ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 28 Γενάρη 2009 - 2η έκδοση
Σελ. /40
Πεθαίνοντας στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού

Σημεία των χαλεπών καιρών που περνούν και οι Ιάπωνες εργαζόμενοι, είναι το χτεσινό νέο (δεύτερο σε δύο βδομάδες) κρούσμα αυτοκτονίας μίας 51χρονης άνεργης. Το πτώμα της βρέθηκε χτες κρεμασμένο στο δέντρο πάρκου που βρισκόταν κοντά στο διαμέρισμά της. Εκεί είχε αφήσει το ακόλουθο λιτό πλην σαφές σημείωμα απελπισίας: «Εχω οικονομικά προβλήματα. Λυπάμαι, δεν μπορώ να πληρώσω το νοίκι μου».

Στην άλλη άκρη του καπιταλιστικού κόσμου, τις ΗΠΑ, ένας 93χρονος γέροντας βρέθηκε παγωμένος στο σπίτι του. «Ο Μάρβιν Σουρ είχε έναν αργό, οδυνηρό θάνατο εξαιτίας του ψύχους», δήλωσε χτες στους δημοσιογράφους ο επικεφαλής της ιατροδικαστικής υπηρεσίας στην κομητεία του Οκλαντ στις ΗΠΑ. Δεν είχε ούτε ίχνος αμφιβολίας για την αιτία θανάτου του 93χρονου γέροντα που βρέθηκε ξυλιασμένος μέσα στο σπίτι του στις 17 Γενάρη. Δηλαδή, μόλις λίγες μέρες αφότου οι αρχές της πόλης, του έκοψαν το ηλεκτρικό γιατί είχε αφήσει απλήρωτους λογαριασμούς... Οταν οι αστυνομικοί άνοιξαν την πόρτα του σπιτιού του υπερήλικα γέροντα, το θερμόμετρο έδειχνε λίγο κάτω απ'το μηδέν.

Ο Σουρ δεν είχε παιδιά, σύζυγο, αλλά είχε χρέη περίπου 1.100 δολαρίων στην εταιρεία ηλεκτρισμού. Χρέος που του κόστισε τελικά τη ζωή... όπως έγραψε η τοπική εφημερίδα Bay City Times που ανακάλυψε το θέμα. Δύο ιστορίες, μια η αιτία. Το απάνθρωπο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Μόνο για την τσέπη τους

Γρηγοριάδης Κώστας

Εκατοντάδες χιλιάδες αγροτικές οικογένειες αγωνιούν αυτό το χειμώνα για το «σήμερα» και το «αύριο», με τους ανθρώπους τους να βρίσκονται στις εθνικές οδούς επειδή αρνούνται να δεχτούν ότι δε θα έχουν μέλλον.

Χιλιάδες εργατικές οικογένειες στερούνται το μεροκάματο ή το βλέπουν να μπαίνει στο ζύγι, με αντίβαρο το πορτοφόλι του μεγάλου αφεντικού και λένε «όχι», αγωνίζονται.

Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι μαθητές και φοιτητές πατάνε γερά στους δρόμους του αγώνα, κόντρα στους «νεκροθάφτες» των ονείρων τους.

Και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων, παντελώς αδιάφορη απέναντι σ' αυτές τις αλήθειες, έβγαλε μια ανακοίνωση σχετική με «αρνητικές συνέπειες των κινητοποιήσεων». Ζητά από τους εκπροσώπους των κλάδων, όταν αποφασίζουν τον τρόπο των διεκδικήσεών τους, να συνυπολογίζουν το κόστος στα ξενοδοχεία και στο κοινωνικό σύνολο. Δηλώνει ότι «κατανοεί» τις διεκδικήσεις των άλλων.

Δε νοιάζονται για τίποτα άλλο πέρα από την τσέπη τους. Με ποιο δικαίωμα ζητούν να νοιαστούν οι υπόλοιποι γι' αυτούς; Είναι καλά τα 250- 270 εκατ. ευρώ που στοιχίζουν τα κυβερνητικά μέτρα στήριξής τους, σε πρώτη φάση; 'Η μήπως δεν είναι οι μόνοι που προσφέρουν στην οικονομία, οι αγρότες και οι εργαζόμενοι; Γιατί οι ίδιοι οι ξενοδόχοι είναι κηφήνες, όπως και όλο το σινάφι των κεφαλαιοκρατών.

Δικός τους ο εργασιακός μεσαίωνας

Είναι γνωστό και προκύπτει εύκολα μέσα από πολλές περιπτώσεις, ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις στηρίζουν την εργοδοσία, το κεφάλαιο, τις μεγάλες επιχειρήσεις με κάθε μέσο και συγκαλύπτουν τα εργατικά «εγκλήματα».

Είναι γνωστό και στην περίπτωση των καθαριστριών των εταιρειών καθαρισμού που εργάζονται σε δημόσιες υπηρεσίες και ιδρύματα, σε νοσοκομεία, πανεπιστήμια, σχολεία κλπ. «Κάτω από τη μύτη» κυριολεκτικά των αρμόδιων υπουργείων και των διορισμένων διοικήσεών τους, «μεσουρανεί» ο εργασιακός Μεσαίωνας που βιώνουν χιλιάδες καθαρίστριες. Αυτό δείχνει και το έγγραφο που βγήκε στη δημοσιότητα («ΤΑ ΝΕΑ»), ότι εδώ και ένα χρόνο το υπουργείο Υγείας είχε ενημερωθεί για τις παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας από τις εταιρείες καθαρισμού που είχαν αναλάβει τον καθαρισμό νοσοκομείων.

Και πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι, όταν στη Βουλή είναι οι ίδιοι, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που ψηφίζουν αντεργατικές νομοθεσίες και διευκολύνουν την εργοδοσία στο να «ασελγεί» πάνω στους εργαζόμενους με όλους τους τρόπους;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Υπόθεση όλων των εργαζομένων

Το δοκιμασμένο όπλο του κοινωνικού αυτοματισμού επιστρατεύει η κυβέρνηση για να σπάσει τα μπλόκα των αγροτών, αφού απέτυχαν παταγωδώς τα σχέδιά της να τους διασπάσει και να τους αποτραβήξει από τους δρόμους του αγώνα. Το σύνθημα και το στίγμα για τη βρώμικη και άθλια αυτή επίθεση, με την οποία επιχειρείται να απομονωθούν και χτυπηθούν οι αγροτικές κινητοποιήσεις, έδωσε ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής αξιώνοντας να ανοίξουν οι δρόμοι, επειδή, όπως είπε, δεν μπορεί «να είναι αιχμάλωτη ολόκληρη η κοινωνία» και να «προκαλούνται ζημιές σε άλλες παραγωγικές ομάδες».

Από τη στιγμή που οι μικρομεσαίοι αγρότες είπαν «όχι» στα ψίχουλα που τους πλάσαρε η κυβέρνηση σε φανταχτερή συσκευασία και θέλησαν να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω, δηλαδή το δικαίωμα στην επιβίωση, τότε η κυβέρνηση ξέχασε ότι «έχουν δίκιο» και άφησε να πέσουν οι μάσκες του «προστάτη» και «φίλου» των αγροτών. Φαίνεται πλέον πεντακάθαρα ότι, όπως και οι πράσινοι προκάτοχοί της, η κυβέρνηση δε νοιάζεται να σταματήσει το ξεκλήρισμα των αγροτών, να στηρίξει το χαμένο τους εισόδημα, αλλά για να συνεχίσει με συνέπεια και αποφασιστικότητα την ίδια αντιαγροτική πολιτική (ΚΑΠ) που μόνο δεινά και καταστροφές έχει φέρει στη φτωχομεσαία κυρίως αγροτιά.

Πρόθυμοι σύμμαχοί της οι τραπεζίτες, μεγαλοβιομήχανοι και μεγαλέμποροι, οι μεγαλοεισαγωγείς και τα καρτέλ, που θέλουν να συνεχίσουν να καρπώνονται ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι από τον παραγόμενο εγχώριο πλούτο και βέβαια να βγουν πιο ενισχυμένοι από την κρίση. Η κυβέρνηση φροντίζει χρόνια για την απρόσκοπτη ενίσχυση της κερδοφορίας τους, ενώ ήταν η πρώτη και μοναδική έγνοια της την ώρα της κρίσης. Αυτούς έσπευσε να προστατεύσει με το πακέτο των 28 δισ. ευρώ, πλασάροντάς το μάλιστα ως «εθνική ανάγκη». Για τα μονοπώλια η «οικονομία αντέχει», αλλά όχι για την επιβίωση της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Τους πόρους, που βγαίνουν από τον «ιδρώτα ολόκληρης της κοινωνίας», για τον οποίο κόπτεται ο πρωθυπουργός, μπορεί να τους λυμαίνεται το κεφάλαιο, αλλά όχι και αυτοί που τους παράγουν.

Ασπίδα στον κοινωνικό αυτοματισμό και την αντιαγροτική συμμαχία δεν μπορεί παρά να είναι η μαχητική αλληλεγγύη των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων στον αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Είναι επιτακτική ανάγκη να εκφραστεί έμπρακτα το μήνυμα ότι οι αγρότες δεν είναι μόνοι τους και ότι ο αγώνας τους είναι υπόθεση όλου του λαού. Ακριβώς γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Αν, όπως τόνισε επισκεπτόμενη τα μπλόκα η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, η αγροτική παραγωγή συρρικνωθεί, αν, κυρίως, συγκεντρωθεί στα χέρια των λίγων, αν ξεκληριστεί η αγροτιά, τις συνέπειες θα τις υποστεί και ο υπόλοιπος λαός, όλοι οι εργαζόμενοι.

Η φτωχομεσαία αγροτιά, ακριβώς σε αυτές τις ώρες του αγώνα, μπορεί πιο καθαρά να διακρίνει ποιοι είναι μαζί της και ποιοι αδιαφορούν για το βίαιο ξεκλήρισμά της. Ποια είναι η πολιτική που τους έχει οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση και τους εγγυάται ακόμα πιο εφιαλτικό μέλλον.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ