Ο Δ. Κουτσούμπας, στο βήμα της 10ης Διεθνούς Συνάντησης

Στη Συνάντηση πήραν μέρος 64 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από όλες τις ηπείρους, ανάμεσά τους και το ΚΚΕ, που συμμετείχε με αντιπροσωπεία από τους Δημ. Κουτσούμπα, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, Μπ. Αγγουράκη, μέλος της ΚΕ και Ν. Σερετάκη, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ.

Το θέμα της Συνάντησης ήταν: «Νέα φαινόμενα στη διεθνή κατάσταση. Επιδείνωση εθνικών, κοινωνικών, περιβαλλοντικών προβλημάτων και όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών. Ο αγώνας για ειρήνη, δημοκρατία, κυριαρχία, πρόοδο και σοσιαλισμό και η κοινή δράση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων».

Η Συνάντηση υιοθέτησε την ανακοίνωση για τη διεθνή οικονομική κρίση, που δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ». Επίσης, υιοθετήθηκε και σειρά ψηφισμάτων για την αλληλεγγύη στους λαούς της Λατινικής Αμερικής, για τη σοσιαλιστική Κούβα, για την απελευθέρωση των 5 Κουβανών, για την Παλαιστίνη, ενάντια στις απειλές κατά του Ιράν κλπ. Επίσης, καταλήχτηκαν κοινές πρωτοβουλίες όπως:

-- Βδομάδα δράσης, με αφορμή την οικονομική κρίση για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων.

-- Βδομάδα αλληλεγγύης στη σοσιαλιστική Κούβα, με αφορμή τα 50 χρόνια από τη νίκη της Επανάστασης.

-- Δραστηριότητες, με αφορμή τα 60 χρόνια του ΝΑΤΟ.

-- Δράσεις αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό με αποστολή αντιπροσωπείας της Διεθνούς Συνάντησης στη Γάζα κλπ.

Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ είχε επίσης σειρά συναντήσεων με την Κομματική Οργάνωση Σάο Πάολο του ΚΚ Βραζιλίας, με το Συνδικάτο Εργαζομένων στο Μετρό της πόλης, όπως και με την ηγεσία της Πανβραζιλιάνικης Συνομοσπονδίας Εργατών, που είναι η ταξική συνδικαλιστική οργάνωση, η οποία είναι μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Οργάνωσης (ΠΣΟ).

Επίσης, στο Σάο Πάολο, συνεδρίασε η Ομάδα Εργασίας των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, όπου συμμετέχει και το ΚΚΕ, που έκανε μια πρώτη θετική εκτίμηση της 10ης Διεθνούς Συνάντησης και συζήτησε την προώθηση των κοινών δράσεων που αποφασίστηκαν. Ενώ η επόμενη συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας, που θα καθορίσει το θέμα, τον τόπο και την ημερομηνία διεξαγωγής της 11ης Διεθνούς Συνάντησης του 2009, αποφασίστηκε να γίνει στην Αθήνα, φιλοξενούμενη από το ΚΚΕ.

Η ανακοίνωση των κομμάτων έχει ως εξής:

«Ο κόσμος σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπος με μια βαθιά οικονομική - χρηματοπιστωτική κρίση μεγάλων διαστάσεων. Μια κρίση του καπιταλισμού, αδιαχώριστη από την ίδια τη φύση και τις αγεφύρωτες αντιθέσεις του, ίσως τη μεγαλύτερη από τη μεγάλη ύφεση που προέκυψε με το κραχ του 1929. Οπως πάντα, τα κύρια θύματά της είναι οι εργαζόμενοι και οι λαοί.

H σημερινή κρίση αποτελεί έκφραση μιας βαθύτερης κρίσης, εγγενούς στο καπιταλιστικό σύστημα, η οποία αναδείχνει τα ιστορικά του όρια και την ανάγκη για την επαναστατική του ανατροπή. Η κρίση αυτή μαζί της φέρνει και μεγάλους κινδύνους κοινωνικής και δημοκρατικής οπισθοδρόμησης, και, όπως έχει δείξει η Ιστορία, μπορεί να αποτελέσει βάση για αυταρχικά και μιλιταριστικά κινήματα κάτι που απαιτεί τη μεγαλύτερη εγρήγορση των κομμουνιστικών κομμάτων και όλων των δημοκρατικών αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Την ίδια στιγμή, που διατίθενται εκατομμύρια από τους δημόσιους πόρους για τη διάσωση των υπευθύνων για την κρίση - που είναι το μεγάλο κεφάλαιο, τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, οι κερδοσκόποι - για τους εργάτες, τους αγρότες, τα μεσαία στρώματα και όλους εκείνους που ζουν από την εργασία τους και ασφυκτιούν κάτω από το βάρος των μονοπωλίων προαναγγέλλεται περισσότερη εκμετάλλευση, μεγαλύτερη ανεργία, χαμηλότεροι μισθοί και συντάξεις, αύξηση της ανασφάλειας, της πείνας και της ανέχειας.

Εχουν ενορχηστρωθεί ισχυρότατες καμπάνιες ιδεολογικής χειραγώγησης, με τις οποίες επιδιώκουν να συσκοτίσουν τις πραγματικές αιτίες της κρίσης και να φράξουν το δρόμο σε διεξόδους που θα είναι προς το συμφέρον των λαϊκών μαζών και θα ευνοούν ένα νέο συσχετισμό δύναμης, μια νέα διεθνή τάξη υπέρ των εργατών, των λαϊκών δυνάμεων, της διεθνούς αλληλεγγύης και της φιλίας μεταξύ των λαών. Οι μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις, ξεκινώντας από τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ενωση και την Ιαπωνία, απεργάζονται μανιωδώς "λύσεις", με τους διεθνείς θεσμούς που είναι υπό την κυριαρχία τους - το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΝΑΤΟ κ.ά. χειραγωγώντας και τον ΟΗΕ - "λύσεις" που επιδιώκουν να σώσουν το σύστημα βραχυπρόθεσμα και να ενισχύσουν τους μηχανισμούς ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, "λύσεις" που αποτελούν σπέρματα νέων κρίσεων.

Προβάλλοντας κάθε λογής "αποδιοπομπαίους τράγους", και επιμένοντας σε παραπλανητικές και ήδη αποτυχημένες επιλογές για τη "ρύθμιση", τον "εξανθρωπισμό" και τη "μεταρρύθμιση" του καπιταλισμού προωθούν φαινομενικές αλλαγές, ώστε να μένουν όλα ως έχουν. Τα κόμματα που υποστηρίζουν το κεφάλαιο έσπευσαν να αποδεχτούν τα δόγματα της "Συναίνεσης της Ουάσιγκτον", που τροφοδότησε την έντονη κερδοσκοπία των χρηματιστηρίων. Η σοσιαλδημοκρατία, συγκαλύπτοντας τη συμμόρφωσή της με το νεοφιλελευθερισμό και τη μετατροπή της σε πυλώνα του ιμπεριαλισμού, επιδιώκει μια παρωχημένη επιστροφή σε μέτρα "ρύθμισης" κεϋνσιανού τύπου, τα οποία αφήνουν άθικτη την ταξική φύση της εξουσίας και τις σχέσεις παραγωγής, αποσκοπώντας να αποφύγει την εμφάνιση επαναστατικών εναλλακτικών λύσεων για τους εργάτες και τους λαούς.

Ομως μια τέτοια προοπτική δεν είναι μοιραία.

Οπως έχει αποδειχθεί και σε άλλες στιγμές της Ιστορίας, οι εργάτες και οι λαοί ενωμένοι μπορούν να καθορίσουν την πορεία των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων, να πιέσουν για να αποσπάσουν σημαντικές παραχωρήσεις από το μεγάλο κεφάλαιο προς όφελος των μαζών, να παρεμποδίσουν εξελίξεις στην κατεύθυνση του φασισμού και του πολέμου, και να ανοίξουν το δρόμο σε βαθιούς μετασχηματισμούς προοδευτικού ακόμα και επαναστατικού χαρακτήρα.

Οι διεθνείς προοπτικές χαρακτηρίζονται από την αυξανόμενη όξυνση της ταξικής πάλης. Η ανθρωπότητα περνά μια από τις πιο δύσκολες και σύνθετες στιγμές στην Ιστορία της: μια παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία συμπίπτει με μια κρίση ενεργειακή, με μια άλλη διατροφική και με μια σοβαρή περιβαλλοντική κρίση. Εχουμε να κάνουμε με έναν κόσμο βαθιών ανισοτήτων και αδικιών, πολέμων και συγκρούσεων. Το όλο σκηνικό αναδεικνύει ένα ιστορικό σταυροδρόμι, όπου εκδηλώνονται δύο αντίθετες τάσεις: από τη μια εμφανίζονται μεγάλοι κίνδυνοι για την ειρήνη, την κυριαρχία, τη δημοκρατία, τα δικαιώματα των λαών και των εργαζομένων και, από την άλλη, τεράστιες δυνατότητες για αγώνα και προώθηση της χειραφέτησης των εργαζομένων και των λαών, για την υπόθεση της κοινωνικής προόδου και της ειρήνης, του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού.

Τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που συνήλθαν στη 10η Συνάντησή τους, που πραγματοποιήθηκε στο Σάο Πάολο, χαιρετίζουν τους αγώνες που βρίσκονται σε εξέλιξη σε όλο τον κόσμο, ενάντια στην ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση, ενάντια στις αυξανόμενες επιθέσεις που δέχονται ιστορικές κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, ενάντια στη μιλιταριστική και αντιδημοκρατική επίθεση του ιμπεριαλισμού.

Υπογραμμίζοντας ότι η χρεοκοπία του νεοφιλελευθερισμού δεν αντιπροσωπεύει μόνο την αποτυχία μιας πολιτικής διαχείρισης του καπιταλισμού, αλλά την αποτυχία του ίδιου του καπιταλισμού, και με την πεποίθηση της υπεροχής των ιδανικών και της πρότασης των κομμουνιστών, τονίζουμε ότι η απάντηση στις προσδοκίες των λαών και των εργατών για χειραφέτηση μπορεί να βρεθεί μόνο σε ρήξη με την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου, σε ρήξη με τα ιμπεριαλιστικά μπλοκ και συμμαχίες, με βαθιές αλλαγές απελευθερωτικού και αντιμονοπωλιακού χαρακτήρα.

Με την ακλόνητη πεποίθηση ότι ο σοσιαλισμός είναι η εναλλακτική λύση, ο δρόμος για την πραγματική και ολοκληρωτική ανεξαρτησία των λαών, την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και ο μόνος δρόμος για να μπει τέρμα στις καταστροφικές κρίσεις του καπιταλισμού, απευθύνουμε έκκληση στην εργατική τάξη, στους εργαζόμενους και τους λαούς όλου του κόσμου να ενταχθούν στην πάλη των κομμουνιστών και επαναστατών και συσπειρωμένοι γύρω από τα ταξικά τους συμφέροντα και τις δίκαιες προσδοκίες τους να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της οικοδόμησης ενός μέλλοντος της ευημερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης για την ανθρωπότητα. Δημιουργούνται συνθήκες σύγκλισης της λαϊκής αντίστασης και πάλης σε ένα πλατύ κίνημα ενάντια στις πολιτικές που εφαρμόζει ο καπιταλισμός στην κρίση και τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις που απειλούν την ειρήνη. Με τη βεβαιότητα ότι είναι δυνατός ένας άλλος κόσμος, ελεύθερος από την εκμετάλλευση και την ταξική καταπίεση του κεφαλαίου, δηλώνουμε τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε την ιστορική πορεία για την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, απελευθερωμένης από την ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση, το Σοσιαλισμό».

Associated Press

Από τις μεγάλες λαϊκές διαδηλώσεις στη Βολιβία, για να προχωρήσουν ριζοσπαστικές αλλαγές

Σε συνθήκες που χαρακτηρίζονται από τη διευρυμένη ιμπεριαλιστική και νεοφιλελεύθερη επίθεση του κεφαλαίου σε όλο τον κόσμο, όπου εντείνεται η οικονομική - χρηματοπιστωτική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, η ηγεμονία των ΗΠΑ αντιμετωπίζει αυξανόμενη αμφισβήτηση από ευρύτερα τμήματα των λαών, η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική βρίσκονται σε μια πολιτική συγκυρία που σημαδεύεται από εντεινόμενους λαϊκούς αγώνες.

Σε αυτή την περιοχή έχουν επιτευχθεί σημαντικές πολιτικές νίκες από τη λαϊκή και κοινωνική αντίσταση, η οποία διεξάγεται με διαφορετικούς τρόπους και χρησιμοποιεί μια ποικιλία διαφορετικών μορφών πάλης, ενάντια στην ιμπεριαλιστική κυριαρχία και τη νεοφιλελεύθερη επίθεση. Πολλές από αυτές τις εμπειρίες οδήγησαν σε μιαν άνοδο δημοκρατικών, προοδευτικών, λαϊκών και αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων και σε δημιουργία κυβερνήσεων, στις οποίες συγκαταλέγονται και Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που υποστηρίζουν ως στόχο τους τη μετάβαση στο σοσιαλισμό.

Οι λαοί της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής ξεσηκώνονται ενάντια σε ένα διεφθαρμένο και άνισο σύστημα. Πρόκειται για μια από τις πιο άνισες περιοχές του πλανήτη. Πάνω από 200 εκατομμύρια φτωχών ανθρώπων δε διαθέτουν καν τα απολύτως απαραίτητα για την επιβίωσή τους, ενώ από την άλλη δημιουργούνται νέα κέντρα ασυγκράτητου καταναλωτισμού και εξωφρενικής χλιδής. Οπως και στον υπόλοιπο κόσμο, έτσι και σ' αυτήν την περιοχή, υπάρχει ανισόμετρη ανάπτυξη, καταστρέφονται μη ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και μολύνεται ο πλανήτης.

Οι σκληρές επιπτώσεις από τις αντιλαϊκές πολιτικές που ακολουθήθηκαν από ιμπεριαλιστικές κυβερνήσεις για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του μονοπωλιακού κεφαλαίου, και η βαθιά κρίση στην οποία βυθίστηκαν πολλές χώρες, ήταν κύριοι παράγοντες που επέβαλαν την αποφασιστική απάντηση των λαών.

Η ύπαρξη της Σοσιαλιστικής Κούβας και η επιτυχημένη απόκρουση των ιμπεριαλιστικών προκλήσεων και επιθέσεων ήταν εξέχουσας σημασίας για την ανάπτυξη της αντίστασης των λαών. Το παράδειγμά της κράτησε ζωντανή την ελπίδα και υπογράμμισε την πραγματική εναλλακτική λύση, το σοσιαλισμό, απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Οι δυνάμεις που συμμετέχουν σε αυτές τις διαδικασίες έχουν διαφορετικούς στρατηγικούς στόχους, διαφορετικές αντοχές και ιδιαιτερότητες, που έχουν σχέση με το κοινωνικό και ιστορικό τους υπόβαθρο. Παράλληλα, αναζητούν κοινούς στόχους, όπως την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της οικονομικής ανάπτυξης, τον εκδημοκρατισμό του κράτους, την επεξεργασία δημοκρατικών συνταγμάτων, την ενθάρρυνση της λαϊκής συμμετοχής και την υιοθέτηση πολιτικών που αποβλέπουν στην ευημερία της πλειοψηφίας του λαού και ιδιαίτερα των εργατών.

Τα κοινωνικά κινήματα, ιδιαίτερα τα κινήματα της εργατικής τάξης και της αγροτιάς, παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην προώθηση της πάλης για προοδευτικούς μετασχηματισμούς. Η οργάνωση και κινητοποίηση των εργαζομένων, της νεολαίας, των φοιτητών, των αγροτών, των ιθαγενών πληθυσμών και των γυναικών διευρύνεται και ισχυροποιείται, μπαίνουν στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης και αντίστασης στη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών, στις ιδιωτικοποιήσεις, στη διαφθορά, στην περιβαλλοντική υποβάθμιση και άλλα σοβαρά προβλήματα της εποχής μας.

Σε αυτές τις συνθήκες αναζητείται σε υψηλότερο επίπεδο μια νέα περιφερειακή ολοκλήρωση, που θα είναι ιδιαίτερη και ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ, αναπτύσσοντας συμπληρωματικούς μεταξύ τους μηχανισμούς που κυμαίνονται από τη MERCOSUR και την UNASUR (Ενωση των Λαών της Νότιας Αμερικής) - συμμαχίες που προσπαθούν να προωθήσουν έναν ανεξάρτητο οικονομικό και γεωπολιτικό πόλο στη Λατινική Αμερική - έως την ALBA (Μπολιβαριανή Εναλλακτική Συνεργασία για τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική) που χαρακτηρίζεται από διακριτό αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο. Αξιοσημείωτες είναι επίσης και άλλες πρωτοβουλίες, που συμβάλλουν στην προώθηση της ενοποίησης της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής, όπως είναι, για παράδειγμα, το Κοινοβούλιο της MERCOSUR, η Τράπεζα του Νότου, το Συμβούλιο Αμυνας της Νότιας Αμερικής - σε ευθεία αντίθεση με την επαναδραστηριοποίηση του 4ου Αμερικάνικου Στόλου - το Ενεργειακό Συμβούλιο της Νότιας Αμερικής, η Petrocaribe και το δίκτυο της TELESUR μεταξύ άλλων μηχανισμών. Συνολικά, είναι κινήσεις και οργανώσεις, που, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, αντικειμενικά προσφέρουν αντίσταση στο νεοφιλελευθερισμό και την ηγεμονία. Μπορούν να συμβάλουν στην αντίσταση απέναντι στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τα σχέδιά του, όπως, για παράδειγμα, στην αναβίωση της FTAA (Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών της Αμερικής), της οποίας η ήττα αποτέλεσε ένα σημαντικό βήμα στη σημερινή φάση για την προοδευτική και αντιιμπεριαλιστική εξέλιξη στη Λατινική Αμερική.

Αυτές οι διαδικασίες είναι αντιφατικές και δεν είναι απαλλαγμένες από αδιέξοδα και πισωγυρίσματα. Η ανάδειξη εθνικών κυβερνήσεων μέσα στο πλαίσιο της φιλελεύθερης δημοκρατίας δε σημαίνει την αυτόματη κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας, κάτι που αποτελεί καθήκον επαναστατικών διαστάσεων, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη την έντονη αντίδραση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού σε συμμαχία με τις δεξιάς κατεύθυνσης δυνάμεις, που επιδιώκουν τη διατήρηση των σημερινών νεοφιλελεύθερων πολιτικών, την προώθηση πραξικοπηματικών και αποσχιστικών ενεργειών, ανισότιμων συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου και τη στρατιωτικοποίηση της περιοχής.

Οσον αφορά στην αποτίμηση της πορείας των ξεχωριστών εθνικών και περιφερειακών διαδικασιών, δηλώνουμε ότι όσο μεγαλύτερο θα είναι το εύρος και το βάθος τους - με τη δημοκρατική και λαϊκή έννοια - τόσο περισσότερο θα προσεγγίζουν το στόχο προς τη νέα κοινωνία.

Τα Κομμουνιστικά Κόμματα μελετούν τις σημαντικές εμπειρίες των αντιιμπεριαλιστικών αγώνων των λαών της Λατινικής Αμερικής, λαμβάνοντας υπόψη τις συγκεκριμένες πολιτικές και ιστορικές συνθήκες. Στους κομμουνιστές δεν αρμόζουν οι αντιγραφές, αλλά βγάζουν διδάγματα από τις θετικές και αρνητικές εμπειρίες των επαναστατικών αγώνων και δημιουργικά τα εφαρμόζουν στις συγκεκριμένες συνθήκες κάθε χώρας.

Τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα είναι αναντικατάστατα στον αγώνα για το σοσιαλισμό. Στηρίζουμε τα αδελφά κόμματα της Λατινικής Αμερικής, στη δέσμευσή τους για τη δημοκρατική, λαϊκή, αντιιμπεριαλιστική επανάσταση και τις προσπάθειές τους για τη συσπείρωση όλων των επαναστατικών δυνάμεων με σεβασμό στην αυτοτέλεια και την ανεξαρτησία της κάθε εξέλιξης.

Ο σοσιαλισμός που θα πάρει μορφή στο νέο αιώνα θα συγκεντρώσει τα πιο θετικά διδάγματα από τις εμπειρίες του παρελθόντος, ιδιαίτερα αυτά που μπορούν να γενικευτούν, λαμβάνοντας υπόψη και τα κενά και τις ελλείψεις που παρατηρήθηκαν. Θα ενισχύεται από την πρωτοπόρα σκέψη που συνοδεύει την πορεία κάθε λαού στην ταξική πάλη και που υλοποιείται από τη συμμαχία μιας πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας που θα είναι πεισμένη για την υπεροχή του σοσιαλισμού απέναντι στον καπιταλισμό, όπου ηγετικό ρόλο παίζει το προλεταριάτο και οι σύμμαχοί του.

Η 10η Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων εκφράζει την αποφασιστική υποστήριξη και αλληλεγγύη της στη δίκαιη υπόθεση για την οποία μάχονται οι λαοί της περιοχής και εκφράζει τη διεθνιστική της αλληλεγγύη σε όλες τις αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ιδιαίτερα στα Κομμουνιστικά Κόμματα και άλλες επαναστατικές δυνάμεις, για μια Λατινική Αμερική και Καραϊβική ελεύθερη από κάθε μορφή εξωτερικής κυριαρχίας, για μια περιοχή που θα είναι πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά ενοποιημένη προς όφελος των λαών, για πραγματική εθνική και κοινωνική χειραφέτηση.

Κατά συνέπεια, τα κόμματα που συγκεντρώθηκαν στη Συνάντησή μας καταδικάζουν κατηγορηματικά τις ενέργειες αποσταθεροποίησης που ενορχηστρώθηκαν και εκτελέστηκαν από τον βορειοαμερικανικό ιμπεριαλισμό και τους συμμάχους του, με την υποστήριξη των ντόπιων ολιγαρχιών, για να εμποδίσουν τις προόδους των προοδευτικών και επαναστατικών κινημάτων στην περιοχή, για να αποτρέψουν την πραγματοποίηση της θέλησης των λαών.

Σε μια στιγμή που η ανθρωπότητα βιώνει μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της Ιστορίας, που χαρακτηρίζεται από βαθιές ανισότητες και αδικίες, από πολέμους και συγκρούσεις, σε μια κατάσταση που επιδεινώνεται από την παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση του καπιταλισμού που αφορά το ίδιο το σύστημα και είναι παγκόσμια, καθώς και την ενεργειακή, περιβαλλοντική και διατροφική κρίση, απευθύνουμε μήνυμα επαναστατικής αισιοδοξίας και ελπίδας, γιατί πιστεύουμε ότι η προοπτική που ξεπροβάλλει στη Λατινική Αμερική και στην Καραϊβική επιβεβαιώνει, ως την πιο προωθημένη λύση για τους λαούς της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας, το σοσιαλισμό.

Σάο Πάολο, 23 Νοέμβρη 2008