργότερη ανάμειξη Γαλλίας και Γερμανίας στην κρίση του Καυκάσου. Παράλληλα, στο εσωτερικό της ΕΕ δυναμώνουν και οι αντιθέσεις γύρω από το ζήτημα της στάσης απέναντι στη Ρωσία.
Η ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλισμού οδηγεί τα τελευταία χρόνια στην εμφάνιση και ισχυροποίηση νέων παγκόσμιων οικονομικών δυνάμεων, με μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης, όπως είναι η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία, που διεκδικούν μερίδιο στην παγκόσμια αγορά και οδηγούν σε σοβαρές ανακατατάξεις στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική «σκακιέρα». Η οικονομική άνοδος αναπόφευκτα συνοδεύεται κι από την «αναβάθμιση» της πολιτικής και στρατιωτικής ισχύος αυτών των χωρών. Οδηγεί στην αύξηση των ανταγωνισμών με τις δυνάμεις που σήμερα κρατούν τα παγκόσμια «σκήπτρα», όπως είναι οι ΗΠΑ και η ΕΕ, καθώς και στη διαμόρφωση αξόνων και αντιαξόνων.
Οι εργαζόμενοι στη χώρα μας δεν πρέπει να τρέφουν αυταπάτες για το ρόλο της σημερινής Ρωσίας, που έχει σαφώς διαφορετικό κοινωνικό - ταξικό περιεχόμενο απ' αυτό που είχε στο παρελθόν η ΕΣΣΔ. Η σημερινή καπιταλιστική Ρωσία όπως άλλωστε και η ΕΕ δεν μπορούν να αποτελέσουν «αντίπαλο δέος» στις ΗΠΑ, ούτε παράγοντα διεθνούς ισορροπίας κι ασφάλειας, γιατί είναι φτιαγμένες από τα ίδια «υλικά», αυτά της σκληρής ταξικής εκμετάλλευσης κι αδικίας, της κυριαρχίας του κεφαλαίου και της καταδυνάστευσης των εργαζομένων. Η άρχουσα τάξη της Ρωσίας συγκρούεται με τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ υπερασπίζοντας τα συμφέροντα των δικών της μονοπωλίων. Την ίδια ώρα είναι έτοιμη «να τα βρει» με ΗΠΑ και ΕΕ όταν λόγος γίνεται για την παραπέρα εκμετάλλευση των εργαζομένων, την αφαίρεση των εργατικών κατακτήσεων και τη συρρίκνωση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους.
Καμιά εμπιστοσύνη δεν πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι στη «σιγουριά» που δήθεν παρέχουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, είναι επίπλαστη. Η μέχρι σήμερα εμπειρία δείχνει πως αυτοί οι οργανισμοί όχι μόνον δεν παρέχουν «ασφάλεια», αλλά είναι παράγοντες αποσταθεροποίησης, συνεχών δεινών για τους λαούς! Η συμμετοχή της χώρας μας στα τυχοδιωκτικά ευρω-ατλαντικά ιμπεριαλιστικά σχέδια, που δεν έχουν τέλος, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές περιπέτειες τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τα άλλα λαϊκά στρώματα της χώρας μας.
Οι γενικόλογες διακηρύξεις των αστικών δυνάμεων για «επί Γης ειρήνη», για δήθεν «επίδειξη μετριοπάθειας» και «διαπραγμάτευσης» είναι στάχτη στα μάτια του λαού προκειμένου τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα να επιβάλουν τα συμφέροντά τους.
Το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη, τη μικρομεσαία αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους, την ελληνική νεολαία, τις φιλειρηνικές αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις του λαού:
-- Να στηρίξουν την πολιτική που λέει σταθερά και ξεκάθαρα ΟΧΙ στις ιμπεριαλιστικές επιλογές και δεσμεύσεις, στα πολεμοκάπηλα σχέδια, στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στις στρατιωτικές βάσεις θανάτου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που ανοίγει το δρόμο της ειρήνης και της ευημερίας, της συναδέλφωσης των λαών, του σοσιαλισμού.
-- Να στηρίξουν την πολιτική και τους αγώνες του ΚΚΕ:
Η κατάσταση θα οξύνεται όσο υπάρχουν ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και συμφέροντα.
Η ελπίδα των λαών για έναν ασφαλή και ειρηνικό κόσμο είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή πάλη για την ανατροπή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, την αποδέσμευση από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά, από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, απαλλαγμένης από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ
Αθήνα, 25/8/2008