Το μονόδρομο του σχεδίου εξόδου από την κρίση επιχειρεί να στηρίξει η κυβέρνηση, ενισχύοντας ταυτόχρονα και τη δική της θέση ως καλύτερου διαχειριστή της κρίσης.

Με συστηματικό και επίμονο τρόπο το κυβερνητικό επιτελείο προβάλλει την εικόνα ότι αφ' ενός διαθέτει σχέδιο εξόδου από την κρίση, που «διαρκώς εμπλουτίζει» ανάλογα με τις εξελίξεις και αφ' ετέρου ότι πρέπει να υποστηριχτεί «απ' όλους», κόμματα και κοινωνικές δυνάμεις γιατί είναι το μοναδικό που υπάρχει. Ταυτόχρονα επιχειρεί να αποκομίσει και πολιτικά οφέλη. Ακριβώς γι' αυτό επιδιώκει να καταδείξει ότι μόνο η ίδια διαθέτει συγκεκριμένο σχέδιο και προτάσεις, σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ που μόνο «λαϊκισμό και ανευθυνότητα» επιδεικνύει. Δεν είναι τυχαίο το περιεχόμενο που έδωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στις συναντήσεις που προανήγγειλε ο πρωθυπουργός με τους πολιτικούς αρχηγούς. Θέτοντας ο ίδιος ο Ε. Αντώναρος το ερώτημα «γιατί η πρόσκληση προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης;», απάντησε: «Μα, οι ίδιοι δε θέλουν το διάλογο; Εμείς - το είπε και ο πρωθυπουργός σήμερα - δε θεωρούμε ότι έχουμε το αλάθητο ή ότι ξέρουμε όλες τις λύσεις σε όλα τα προβλήματα». Και συμπλήρωσε: «Καλείται, λοιπόν, ο κάθε αρχηγός να προσέλθει σε διάλογο με τον πρωθυπουργό. Δεν είναι πιθανόν να έχουν ο ένας ή ο άλλος κάποια πρόταση που θα είναι χρήσιμη για τον τόπο; Εμείς ευελπιστούμε - γι' αυτό άλλωστε και τους προσκαλούμε».

Παράλληλα προσπάθησε, άλλη μια φορά, να «βάλει φρένο» στην εκλογολογία παραπέμποντας στη δήλωση του Κ. Καραμανλή νωρίτερα στη Βουλή ότι «η χώρα έχει εκλεγμένη και υπεύθυνη κυβέρνηση». Αυτά, αποφάνθηκε, είναι ξεκάθαρα πράγματα, κατηγορώντας το ΠΑΣΟΚ ότι βρίσκεται πίσω από την εκλογολογία επειδή πάσχει «από το σύνδρομο της εκλογικής ανυπομονησίας». Παρόλα αυτά ο πρωθυπουργός συνεχίζει τις προεκλογικές εμφανίσεις και στο πλαίσιο αυτό αύριο μιλάει στη συνεδρίαση της ΚΕ της ΟΝΝΕΔ «απέναντι» στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ...

Την ίδια στιγμή πάντως ο γραμματέας της ΚΕ της ΝΔ Λ. Ζαγορίτης κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ για αντιγραφή του κυβερνητικού σχεδίου εξόδου από την κρίση. «Ο κ. Παπανδρέου στην προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή για την οικονομία κατέθεσε ως "σχέδιο" του ΠΑΣΟΚ μια αντιγραφή του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που η κυβέρνηση έχει ήδη παρουσιάσει», είπε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ, επικρίνοντας το ΠΑΣΟΚ για «αδυναμία να αρθρώσει εναλλακτικό πολιτικό λόγο, αφού το κυβερνητικό σχέδιο με ή χωρίς παραλλαγές είναι μονόδρομος». Αναφερόμενος στις δημοσκοπήσεις άφησε να διαφανεί ότι η κυβέρνηση προσδοκά στο κλείσιμο της ψαλίδας επισημαίνοντας ότι «το πολιτικό σκηνικό χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη ρευστότητα». Αποδοκίμασε την εκλογολογία ως επιζήμια, αλλά και τις «διαφοροποιήσεις και τις προσωπικές στρατηγικές» των γαλάζιων βουλευτών και στελεχών. Θεωρεί ότι «δεν υπάρχει ζήτημα ενότητας» στη ΝΔ και πλέκει το εγκώμιο του Κ. Καραμανλή λέγοντας ότι «είναι αυτή τη στιγμή η κορυφαία πολιτική προσωπικότητα στην Ελλάδα και απέχει μακράν από όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους»(!). Στην ερώτηση αν θα περιληφθούν στο ψηφοδέλτιο οι πρώην υπουργοί που έχουν εμπλακεί στην υπόθεση του Βατοπεδίου, περιορίζεται να απαντήσει ότι «αυτή την περίοδο στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας δεν είναι οι εθνικές εκλογές και τα ψηφοδέλτια, είναι οι ευρωεκλογές».

Προκειμένου να διευκολύνει τη συναίνεση στο σχέδιο εξόδου, η κυβέρνηση παίζει το «χαρτί» των δήθεν αυστηρών ελέγχων προς τις τράπεζες. «Ολοι, προφανέστατα και οι τράπεζες, πρέπει να καταλάβουν ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να συμβιβαστεί με κανέναν. Μας ενδιαφέρουν πάνω απ' όλα οι πολίτες και το μέλλον του τόπου», ξιφούλκησε ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης, αναδεικνύοντας ως βασικές προτεραιότητες της κυβέρνησης αυτή την περίοδο την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας, τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων και την προσθήκη «χρώματος κοινωνικής δικαιοσύνης» στην εφαρμοζόμενη πολιτική.

Τη συγκρότηση «μιας μεγάλης κοινωνικής συμμαχίας» για να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση, θα ζητήσει αύριο ο Γ. Παπανδρέου, σε μια προσπάθεια να «διαποτίσει» τις λαϊκές συνειδήσεις με τη λογική της «κοινωνικής συναίνεσης», ώστε οι εργαζόμενοι να αποδεχτούν την επιβολή αντιδραστικών μέτρων και να υποταχθούν στις απαιτήσεις της καπιταλιστικής εργοδοσίας.

«Τώρα χρειαζόμαστε μεγάλους στόχους», ανέφερε χτες ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπακωνσταντίνου, δίνοντας το κεντρικό στίγμα της αυριανής ομιλίας του Γ. Παπανδρέου με θέμα: «Πέντε εθνικοί στόχοι: Το σχέδιό μας για τη χώρα». Το ΠΑΣΟΚ σε μια συντονισμένη προσπάθεια να υπερφαλαγγίσει το αίτημα του πρωθυπουργού, που χτες από τη Βουλή ζήτησε «συναίνεση από τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις» μπροστά στην κρίση, επιχειρεί να εμφανιστεί σαν «ικανότερος» πολιτικός φορέας για το «χτίσιμο κοινωνικών συμμαχιών».

Ο έντονος ανταγωνισμός ανάμεσα στους εταίρους του δικομματισμού για το ποιος θα εξασφαλίσει τη μέγιστη συνεργασία των «κοινωνικών εταίρων» μπροστά στην επερχόμενη κρίση, αποτελεί το «διαβατήριό» τους για τη μάχη της πολιτικής εξουσίας και τη διεκδίκηση του χρίσματος από την αστική τάξη. Δεν είναι τυχαίο ότι στην αυριανή ομιλία του Γ. Παπανδρέου θα παραβρεθούν εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά και στελέχη του κυβερνητικο-εργοδοτικού συνδικαλισμού, προκειμένου να ενισχυθεί η συγκεκριμένη πολιτική επιδίωξη. Οι θέσεις που θα παρουσιάσει ο Γ. Παπανδρέου θα είναι μέτρα στήριξης των μεγαλοεπιχειρηματιών που θα συνοδεύονται από προτάσεις - «ασπιρίνες» για την ακραία φτώχεια και θα επιχειρούν να εμφανιστούν σαν το ...«φιλολαϊκό σχέδιο» για την έξοδο από την κρίση.

Εξάλλου, όπως ανακοίνωσε χτες ο Γ. Παπακωνσταντίνου, το ΠΑΣΟΚ θα ανταποκριθεί στην πρόσκληση του πρωθυπουργού να συναντηθεί με τους πολιτικούς αρχηγούς και να συζητήσουν τα θέματα της οικονομίας, παρά τις «πολλές και σημαντικές επιφυλάξεις» του, όπως είπε. «Το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν έχει αρνηθεί τη συμμετοχή του σε συζήτηση όταν προσκαλείται και δεν πρόκειται τώρα να δώσει άλλοθι στην κυβέρνηση να ισχυριστεί ότι το ΠΑΣΟΚ δεν προσέρχεται σε συζήτηση», δήλωσε ο εκπρόσωπος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Στενοί συνεργάτες του Γ. Παπανδρέου σημείωναν χτες ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν είναι διατεθειμένος να προσφέρει «συναίνεση», ο Γ. Παπακωνσταντίνου ανέφερε ότι «ο πρωθυπουργός δεν αναζητεί πραγματική συναίνεση, αλλά συνενόχους για την αποτυχία της πολιτικής του», αλλά έσπευσε να προσθέσει, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ δεν υπάρχουν στρατηγικές διαφορές στην εφαρμοζόμενη πολιτική: «Αν ήθελε συναίνεση, θα την είχε πετύχει σε πολλά κρίσιμα θέματα, στα οποία του προσφέρθηκε στα πέντε χρόνια που κυβερνά τη χώρα»...

Είναι ενδεικτικό ότι χτες ο Γ. Παπακωνσταντίνου, σχολιάζοντας την ομιλία του Κ. Καραμανλή στη Βουλή, κατηγόρησε την «κυβέρνηση ότι επί τέσσερα χρόνια κράτησε στάσιμο το εισόδημα του μέσου Ελληνα, ενώ στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες αυξήθηκε», επιχειρώντας να κρύψει ότι αυτή την πολιτική επικρότησε και το ΠΑΣΟΚ, όταν «χειροκροτούσε» τις αυξήσεις του ενός ευρώ τη μέρα στα μεροκάματα των εργαζομένων.

Την εκτίμηση ότι «η Δημοκρατία διέρχεται κρίση», εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης, εξέφρασε ο Κ. Παπούλιας, ζητώντας λύσεις στα ζητήματα της φτώχειας, της κοινωνικής ανισότητας που τραυματίζουν όπως είπε τη δημοκρατία.

«Η φτώχεια και η κοινωνική ανισότητα, η ανεργία και ο αποκλεισμός, τραυματίζουν την ποιότητα της δημοκρατίας μας και ζητούν λύσεις», τόνισε χαρακτηριστικά μιλώντας σε εκδήλωση για την 96η επέτειο από την απελευθέρωση της πόλης των Ιωαννίνων από την τουρκοκρατία. Γι' αυτό, συμπλήρωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, «ίσως θα πρέπει να επανεκτιμήσουμε τη δημοκρατία όχι ως κάτι δεδομένο, αλλά ως μια συνεχή κατάκτηση».

Γενικότερα ο Καρ. Παπούλιας εξέφρασε την ανησυχία του αν τα «σχέδια εξόδου» από την κρίση καλύπτουν το σύνολο της κοινωνίας. «Ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται αντιμέτωπος πλέον με το ερώτημα, αν οι λύσεις που προτείνονται στο οικονομικό αδιέξοδο προσλαμβάνουν τις αγωνίες των πολιτών, αν εκφράζουν τις κοινωνίες στο σύνολό τους», τόνισε χαρακτηριστικά. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκτίμησε ότι «η παγκόσμια οικονομική κρίση δημιουργεί νέα αδιέξοδα αλλά και νέες εκτιμήσεις για θέσεις που μέχρι σήμερα θεωρούνταν απόλυτα στέρεες και δεν επιδέχονταν καμιά αμφισβήτηση». Επισήμανε επίσης, ότι οι κοινωνίες παντού «προβληματίζονται για τις επιπτώσεις των κλυδωνισμών στο παγκόσμιο οικονομικό οικοδόμημα» αλλά και «για το μέλλον της εργασίας και της κοινωνικής πρόνοιας, για την καταστροφή του περιβάλλοντος, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ουσία της δημοκρατίας». Καταλήγοντας σημείωσε ότι η κρίση είναι ταυτόχρονα «μια ευκαιρία για νέες πολιτικές και κοινωνικές κατακτήσεις, για μια κοινωνία με πιο ισορροπημένη οικονομική ανάπτυξη».