Status

Κατάθεση στεφανιών στο Μνημείο του Εργάτη

Στις 9 του Μάη του '36, δεκάδες χιλιάδες απεργοί εργάτες στη Θεσσαλονίκη διεκδικούσαν καλύτερο μεροκάματο και βελτίωση των συνθηκών και των όρων εργασίας. Ταυτόχρονα, διαμαρτύρονταν κατά του αυταρχικού κράτους του Μεταξά, που την προηγούμενη μέρα, χρησιμοποιώντας την έφιππη αστυνομία, είχε προσπαθήσει να εμποδίσει την πραγματοποίηση συγκέντρωσης των εργατών της πόλης. Το επίσημο κράτος απαντάει στα αιτήματα των απεργών εργατών, δολοφονώντας εννέα από αυτούς, με πρώτο τον κομμουνιστή Τάσο Τούση. «Σήμερα τα οράματα των απεργών του Μάη του '36 είναι επίκαιρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά», τόνισε στην ομιλία του, εκ μέρους του ΠΑΜΕ, ο Βασίλης Ρέβας.

«Από τότε μέχρι και σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες αντιστάθηκαν στη βία και τον αυταρχισμό των κυβερνήσεων», συνέχισε. «Ομως, από τότε μέχρι σήμερα, η εργοδοσία και το κεφάλαιο ποτέ δεν παραιτήθηκαν από την προσπάθειά τους να βρουν τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους, για να πάρουν πίσω όσα η πάλη των εργατών ανάγκασε να τους παραχωρήσουν. Και σήμερα το κεφάλαιο περίτεχνα εκμεταλλεύεται τα οράματα των εργαζομένων προσαρμόζοντας σ' αυτά τις δικές του επιδιώξεις. Σήμερα που οι κυβερνήσεις έγιναν εκφραστές της πολιτικής και των συμφερόντων του κεφαλαίου. Σήμερα που κατάφεραν να προωθήσουν στη ΓΣΕΕ, στην ΑΔΕΔΥ και σε πολλά συνδικάτα αποδέκτες και υπερασπιστές της δικής τους αντίληψης και λογικής, της λογικής της συναίνεσης, του συμβιβασμού, του βολέματος και της υποταγής. Σήμερα, περισσεύει η εκμετάλλευση και η τρομοκρατία στα καπνομάγαζα, στις βιοτεχνίες, στα εργοστάσια, στις παραγωγικές μονάδες του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Σήμερα περισσεύει η φτώχεια στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους, στους μικρομεσαίους βιοτέχνες, εμπόρους και αγρότες. Σήμερα καταργήθηκε το 8ωρο, οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αμφισβητείται το δικαίωμα στη δουλιά, έτσι όπως το γνωρίζαμε, ισοπεδώνονται τα εργασιακά δικαιώματα, κατεδαφίζεται το κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα, ξεπουλιούνται οι κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις, γίνεται απαγορευτική η μόρφωση για τα παιδιά των εργατών. Σήμερα, 64 χρόνια μετά, απαγορεύεται στον εργάτη να σκέφτεται και κυρίως να μιλάει για το δίκιο του και να διεκδικεί».

Στο χαιρετισμό του, ο Σ. Κωστόπουλος αναφέρθηκε στη μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των λαών στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο. «Τον πόλεμο τον άρχισε ο φασισμός, αλλά και το φασισμό οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις τον γέννησαν, τον εξέθρεψαν και τον προώθησαν στην εξουσία», τόνισε.

Στεφάνια κατέθεσαν το παγκαπνεργατικό σωματείο, το ΚΚΕ, η ΚΝΕ, το ΠΑΜΕ, η ΕΣΑΚ, το ΑΔΕΣ, η Ομοσπονδία Εμφιαλωμένων Ποτών, το Συνδικάτο Εμποροϋπαλλήλων, το Συνδικάτο Δέρματος κ.ά.

Στις 10 το πρωί την ίδια μέρα, η ΚΟΘ του ΚΚΕ τίμησε τη μνήμη του δολοφονημένου στελέχους του Κόμματος, βουλευτή της ΕΔΑ και μαχητή του αντιδικτατορικού αγώνα Γ. Τσαρουχά, με καταθέσεις στεφανιών στον τάφο του, στο νεκροταφείο της Ευαγγελίστριας. Τα μέλη και στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ, κρατώντας κόκκινα λάβαρα και στεφάνια, έφθασαν με πορεία στο νεκροταφείο.

«H χούντα των συνταγματαρχών δεν τον βρήκε την 21η Απριλίου για να συλλάβει το Γ. Τσαρουχά. Μένοντας ελεύθερος, ανέπτυξε αντιστασιακή, αντιδικτατορική δράση. Η καίρια θέση στην οποία βρέθηκε την Ανοιξη του 1968 και ο υπεύθυνος ρόλος του επικεφαλής των μεμονωμένων και ανοργάνωτων ακόμα κομμουνιστών της Θεσσαλονίκης, καθώς και η επιτακτική ανάγκη οργάνωσης και συντονισμού της δράσης τους με την καθοδήγηση του ΚΚΕ τον οδήγησαν στην απόφαση να πάει ο ίδιος στην Αθήνα. Χαφιέδες της χούντας τον συνέλαβαν στα διόδια της Λεπτοκαριάς Πιερίας. Βασανίστηκε και δολοφονήθηκε στα άντρα της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.

«Ομορφος, δίκαιος και αληθινός ο δρόμος του αγώνα που διαλέγουμε. Σ' αυτόν το δρόμο μαθαίνουμε, δρούμε και διαπαιδαγωγούμαστε από τη στάση ζωής των κομμουνιστών και λαϊκών αγωνιστών που θυσιάστηκαν, όπως ο Γ. Τσαρουχάς», τόνισε στην ομιλία του ο εκπρόσωπος της ΚΝΕ.

Στεφάνια κατέθεσαν το ΚΚΕ, η ΚΝΕ, η ΕΔΥΕΘ, το Σωματείο Καπνεργατών.