Σημεία των χαλεπών καιρών που περνούν και οι Ιάπωνες εργαζόμενοι, είναι το χτεσινό νέο (δεύτερο σε δύο βδομάδες) κρούσμα αυτοκτονίας μίας 51χρονης άνεργης. Το πτώμα της βρέθηκε χτες κρεμασμένο στο δέντρο πάρκου που βρισκόταν κοντά στο διαμέρισμά της. Εκεί είχε αφήσει το ακόλουθο λιτό πλην σαφές σημείωμα απελπισίας: «Εχω οικονομικά προβλήματα. Λυπάμαι, δεν μπορώ να πληρώσω το νοίκι μου».
Στην άλλη άκρη του καπιταλιστικού κόσμου, τις ΗΠΑ, ένας 93χρονος γέροντας βρέθηκε παγωμένος στο σπίτι του. «Ο Μάρβιν Σουρ είχε έναν αργό, οδυνηρό θάνατο εξαιτίας του ψύχους», δήλωσε χτες στους δημοσιογράφους ο επικεφαλής της ιατροδικαστικής υπηρεσίας στην κομητεία του Οκλαντ στις ΗΠΑ. Δεν είχε ούτε ίχνος αμφιβολίας για την αιτία θανάτου του 93χρονου γέροντα που βρέθηκε ξυλιασμένος μέσα στο σπίτι του στις 17 Γενάρη. Δηλαδή, μόλις λίγες μέρες αφότου οι αρχές της πόλης, του έκοψαν το ηλεκτρικό γιατί είχε αφήσει απλήρωτους λογαριασμούς... Οταν οι αστυνομικοί άνοιξαν την πόρτα του σπιτιού του υπερήλικα γέροντα, το θερμόμετρο έδειχνε λίγο κάτω απ'το μηδέν.
Ο Σουρ δεν είχε παιδιά, σύζυγο, αλλά είχε χρέη περίπου 1.100 δολαρίων στην εταιρεία ηλεκτρισμού. Χρέος που του κόστισε τελικά τη ζωή... όπως έγραψε η τοπική εφημερίδα Bay City Times που ανακάλυψε το θέμα. Δύο ιστορίες, μια η αιτία. Το απάνθρωπο εκμεταλλευτικό σύστημα.
Χιλιάδες εργατικές οικογένειες στερούνται το μεροκάματο ή το βλέπουν να μπαίνει στο ζύγι, με αντίβαρο το πορτοφόλι του μεγάλου αφεντικού και λένε «όχι», αγωνίζονται.
Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι μαθητές και φοιτητές πατάνε γερά στους δρόμους του αγώνα, κόντρα στους «νεκροθάφτες» των ονείρων τους.
Και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων, παντελώς αδιάφορη απέναντι σ' αυτές τις αλήθειες, έβγαλε μια ανακοίνωση σχετική με «αρνητικές συνέπειες των κινητοποιήσεων». Ζητά από τους εκπροσώπους των κλάδων, όταν αποφασίζουν τον τρόπο των διεκδικήσεών τους, να συνυπολογίζουν το κόστος στα ξενοδοχεία και στο κοινωνικό σύνολο. Δηλώνει ότι «κατανοεί» τις διεκδικήσεις των άλλων.
Δε νοιάζονται για τίποτα άλλο πέρα από την τσέπη τους. Με ποιο δικαίωμα ζητούν να νοιαστούν οι υπόλοιποι γι' αυτούς; Είναι καλά τα 250- 270 εκατ. ευρώ που στοιχίζουν τα κυβερνητικά μέτρα στήριξής τους, σε πρώτη φάση; 'Η μήπως δεν είναι οι μόνοι που προσφέρουν στην οικονομία, οι αγρότες και οι εργαζόμενοι; Γιατί οι ίδιοι οι ξενοδόχοι είναι κηφήνες, όπως και όλο το σινάφι των κεφαλαιοκρατών.
Είναι γνωστό και προκύπτει εύκολα μέσα από πολλές περιπτώσεις, ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις στηρίζουν την εργοδοσία, το κεφάλαιο, τις μεγάλες επιχειρήσεις με κάθε μέσο και συγκαλύπτουν τα εργατικά «εγκλήματα».
Είναι γνωστό και στην περίπτωση των καθαριστριών των εταιρειών καθαρισμού που εργάζονται σε δημόσιες υπηρεσίες και ιδρύματα, σε νοσοκομεία, πανεπιστήμια, σχολεία κλπ. «Κάτω από τη μύτη» κυριολεκτικά των αρμόδιων υπουργείων και των διορισμένων διοικήσεών τους, «μεσουρανεί» ο εργασιακός Μεσαίωνας που βιώνουν χιλιάδες καθαρίστριες. Αυτό δείχνει και το έγγραφο που βγήκε στη δημοσιότητα («ΤΑ ΝΕΑ»), ότι εδώ και ένα χρόνο το υπουργείο Υγείας είχε ενημερωθεί για τις παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας από τις εταιρείες καθαρισμού που είχαν αναλάβει τον καθαρισμό νοσοκομείων.
Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι, όταν στη Βουλή είναι οι ίδιοι, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που ψηφίζουν αντεργατικές νομοθεσίες και διευκολύνουν την εργοδοσία στο να «ασελγεί» πάνω στους εργαζόμενους με όλους τους τρόπους;