Καταγράφοντας το ρεπορτάζ από τη συνάντηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ με τους λεγόμενους «κοινωνικούς εταίρους» με αφορμή την κρίση, η πλειοψηφία του Τύπου ανακάλυψε τις προάλλες «διαφωνίες» ανάμεσα στον πρόεδρο της ΕΣΕΕ Δ. Αρμενάκη, τον πρόεδρο της ΟΚΕ Χρ. Πολυζωγόπουλο και τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλο, πάνω στο ζήτημα των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Ο Δ. Αρμενάκης δήλωσε ότι, προκειμένου να «θωρακιστούν» οι θέσεις εργασίας στις σημερινές συνθήκες, θα πρέπει να αξιοποιηθούν οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης. Ο Χρ. Πολυζωγόπουλος αποδέχτηκε την ύπαρξη των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, αλλά ισχυρίστηκε ότι δεν πρέπει να επεκταθούν. Ενώ ο Γ. Παναγόπουλος εμφανίστηκε να διαφωνεί με τον πρόεδρο της ΕΣΕΕ.
Ολοι τους νομίζουν ότι οι εργαζόμενοι τρώνε κουτόχορτο και ότι μπορούν να τους κοροϊδεύουν για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όπως είναι η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Θυμίζουμε: Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ όχι μόνο έχει βάλει πλάτη σε κάθε νόμο που προωθεί τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, αλλά επιπλέον έχει ζητήσει και την κατοχύρωση πλαφόν στη μερική απασχόληση, νομιμοποιώντας τους μισθούς των 400 και 500 ευρώ. Ακόμα, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΠΑΣΚΕ - ΣΥΝ) έχει ταχθεί επίσης υπέρ της μερικής απασχόλησης με την κατοχύρωση πλαφόν, βάζοντας ουσιαστικά πλάτη στην επέκταση και εφαρμογή της, με «πρωτοπόρο» τον κλάδο του εμπορίου, όπου χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν 3ωρα, 4ωρα και 6ωρα στην κυριολεξία για ένα κομμάτι ψωμί.
Οπως γίνεται αντιληπτό, καμιά επί της ουσίας διαφωνία δεν υπάρχει ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους, είτε εκπροσωπούν εργοδότες, είτε καμώνονται πως εκπροσωπούν εργαζόμενους. Ολοι τους υπηρετούν τη λογική της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας του κεφαλαίου και σ' αυτή την κατεύθυνση διατυπώνουν τις προτάσεις τους για την αντιμετώπιση δήθεν της κρίσης.
Δυο παρεμβάσεις επιχείρησαν χτες στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για τη στάση του κόμματός τους στην ψηφοφορία για το 65ωρο. Και στις δυο «έπεσαν διάνα». Ο μεν ευρωβουλευτής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κρύφτηκε πίσω από την ευρωομάδα της GUE για να δικαιολογήσει την υπερψήφιση της έκθεσης Σέρκας, που νομιμοποιεί την αξίωση των εργοδοτών για τη θέσπιση του 65ωρου, χωρίς βεβαίως να αρνείται τη συνειδητή θετική του ψήφο. Ο δε Δημήτρης Στρατούλης, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ και υπεύθυνος Εργατικής Πολιτικής, σε συνέντευξη στην ΕΤ3 βρήκε πολλά να πει για «ψέματα της ηγεσίας του ΚΚΕ», αλλά για την ταμπακέρα κατάπιε τη γλώσσα του.
Θυμήθηκε μάλιστα τα νομοσχέδια για το νόθο 35ωρο που το κόμμα του κατέθεσε στη Βουλή για να δημιουργήσει εντυπώσεις σχετικά με τη στάση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην έκθεση Σέρκας. Στον οίστρο του πάνω έπιασε και την «ευελφάλεια», ισχυριζόμενος ότι το κόμμα του είναι ενάντιο, όταν ο ίδιος ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν καταψήφισε την Πράσινη Βίβλο για το Εργατικό Δίκαιο, συστατικό στοιχείο της οποίας είναι η ευελφάλεια.
Πράγματι, οι οπορτουνιστές είναι περισσότερο στριμωγμένοι από τις κωλοτούμπες τους, απ' όσο και οι ίδιοι μπορούν να αντέξουν. Με αποτέλεσμα, όταν καλούνται να απαντήσουν για την ταμπακέρα, όχι μόνο να σφυρίζουν αδιάφορα, αλλά στον πανικό τους πάνω να αποκαλύπτουν και άλλες πλευρές της οπορτουνιστικής τακτικής τους, που επιβεβαιώνει τη στρατηγική τους στήριξη σε όσα επιτάσσει το κεφάλαιο.