Πάνω από 6.500 στρέμματα ελεύθερων χώρων, που θα μπορούσαν να μετατραπούν σε «πνεύμονες» πρασίνου για το Λεκανοπέδιο, διεκδικούνται από διάφορες επιχειρήσεις, αλλά και την Εκκλησία, με στόχο την εμπορευματοποίησή τους. Αυτό δείχνουν, από μια πρώτη ματιά, τα στοιχεία αναλυτικού ψηφιακού χάρτη που έχει αναρτηθεί στο Ιντερνετ (www.attiko-prasino.gr) και ο οποίος συντάχτηκε από ειδικούς επιστήμονες για λογαριασμό της Υπερνομαρχίας Αθηνών - Πειραιά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του χάρτη, εκτός των άλλων, υπάρχουν τέσσερις μεγάλοι ελεύθεροι χώροι (Ελληνικό, Γουδή, Υμηττός, Ορος Αιγάλεω), που διεκδικούνται από διάφορους φορείς για ...«αξιοποίηση». Την ίδια στιγμή, στην πρωτεύουσα αναλογούν, κατά μέσο όρο, μόλις 2,55 τετραγωνικά μέτρα αστικού πρασίνου ανά κάτοικο. Μάλιστα, για κάποιες από τις περιοχές αυτές, η αναλογία πέφτει ακόμη περισσότερο, όπως, για παράδειγμα, στο 1 τ.μ. ανά κάτοικο στον Πειραιά και στο 1,31 τ.μ. στη Δυτική Αθήνα.

Και πώς να μη συμβαίνει αυτό, όταν επί δεκαετίες οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν κατοχυρώνουν το δημόσιο χαρακτήρα των χώρων αυτών κόβοντας την όρεξη των επίδοξων διεκδικητών, αλλά παραδίδουν, η μία μετά την άλλη, τους δημόσιους ελεύθερους χώρους στο μεγάλο κεφάλαιο; Το Κτήμα ΘΩΝ μετατράπηκε σε τσιμεντένιο μεγαθήριο, ο Ιππόδρομος Φαλήρου παραχωρήθηκε στο Ιδρυμα Νιάρχου, ο Ελαιώνας στην ΠΑΕ ΠΑΟ, το Γουδή τεμαχίζεται εν ονόματι ποικίλων ιδιωτικών συμφερόντων και στο Ελληνικό ετοιμάζονται να φυτρώσουν ...οικόπεδα!

Η εμπορευματοποίηση σε όλο της το μεγαλείο...

Σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, ένας από τους παλαιότερους και πιο υψηλόβαθμους δικαστές της Βρετανίας χαρακτήρισε τη Δευτέρα παντελώς «λανθασμένα» τα νομικά επιχειρήματα που είχαν παρουσιαστεί το 2003 στον τότε πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ και τα οποία δικαιολογούσαν την επέμβαση στο Ιράκ.

Στην ομιλία του στο Βρετανικό Ινστιτούτο Διεθνούς και Συγκριτικής Νομοθεσίας (BIICL), ο λόρδος Τόμας Μπίνγκαμ δήλωσε ότι η ανακοίνωση που είχε παρουσιάσει το 2003 ο λόρδος Πίτερ Γκόλντσμιθ, τότε υπεύθυνος της νομικής υπηρεσίας της βρετανικής κυβέρνησης, ήταν «λανθασμένη σε δύο βασικά σημεία». Σύμφωνα με τον δικαστή, στο κείμενο αυτό αποσιωπήθηκε η απουσία χειροπιαστών αποδείξεων για το ότι το Ιράκ δεν είχε συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, γεγονός που οδήγησε στη στρατιωτική επέμβαση από ΗΠΑ και Βρετανία. «Ο Χανς Μπλιξ (τότε επικεφαλής των επιθεωρητών του ΟΗΕ στο Ιράκ) και η ομάδα του δεν είχαν βρει όπλα μαζικής καταστροφής, συνέχιζαν τις έρευνές τους και προέβλεπαν ότι θα χρειάζονταν ακόμη μερικούς μήνες για να ολοκληρώσουν τη δουλειά τους», πρόσθεσε ο Μπίνγκαμ. Δηλαδή, αυτό που διαπίστωσε μετά από τόσο καιρό ο Βρετανός υψηλόβαθμος δικαστής είναι αυτό που ο πιο απλός κοινός νους το έχει αντιληφθεί από την αρχή. Πως ο ιμπεριαλισμός έκανε άλλο ένα έγκλημα, καταστρέφοντας και ληστεύοντας μία ολόκληρη χώρα με χιλιάδες νεκρούς και αθώα θύματα, που ακόμα είναι σε εξέλιξη, ενώ οι κύριοι υπεύθυνοι συνεχίζουν να απειλούν τους λαούς ολόκληρου του κόσμου.