«Αν η Αθήνα δε μετατραπεί σε μητροπολιτική βάση, δεν πρόκειται να λύσει τα προβλήματά της», δήλωσε τις προάλλες ο δήμαρχος Αθηναίων, Δ. Αβραμόπουλος. Κι εμείς αναρωτιόμασταν, τι φταίει και έξι χρόνια τώρα που είναι δήμαρχος, τα προβλήματα της πόλης παραμένουν άλυτα και πολλαπλασιάζονται...

Ο δήμαρχος ονειρεύεται την «ομογενοποίηση της πολιτικής όλων των δήμων που αποτελούν το Λεκανοπέδιο», μέσα από τη μητροπολιτική Αυτοδιοίκηση. Μια τέτοια προοπτική, όμως, μάλλον τα προβλήματα των υποστηρικτών της κυρίαρχης πολιτικής από τις εναντίον τους φωνές επιχειρεί να λύσει (με την περιθωριοποίησή τους), παρά της πόλης και των δημοτών της. Εκτός και ο δήμαρχος θεωρεί ως «προβλήματα» της πόλης αυτές ακριβώς τις φωνές...

«Το Βήμα» ανήκει μεταξύ των εφημερίδων που αρέσκονταν να «πιπιλάνε» την «καραμέλα» ότι οι μεγάλοι κερδισμένοι από την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, θα ήταν οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Να, όμως, που τώρα «το Βήμα» και όλοι εκείνοι που στην προ-ΟΝΕ εποχή υποστήριζαν πως η λιτότητα για τους εργαζόμενους «είναι μονόδρομος», για να έρθουν καλύτερες μέρες για το λαό, ομολογούν πως και στη μετα-ΟΝΕ εποχή ο μεγάλος κερδισμένος θα είναι το μεγάλο κεφάλαιο.

Του λόγου το αληθές, επιβεβαιώνει χτεσινό δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Βήμα», με τον τίτλο «οι τράπεζες θα "τρώνε τόκους"...», που, μεταξύ άλλων, μας πληροφορεί ότι από τις 20 Ιούνη, που «κλειδώνει» η ισοτιμία της δραχμής απέναντι στο ΕΥΡΩ, καταργούνται και οι δεσμευμένες καταθέσεις ύψους 2,8 τρισεκατομμυρίων δραχμών των εμπορικών τραπεζών στην Τράπεζα της Ελλάδας. Αυτό σημαίνει ότι οι εμπορικές τράπεζες θα εισπράττουν στο εξής επιτόκιο 5,5% για ομόλογα, ύψους 2,8 τρισ. δραχμών, που θα παραλάβουν σε αντιστάθμισμα των δεσμευμένων άτοκων καταθέσεών τους στην Τράπεζα της Ελλάδας.

Με τη ρύθμιση αυτή, οι τραπεζίτες θα μοιράζονται μεταξύ τους επιπλέον τόκους, ύψους 154 δισ. δραχμών το χρόνο! Οσο για τους εργαζόμενους, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί απέναντι στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών (όπως μας πληροφορούν και οι διάφορες εκθέσεις της Κομισιόν) να συνεχίσει και στη μετα-ΟΝΕ εποχή την εφαρμογή εισοδηματικών πολιτικών λιτότητας, γιατί αυτό επιβάλλει η διατηρησιμότητα και η ανταγωνιστικότητα!

Είδες η ΟΝΕ;

Μόνο «Κόκα - Κόλα» και φαγητό από τα «Μακ Ντόναλντς» θα επιτρέπεται να πίνουν και να τρώνε οι θεατές των Ολυμπιακών Αγώνων του 2000 στο Σίδνεϊ! Την πρωτοφανή αυτή πρόταση επεξεργάζεται η Οργανωτική Επιτροπή των Αγώνων του Σίδνεϊ και, προφανώς, προκύπτει από τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις εμπορικές συμφωνίες που έχει συνάψει η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, με τις δύο μεγάλες πολυεθνικές - χορηγούς των Ολυμπιακών Αγώνων.

Είναι γνωστό πως οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν μετατραπεί από τους «Αθανάτους» της Λωζάνης και το μεγάλο κεφάλαιο σε μια τεράστια επιχείρηση, με κολοσσιαία κέρδη για τις πολυεθνικές. Ετσι, η ΔΟΕ και οι χορηγοί της δε διστάζουν ακόμα και να επιβάλουν σε εκατομμύρια ανθρώπους που θα παρακολουθήσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, το φαγητό που θα φάνε και το αναψυκτικό που θα πιουν. (Μήπως οι πολυεθνικές - χορηγοί της ΔΟΕ που παράγουν αθλητικά είδη, επιβάλλουν να νικούν οι αθλητές που ντύνουν οι ίδιες...;).

Την ίδια στιγμή μιλούν για «Ολυμπιακές ιδέες» και «ιδεώδη», δίνοντας ρεσιτάλ υποκρισίας. Αλλωστε, γι' αυτές τις «ιδέες» οι λαοί έχουν κληθεί πολλές φορές να πληρώσουν δυσβάσταχτους «Ολυμπιακούς φόρους». Γιατί οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα των πολυεθνικών.