Πρέπει συνεπώς να εντοπίσουμε για να αντιμετωπίσουμε τις αδυναμίες και τις δυσκολίες που παρουσιάζονται όσον αφορά στη παρέμβασή μας στην εργατική τάξη, στις μαζικές οργανώσεις, στο μαζικό κίνημα. Πρώτο και σημαντικό είναι η βελτίωση της ιδεολογικής - πολιτικής μας παρέμβασης στο λαϊκό κίνημα.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαιότητα η ανάπτυξη αγώνων τέτοιων που συνενώνουν σε κοινή δράση τους εργαζόμενους, τους μικροεπαγγελματίες, τη φτωχή αγροτιά.

Δεύτερο, πρέπει να μιλάμε συγκεκριμένα και κατανοητά, όχι γενικόλογα και συνθηματολογικά για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα και συγχρόνως για την πολιτική μας πρόταση διεξόδου από την κρίση, για την πρόταση εξουσίας.

Πρέπει να δουλεύουμε έτσι ώστε να συμβάλλουμε αποφασιστικά στην καλλιέργεια και στο βάθεμα της εργατικής ταξικής συνείδησης. Η ταξική συνείδηση αποκτιέται δύσκολα. Η συνείδηση που αποκτιέται εύκολα και συνήθως την ονομάζουμε ταξική δεν είναι παρά η οικονομίστικη συνείδηση της εργατικής τάξης.

Η ταξική συνείδηση απαιτεί επιστημονική γνώση της πραγματικότητας, δράση και επαφή με την επαναστατική κοσμοθεωρία μας. Οι αγώνες που αναπτύσσει η Ε.Τ. για μικροβελτιώσεις απαιτούν μόνον πρακτική πείρα και συνδικαλιστική οργάνωση. Εμείς στοχεύουμε η Ε.Τ. να συνειδητοποιήσει τον ιστορικό της ρόλο και μαζί με τους συμμάχους της να ανατρέψει την εκμετάλλευση. Το κομμουνιστικό κόμμα είναι αυτό που θα μεταφέρει τις επαναστατικές ιδέες στο εργατικό κίνημα. Αυτός ο στόχος, όχι μόνο δεν εμποδίζει τον αγώνα για τη βελτίωση της ζωής της Ε.Τ. στον καπιταλισμό, αλλά βοηθάει να κατανοήσει ο εργαζόμενος τη πολύπλευρη εκμετάλλευση που υφίσταται και να δημιουργεί αντίστοιχη συνείδηση ρήξης και ανατροπής.

Αν το ΚΚΕ δεν είναι ισχυρό, καμιά συσπείρωση δεν μπορεί να επιβιώσει, αλλά και όσο οι συσπειρώσεις και τα μέτωπα πάλης ριζώνουν στην Ε.Τ. και το λαό, τόσο θα δυναμώνει και το ΚΚΕ. Ο ισχυρός μηχανισμός που έχουμε είναι η δημιουργία του λαϊκού μετώπου μέσα από ισχυρές συσπειρώσεις σ' όλα τα κινήματα.

Η ΚΟ χωρίς ταλαντεύσεις στήριξε τις κινητοποιήσεις. Μπαίνοντας σ' αυτές μάθαμε σε μεγαλύτερο βάθος τις οικονομικές δραστηριότητες στον τομέα της αγροτικής παραγωγής. Οι ενώσεις νέων παραγωγών που συγκροτήθηκαν (επί ΠΑΣΟΚ) με επιδοτήσεις και κατευθύνσεις της ΕΕ, είναι ο χώρος που δραστηριοποιούνται οι νέοι καπιταλιστές αγρότες.

Σ' αυτές τις ενώσεις συναντιούνται με μεγάλη αρμονία τα στελέχη και οι τοπικοί άρχοντες ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ. Στέλεχος του ΣΥΝ είναι στη ομάδα παραγωγών με επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Εξηγείται γιατί ο ΣΥΝ έκανε την πάπια σε αυτές τις κινητοποιήσεις. Ο πρόεδρός του επέλεξε να επισκεφθεί την ένωση των καπιταλιστών φραουλάδων.

Στην πράξη βγήκαν δυσκολίες στην παρέμβαση ενός αγώνα που κινητοποιεί πάνω από χίλιους μετανάστες εργάτες και δεν υπήρχε αντίστοιχη πείρα.

Ορισμένοι σύντροφοι θεωρούσαν ότι κύριο κριτήριο για την ταξική διαστρωμάτωση στους αγρότες είναι το ύψος της στρεμματικής καλλιέργειας που δεν είναι σωστό. Υπάρχει ένα σύνολο κριτηρίων που ξεχωρίζει σαν κύριο, το ύψος της μισθωτής εργασίας που απασχολεί κάποιος την αγροτική παραγωγή. Οι καπιταλιστές φραουλοπαραγωγοί δήλωναν πριν δυο χρόνια τζίρο συνολικό ανά στρέμμα 7.000 ευρώ.

Το σύνθημα, επομένως, «ίσα μεροκάματα σε Ελληνες και μετανάστες» και το πλαίσιο του ΠΑΜΕ δεν αρκούσε, έπρεπε να δουλέψουμε την κοινωνική συμμαχία εργατικής τάξης αγροτών, με επίκεντρο την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, και την λαϊκή εξουσία. Ανέβαινε ο πήχης της ιδεολογικής αντιπαράθεσης για να ακυρώσουμε την παρέμβαση των καπιταλιστών αγροτών.

Κεντρικό σύνθημα της αντισυγκέντρωσης που έστησαν ήταν «ΚΚΕ - ΠΑΜΕ καταστρέφουν τον αγρότη, το ΚΚΕ δεν ενδιαφέρεται για τους Ελληνες αλλά για τους μετανάστες». Επιμείναμε να εκλαϊκεύσουμε τη γραμμή συσπείρωσης. Εργάτες και φτωχομεσαίοι αγρότες είναι θύματα της ίδιας καπιταλιστικής ανάπτυξης που πρέπει να αμφισβητήσουν, να ανατρέψουν.

Συμπερασματικά, η δουλειά με τη στρατηγική μας είναι ένα σύνθετο καθήκον που υλοποιείται σε δύσκολες συνθήκες με κυρίαρχη την αστική ιδεολογία και ισχυρούς μηχανισμούς, προϋποθέτει:

• Ακούραστη πρωτοπόρα δράση των στελεχών που ν' αντανακλάται στο επίπεδο της ΚΟΒ.
• Καλή γνώση της κατάστασης σε κάθε κλάδο της παραγωγής.
• Οργάνωση της εργατικής τάξης στο Κόμμα της.
• Βήματα στην κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης με τα άλλα καταπιεζόμενα στρώματα. Δουλεύουμε και έχουμε κάνει βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση. Αυτό μας επιτρέπει με πνεύμα μαχητικής αισιοδοξίας στα επόμενα χρόνια να ανέβει η προσφορά μας.

Σύντροφοι,

Περάσαμε δύσκολες μέρες. Η κρίση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος είχε άμεσες συνέπειες και στο Κόμμα μας, το ΚΚΕ. Τα καταφέραμε να ξεπεράσουμε την κρίση, να αναδιοργανωθεί το Κόμμα σε όλα τα διαμερίσματα της χώρας, αποκαταστήσαμε την επιρροή του στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Ισχυρή ήταν και είναι η ιδεολογική και πολιτική παρέμβαση του ΚΚΕ στην αντιπαράθεση με τις αστικές πολιτικές δυνάμεις. Οργάνωσε και ανάπτυξε πρωτοπόρα ταξική πάλη που δυσκόλεψε τα σχέδια της κυβέρνησης και της αστικής τάξης να περάσουν με άνεση τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που επιδίωκαν.

Παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες που έχουμε μπροστά μας, το Κόμμα είναι σε θέση να οργανώσει την αντεπίθεσή του για την προώθηση του Μετώπου σε μια πορεία για την κατάκτηση του στρατηγικού μας στόχου, τον κομμουνισμό.

Σ' αυτήν την αντεπίθεση το Κόμμα μας δε θα πάει μόνο του. Το Κόμμα μας ποτέ δεν επιδίωξε να πάει μόνο του. Τους στόχους του Μετώπου θα τους κατακτήσει με συμμάχους. Αυτό μπορεί να μας το εξασφαλίσει η άσκηση μιας πολιτικής που να συσπειρώνει, μια πολιτική που να εμπνέει το λαό μας στην πάλη του για την κοινωνική χειραφέτηση, που θα συσπειρώνει τους μικρομεσαίους στην πάλη τους ενάντια στην πολιτική των μονοπωλίων, σε συνεργασία με τους μισθωτούς και τους φτωχούς αγρότες.

Σύντροφοι,

αναγκαία λοιπόν η προσπάθεια που πρέπει να κάνει το κίνημα για να πείσει το λαό μας για την αναγκαιότητα της συμμετοχής του σε πρώτο πρόσωπο και να μη μένει απλός παρατηρητής στους αγώνες που ξεδιπλώνονται από τις διάφορες κατηγορίες των εργαζομένων.

Το Κόμμα μας μπορεί και πρέπει να συμβάλει στη συνειδητοποίηση από τις λαϊκές μάζες ότι είναι οι πρωταγωνιστές των εξελίξεων. Αυτό προϋποθέτει, το Κόμμα σε μεγαλύτερη ακόμη κλίμακα να κερδίσει την εμπιστοσύνη του λαού μας ιδιαίτερα των τμημάτων της εργατικής τάξης.

Είναι απαραίτητο, το Κόμμα μας να αναδειχθεί μπροστά στις μάζες που υποφέρουν από τη σημερινή κατάσταση ως το Κόμμα που βρίσκεται κοντά τους περισσότερο από τα άλλα κόμματα, που κατανοεί τις ανάγκες τους και τους παρέχει βοήθεια.

Ομως, μια πλευρά της παρέμβασής μας στην Εργατική Τάξη, αποτελεί και η δράση μας στο χώρο κατοικίας των εργαζομένων, των μικροεπαγγελματιών, της λαϊκής οικογένειας.

Οπως σωστά τονίζεται και στη Θέση 97 για τα καθήκοντα του Κόμματος έως το 19ο Συνέδριο, και επισημάνθηκε στην εισηγητική τοποθέτηση της Κεντρικής Επιτροπής: «Οι μαζικές οργανώσεις στο χώρο κατοικίας αποκτούν σήμερα μεγαλύτερη σημασία και οι τοπικοί αγώνες ευρύτερη πολιτική διάσταση, καθώς προχωρά η νέα διοικητική δομή της χώρας με τον "Καποδίστρια ΙΙ" και μια σειρά κρίσιμοι τομείς περνάνε σε δημοτικό επίπεδο και συνδέονται με τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Τα Οργανα και οι ΚΟ να αναλάβουν την ευθύνη τους στην καθοδήγηση..., στον έλεγχο πώς δουλεύουμε, πώς συσπειρώνουμε, πώς κερδίζουμε πείθοντας λαϊκές δυνάμεις».

Σημείο κλειδί για την ανάπτυξη της πάλης μας και προς αυτήν την κατεύθυνση είναι η συνδυασμένη, καλά οργανωμένη και σχεδιασμένη δουλειά και η στενή και καλή συνεργασία Κλαδικών και Εδαφικών Οργανώσεων. Ομως, πρώτα - πρώτα πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλη την Οργάνωση και σε κάθε μέλος μας χωριστά ο αντιδραστικός θεσμικός ρόλος της ΤΑ, η μετατροπή της σε μοχλό υλοποίησης μεγάλου μέρους των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Να γίνει συνείδηση ότι, τον εργάτη ή τον υπάλληλο που βρίσκουμε και επηρεάζουμε με τόση προσπάθεια στο χώρο δουλειάς του, θα πρέπει να τον βλέπουμε και να μας βλέπει κι αυτός μπροστά και στους αγώνες και για τα προβλήματα στο χώρο κατοικίας του, εκεί που ζει αυτός και η οικογένειά του.

Βέβαια, πρέπει να τονίσουμε ότι τα περισσότερα από τα προβλήματα αγγίζουν και μια σειρά χώρους εργασίας, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα όπως η Αθήνα, μια και σε μεγάλο μέρος των συνοικιών συνυπάρχουν οι χώροι κατοικίας με τους χώρους εργασίας.

Σωστά και στη θέση 84 για τη δράση του Κόμματος στις μάζες αναφέρεται ότι «Οι Οργανώσεις και οι μαζικές δραστηριότητες στους τόπους κατοικίας, ανεξάρτητα από την ιδιαιτερότητα του αντικειμένου τους και το επίπεδο πολιτικοποίησης, πρέπει να έχουν ως άξονά τους τα οξυμένα προβλήματα της δουλειάς και του εισοδήματος, τα προβλήματα των γυναικών και της νεολαίας, της Παιδείας και της Υγείας, του περιβάλλοντος, εργασιακού και γενικότερου, του αθλητισμού και του πολιτισμού...».

Στο δεύτερο θέμα, του Σοσιαλισμού, αναδεικνύουμε και σωστά τις συνέπειες από τη μακραίωνη απόσπαση της εκτελεστικής από την επιτελική δουλειά, της χειρωνακτικής από την πνευματική. Το Κόμμα μας στην 90χρονη διαδρομή του έχει αναδείξει στελέχη της εργατικής διανόησης και διανοούμενους προλετάριους.

Είναι ζήτημα καθοδηγητικής ευθύνης, αν το κάθε εργατικό στέλεχος ανταποκρίνεται στις συλλογικά επεξεργασμένες διαδικασίες για ν' αναπτυχθεί η κομμουνιστική του μόρφωση, αν θεωρεί μέρος της κομματικής του δουλειάς να αναδεικνύει τα προβλήματα και τις κατακτήσεις της ταξικής πάλης και μέσα από τον γραπτό λόγο, αν συμβάλλει για ν' ανοίξουν ιδεολογικά - μορφωτικά ζητήματα στην ΚΟΒ αλλά και στα σωματεία, στις άλλες μαζικές οργανώσεις, κλπ.

Εξίσου ζήτημα καθοδηγητικής ευθύνης είναι να ανταποκρίνεται ο κομμουνιστής επιστήμονας στις ανάγκες της εργατικής πάλης είτε αφορούν την έρευνα και επεξεργασία θέσεων είτε την πρακτική δράση.

Είναι πράγματι δύσκολο ζήτημα να κριθεί αυτή η επιλογή για ηλικίες που μόλις έχουν τελειώσει τις σπουδές τους, που δεν έχουν ακόμη εργασιακή εμπειρία. Τα κριτήρια όμως είναι καθαρά και μερικές φορές χρειάζεται η τόλμη της καθοδηγητικής μας δουλειάς να συμβάλλει στο να γίνουν οι επιλογές και το ατσάλωμα των στελεχών σε πολύ μικρότερες ηλικίες και σε πιο σύνθετες καταστάσεις. Το πτυχίο δεν είναι από μόνο του επιβεβαίωση της επιστημονικής ικανότητας, πολύ περισσότερο μαρξιστικής πληρότητας ή κριτήριο ένταξης στα μεσαία στρώματα.

Η ουσία του ζητήματος είναι ότι το Κόμμα μας, πρώτ' απ' όλα στην ΚΕ αλλά και στις Επιτροπές Περιοχών και Πόλεων, χρειάζεται εργάτες και εργάτριες με μαρξιστική μόρφωση, με υψηλό βαθμό δημιουργικής αφομοίωσης των θεωρητικών μας θέσεων. Χρειάζεται ικανούς καθοδηγητές του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, των άλλων κινημάτων. Χρειάζεται μαρξιστές επιστήμονες με προλεταριακή συνείδηση και ανάλογο τρόπο ζωής και δράσης. Χρειάζεται οργανωτικά στελέχη με πολύπλευρες ικανότητες καθοδήγησης όλων των παραπάνω δράσεων.

Νομίζω ότι είναι ίσης αξίας η ανάγκη καλής στελέχωσης των Κομματικών Οργάνων, με την ανάγκη καλής στελέχωσης των τμημάτων της ΚΕ, των Κεντρικών Κομματικών Ομάδων.

Η νέα ΚΕ μπορεί ν' ανταποκριθεί καλύτερα, να βαδίσει προς το 19ο Συνέδριο με διακριτά επιτεύγματα σε όλους τους στόχους που το Συνέδριό μας θα καταλήξει.

Με αυτήν τη γραμμή πάλης παλέψαμε τα προηγούμενα χρόνια στην περιοχή της Β.Δ.Ε. για τη συσπείρωση νέων δυνάμεων της εργατικής τάξης. Με βάση αυτήν τη γραμμή πήραμε τα τελευταία χρόνια την πλειοψηφία σε άλλα 2 Εργατικά Κέντρα, ενώ στις τελευταίες αρχαιρεσίες βελτιώθηκε ο συσχετισμός υπέρ των δυνάμεων του ΠΑΜΕ και στα 4 Εργατικά Κέντρα που έχουμε την πλειοψηφία, όπως επίσης βελτιώθηκε στα υπόλοιπα Εργατικά Κέντρα.

Με τη γραμμή του ΠΑΜΕ μαζικοποιήσαμε αρκετά Σωματεία Εμποροϋπαλλήλων - Ξενοδοχοϋπαλλήλων στους περισσότερους νομούς της περιοχής. Συγκροτήσαμε νέα Σωματεία, είχαμε ορισμένες κατακτήσεις. Στη δράση μας ασφαλώς υπάρχουν αδύνατες πλευρές:

-- Στο πώς παρακολουθούμε και επεξεργαζόμαστε την κατάσταση στους εργασιακούς κλάδους και σε βασικούς εργασιακούς χώρους και κατά συνέπεια πώς οργανώνουμε την παρέμβαση των Κ.Ο. και των Σωματείων.

-- Πώς και σε ποιο βαθμό βάζουμε συνολικά την αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης μέσα στα Σωματεία, στους εργαζόμενους του κλάδου. Εδώ έχουμε προβλήματα, παραλείψεις που συνολικά κωδικοποιούνται σε ένα «συνδικαλιστικό» μπατάρισμα που αντικειμενικά υποβαθμίζει την πολιτικοποίηση της πάλης, αδυνατίζει ή δεν κάνει επαρκή την αντιπαράθεση με τα αστικά ιδεολογήματα και την πρακτική του εργοδοτικού - ρεφορμιστικού συνδικαλισμού. Και κατά συνέπεια μειώνει την αποτελεσματικότητα της πάλης, δεν προβληματίζει με επάρκεια ευρύτερες δυνάμεις εργατοϋπαλλήλων. Η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος μπορεί και πρέπει να γίνει με επεξεργασία της στρατηγικής μας, τη συζήτηση της πείρας στα καθοδηγητικά όργανα, στις ΚΟΒ, στις κομματικές ομάδες, το ανέβασμα της ιδεολογικής δουλειάς.

-- Στην περιοχή μας με τη δράση των ΚΟ έχουμε κατακτήσεις στο μαζικό κίνημα:

• Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έχουν την πλειοψηφία σε 4 Εργατικά Κέντρα από τα 9 που υπάρχουν στην περιοχή.
• Οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στην ΠΑΣΥ έχουν την πλειοψηφία στις 3 Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων.
• Εχουμε σημαντικές δυνάμεις στους μ-μ ΕΒΕ.

Υπάρχουν, δηλαδή, προϋποθέσεις να προωθηθεί η κοινή δράση με πλαίσιο αντιμονοπωλιακών στόχων, ανάμεσα στο ταξικό εργατικό κίνημα, και το αγωνιστικό κίνημα των ΕΒΕ και μικρών αγροτών. Βήματα έχουν γίνει στην κοινή δράση, δεν έχουν σταθεροποιηθεί, δεν έχουν βαθύνει. Η υστέρηση που υπάρχει σε σημαντικό βαθμό οφείλεται σε ευθύνες που έχουμε σαν καθοδηγητικά όργανα της περιοχής και των νομών, γιατί δεν επιμένουμε στην πρακτική προώθηση της αναγκαιότητας της κοινής αντιμονοπωλιακής πάλης, δεν έχουμε επεξεργαστεί όσο χρειάζεται πλαίσιο στόχων κοινής δράσης. Στην πράξη φαίνεται ότι υπάρχει πρόβλημα κατανόησης και από δυνάμεις μας στο πώς προωθείται η κοινωνική συμμαχία. Κατά συνέπεια απαιτείται να δουλέψουμε πολύ περισσότερο, ώστε να έχουμε εμφανή αποτελέσματα στην προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας σε Α-Α κατεύθυνση.